ห้องปลาก้นตู้

[nongtoey]

คือว่าเพิ่งไปซื้อตัวเล็กมาใหม่2ตัวอ่าคะไว้ดูดตะไคร่ก้นอ่างปลา อยากทราบว่ามันเลี้ยงกับปลาหางนกยูงได้ไหมคะแล้วมันจะมีผลเสียอะไรหรือเปล่าคะ
มันจะโตได้สูงสุดเท่าไรแล้วมันกินอาหารยังไงเหรอคะ ใครมีความรู้เรื่องนี้มาบอกกันหน่อยนะคะ
เพิ่งจะหัดเลี้ยงเจ้าปลาน้ำผึ้งเองมันจะกินลูกปลาหางนกยูงหรือเปล่าก็ไม่รู้
ขอบคุณมากคะ

[Scrubb]

ถ้ามีตะไคร่ให้กินเรื่อยๆ โตเร็วมาก ใหญ่อ่ะ ถ้าลูกปลาอยุ่ตามพื้นน่าจะโดนกิน
1. ลักษณะโดยทั่วไป

ปลาน้ำผึ้งมีลักษณะลำตัวเรียวคล้ายทรงกระบอก (fusiform) มีความลึกของลำตัว  ร้อยละ 17.24 - 20.00 ของความยาวมาตรฐาน ตาค่อนไปทางด้านบนของหัว ความกว้างของตา 0.57 เซนติเมตร  หัวสั้น มีความยาวหัวร้อยละ 26.32 - 32.17 ของความยาวมาตรฐาน  ครีบทุกครีบไม่มีก้านครีบแข็ง ครีบหลังมีก้านครีบอ่อน 9½  ก้าน ครีบอกมีก้านครีบอ่อน 13 ก้าน ครีบท้องมีก้านครีบอ่อน 9 ก้าน ครีบก้นมีก้านครีบอ่อน 6 ก้าน ครีบหางประกอบด้วยก้านครีบอ่อน 19 ก้าน ความยาวคอดหาง 1.7 เซนติเมตร ความลึกของคอดหาง 1.9 เซนติเมตร หางเว้าแบบ 2 แฉก (emarginate) มีเกล็ดตามแนวเส้นข้างตัว 38 - 41 เกล็ด ซี่กรอง (gill rakers) บนแกนกระดูกเหงือกอันแรก (first gill arch) มีจำนวน 164 - 184 อัน จำนวนข้อกระดูกสันหลัง (vertebrae) 37-39 ข้อ ไม่มีหนวด (barbels) ไม่มีฟันบริเวณช่องคอ (pharyngeal teeth) มีปากที่เปลี่ยนแปลงเป็นอวัยวะสำหรับดูดเกาะ (oral sucker) (ภาพที่ 1) มีช่องเปิดให้น้ำผ่านเพื่อการหายใจแลกเปลี่ยนออกซิเจน เรียกว่า spiracles (ภาพที่ 2) อยู่บริเวณหลังตาตอนบนของแผ่นปิดเหงือก (operculum) มีตุ่ม (tubercles) รวมกันเป็นกลุ่มอยู่บริเวณจะงอยปากปลาน้ำผึ้งเป็นปลามีเกล็ดที่มีขนาดเล็กมีความยาวเหยียดระหว่าง 11.4-18.0 เซนติเมตรมีดวงตากลมดำ ขนาดปานกลาง ลำตัวด้านบนมีสีน้ำตาลเข้ม ด้านล่างสีน้ำตาลอ่อนบริเวณส่วนหลังตั้งแต่ปลายสุดของ ท้ายทอยถึงโคนหาง มีจุดดำเข้มขนาดใหญ่เรียงคู่ขนานกันไปเป็นระยะ แยกเป็นแนวซ้ายขวาของแนวกระดูกสันหลัง หัวมีขนาดสั้น จะงอยปากลาดต่ำสีน้ำตาลเข้ม มีตุ่ม (tubercles) รวม กันเป็นกลุ่มบนจะงอยปาก ส่วนหัวบริเวณกะโหลกเหนือตามีสีเหลืองอ่อน ส่วนที่อยู่ใต้ตาตั้งแต่แก้มถึงปลายสุดของริมฝีปากบนและใต้คางสีเหลืองอ่อน มีจุดดำขนาดใหญ่ต่อเนื่องกัน จำนวน 2 แถว ตามแนวยาวของลำตัวคล้ายกับที่ปรากฏบนส่วนหลัง จุดดำเหล่านี้อยู่ตรงข้ามกัน หรือสลับกันระหว่างด้านบนและด้านล่างของเส้นข้างตัว ครีบหลัง ครีบอก ครีบท้องและครีบก้น มีสีน้ำตาลอ่อนปนเหลือง เฉพาะครีบอกมีขนาดกว้างและแผ่ออกค่อนข้างกลม มีสีดำบริเวณก้านครีบอ่อน ก้านที่ 1-6 ครีบหางมีสีน้ำตาลและจุดดำเล็ก ๆ กระจายตลอดทั้งครีบ ลักษณะของครีบแผ่กว้างแข็งแรง มีรอยเว้าเล็กน้อย ปากเปลี่ยนแปลงไปเป็นอวัยวะสำหรับดูดเกาะ ช่องเปิดเหงือกมี 2 ช่อง ช่องบนอยู่ในแนวหลังตาเรียกว่า spiracles สำหรับ ให้น้ำเข้าแทนปากขณะที่ใช้ปากดูดเกาะติดกับหินหรือวัตถุใต้น้ำ ส่วนช่องเหงือกด้านล่างมีแผ่นปิดเหงือกคลุมเหมือนปลาทั่วไปซี่กรองเหงือก สั้นจำนวนมากเรียงติดกันเป็นแถว


2. แหล่งที่อยู่อาศัย

Smith (1945) รายงาน ไว้ว่าปลาน้ำผึ้งมีการแพร่กระจายตามแหล่งน้ำไหลทั่วไปทั้งในประเทศไทย พม่า ลาว และกัมพูชา โดยในไทยพบกระจายอย่างกว้างขวางมากในแม่น้ำเจ้าพระยา บึงบอระเพ็ด แม่น้ำมูล แม่น้ำพอง แม่น้ำแม่กลอง แม่น้ำน่าน แม่น้ำปิง แม่น้ำวัง แม่น้ำตาปี และลุ่มน้ำสาละวิน ชวลิตและคณะ (2540) ได้ รายงานไว้เช่นเดียวกันว่า ปลาชนิดนี้แพร่กระจายอยู่ในประเทศไทย ตั้งแต่แม่น้ำโขง แม่น้ำเจ้าพระยา แม่น้ำแม่กลอง แม่น้ำเพชรบุรี และแม่น้ำทุกสายในภาคใต้และภาคตะวันออก อาศัยอยู่ทั้งแหล่งน้ำนิ่งและน้ำไหล   อยู่รวมกันเป็นฝูง   พบมากที่สุโขทัย (สมโภชน์, 2523)  โดยเฉพาะใน  แม่น้ำยมและลำคลองสาขา และTaki (1974) ได้ รายงานการสำรวจปลาในลุ่มน้ำโขงซึ่งพบปลาน้ำผึ้งกระจายอยู่ตามแหล่งต่างๆ ในประเทศลาว เช่น หลวงพระบาง และอ่างเก็บน้ำเขื่อนน้ำงึม เป็นต้น เช่นเดียวกันกับการรายงานของ Rainboth (1996) ที่สำรวจพบปลาชนิดนี้ในลุ่มน้ำโขงของประเทศกัมพูชา นอกจากนี้ Roberts & Kottelat (1993) ยังกล่าวถึงการแพร่กระจายในประเทศจีน อีกทั้งมีการกระจายพันธุ์กว้างมากที่สุดในเขตอินโดจีนจนถึงมาเลเซีย

3. อาหารและการกินอาหาร

ปลาน้ำผึ้งเป็นปลากินพืช  (herbivorous  fish) โดยกินอาหารประเภทสาหร่าย  แพลงก์ตอนพืช  และแพลงก์ตอนสัตว์  (Rainboth, 1996; Roberts & Kottelat, 1993) เป็นปลาที่มีลำไส้ยาวมาก (วันเพ็ญ, 2528) ซึ่งแสดงถึงลักษณะของปลาที่กินพืชเป็นอาหาร นิสัยการกินอาหารจะใช้ปากดูดเกาะกินตามวัสดุต่างๆ เช่น ก้อนหิน หรือต้นไม้ Roberts & Kottelat (1993) ได้กล่าวอ้างถึงการศึกษาของ Benjamin (1986) ว่าปลาน้ำผึ้งจะใช้เวลานานมากในการเกาะติดกับก้อนหิน โดยใช้ปากดูดเกาะ   ซึ่งระหว่างนั้นทางผ่านของน้ำที่ไหลจากปากไปยังเหงือกถูกปิด และปล่อยให้น้ำผ่านเหงือกทาง spiracles เพื่อการหายใจแลกเปลี่ยนออกซิเจน  องค์ประกอบของอาหารในกระเพาะปลาน้ำผึ้ง จำนวน 90 ตัวอย่าง พบว่า กระเพาะอาหารเป็นรูปตัวเจ (J-shape) มีขนาดเล็ก ผนังหนา สีขาวขุ่น ความยาวลำไส้เฉลี่ย 215.6 เซนติเมตร ซึ่งมีขนาดยาวมากเมื่อเทียบกับความยาวเหยียด มีอัตราส่วนระหว่างความยาวเหยียดเฉลี่ยต่อความยาวลำไส้เฉลี่ย 1 : 14.2 (ตารางที่ 2) ซึ่งบ่งบอกถึงลักษณะของปลากินพืช (herbivorous fish) มีค่าเฉลี่ยของปริมาณอาหารที่พบในกระเพาะร้อยละ 48.7 ชนิดของอาหารที่พบเรียงลำดับจากมากไปน้อยได้แก่ สาหร่ายและแพลงก์ตอนพืช 73.3 % ซากพืช 13.1 % และเศษวัสดุต่างๆ 13.6 %