การฟัง เค้าได้ฟังข้อมูลการเลี้ยง ที่เค้าเลี้ยงอยู่ในญี่ปุ่น
เอาพื้นฐานก่อนละกัน
มีการถามเรื่องพารามิเตอร์นํ้าที่เข้าใช้เลี้ยง โดยบรีดเดอร์คนไทย หน้าตาดีคนหนึ่ง

ผลที่ได้คือ

ผมเลยสงสัยเกียวกับค่าPh ว่าเลี้ยงได้ตํ่าถึงขนาดนั้น ไม่กลัว ระบบแบคทีเรีย จะไม่ทำงานเหรอ
โดยผ่านล่าม เค้า บอกว่า แบคทีเรียบางตัวในPh ตํ่า จะหยุดทำงาน แต่ไม่ใช่หยุดทั้งระบบ แต่ ระบบแบคทีเรียในตู้ก็ยังทำงาน ได้เหมือนปกติ ไม่มีปัญหา
เรื่อง GH
ผมจำไม่ได้แล้วใครถามเรื่องGH ณตอนนั้น ในวงหมู่คนไทย ที่กำลังล้อมกรอบ ชาวญีปุ่น 2คน
เหมือนกับว่าจะเค้นเอาข้อมูลลับสำคัญอะไรสักอย่าง [on_065]
จากผมได้ฟังมา
เค้าบอกว่า GH ประมาณ 4 จึงเกิด ความตกใจ และนิสัยอันยอดเยี่ยม ของคนไทยที่ชอบต่อรองเก่งระดับขั้นเทพ
เลยถามไปว่ามากสุดประมาณ ไหน บอกว่าควรไม่เยอะกว่า4 จนกระทั้ง เค้าเขียนกระดาษขึ้นมาจึงรู้ เต็มที่คือ 6
เหตุผลที่เค้าให้คือ ตอนทีผมฟังได้ยินเรื่องแค่เปลือก จนกระทั้ง ผมได้คุยกับคนในนั้นฟังมาพร้อมกับผม จนผมรวบรวมข้อมูลที่ได้ฟังจากวันนั้น มาเขียนได้ใจความดังนี้ครับ การที่ GH เยอะเกินไป จะทำให้กุ้งสีไม่ปกติ จะทำให้สีเปลี่ยน แล้วจะทำให้ลูกจะน้อยลง
ปล. ในความคิดผม คิดว่าเออเติมให้ได้ค่าพอ ไม่ต้องเยอะมาก เยอะไปเปลืองเงินปล่าว และกลับมาดูที่บ้านแม่ง ล่อเกือบสิบเลย 036 แต่ทำไงได้วะ ได้ค่านี้แหละเลี้ยงยังงี้ละว่าเปลี่ยนนํ้า ก็ไม่ต้องใส่นํ้ายาเพิ่ม GH แต่อย่างใด ให้มันลดเองตามที่เราเปลี่ยนนํ้า
เรื่อง ไคโตซาน
ผมเป็นคนหนึ่งที่โรคจิตชอบดูวิ่งกันไปมา ดูแล้วรู้สึกว่า มันกระชับกระเชงดี แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นในความเป็นจริง แม่งกลับคุ้ยดินหาอาหารไปวันๆ บินไปเกาะนู้นทีเกาะนี้ที กิจกรรมซํ้าซาก
เลยจัดไคโตซาน ซักดอก ปรากฎว่า กุ้งวิ่ง กัน ยังกะวิ่งหนีไฟไหม้ วิ่งไปวิ่งมา ดูแล้วเพลินดี [on_026]
ผมเลยถาม พี่แก โดยถามตัวproduct ของแกเลย ปล ผมใช้อยู่เลยถามของที่ใช้
แกบอกว่าใช้บ่อยแล้วกุ้งจะเครียดอาจซีม่องแท่งได้ เลยถามแกเลยบอกว่า ระยะปลอดภัยในการหยดแต่ละครั้งคือ 10 วัน น้อยสุดก็เต็มที่ 7วัน ครับ
งวดหน้าจะมาเรื่องไฟเน้อ
ปล ข้อมูลที่ได้ คือข้อมูลที่เค้าเลี้ยงมาบอกมา ไม่ใช่บทบัญญัติ สำหรับนักเลี้ยงเรดบีให้ทุกคนทำตาม
อยากให้ทุกคน ยึดหลัก 10 ข้อนี้
๑. มา อนุสฺสาเวน อย่าเชื่อโดยฟังตามกันมา
๒. มา ปรมฺปราย อย่าเชื่อโดยเหตุสักว่าตามสืบๆ กันมา
๓. มา อิติ กิราย อย่าเชื่อโดยตื่นข่าว
๔. มา ปิฎกสัมฺปทาเนน อย่าเชื่อโดยอ้างปิฎก
๕. มา ตกฺกเหตุ อย่าเชื่อโดยนึกเดาเอาเอง
๖. มา นยเหตุ อย่าเชื่อโดยคาดคะเน
๗. มา อาการปริวิตกฺเกน อย่าเชื่อโดยการตรึกตรองตามอาการ
๘. มา ทิฎฐินิชฺฌานกฺขนกฺขนฺติยา อย่าเชื่อโดยเห็นว่าถูกตามลัทธิของตน
๙. มา ภพฺพรูปตาย อย่าเชื่อโดยเห็นว่า ผู้พูดควรเชื่อได้
๑๐. มา สมโฌ โน ครุ อย่าเชื่อโดยถือว่า สมณะนี้เป็นครูของเรา
แต่ให้เชื่อ การพิจารณาของตนเอง ว่า สิ่งที่บอกเหล่านั้น เมื่อประพฤติ กระทำตาม
ไปแล้ว จะมีผลเกิดขึ้นอย่างไร
เพราะฉะนั้น ลองดูด้วยตัวเอง ทำด้วยตัวเอง จะย่อมรู้ได้ตัวเอง ขอบคุณครับ
ใครได้ความรู้อะไรจากวันนั้น มาแชร์กัน มาแบ่งกัน เพื่อให้คนอื่นที่ยังไม่รู้ได้รู้บ้าง ครับ











