สัดส่วนก็ 48x20x20 นิ้วพอดิบพอดี เกิดตั้งแต่เขาแห่นางสงกรานต์เมื่อปี 2548 ปู๊น
หน้าตาหนูตอนนั้นสีสดใส แต่กล้องมือถือไม่เป็นใจเล้ย

แต่ละปีหนูก็เปลี่ยนไปตามแฟชั่นแต่ละยุค ใครฮิตอะไรหนูจับใส่หมด เลยได้ชื่อว่าจับฉ่ายไง
แต่สิ่งที่อยู่ยงคงกระพัน หรือเว้าซื่อๆ ก็แก่(ไม่)ง่ายตายยากนั่นแหละ อะไรเอ่ย.....ลองทายดู
ณ ปี 2551 ก่อนอำลา.....

เฉลยจ้า..แก่อย่างมีคุณค่าแตกลูกหลานมากมาย ก็อนูเบียนนานาทางขวามือ จากกอเล็กๆ เติบโตซะครึ่งตู้
มีนางแบบกะนายแบบขอโพสต์ด้วยนะ

หันมาดูทางซ้ายบ้าง ก็มีไม้ที่มีคุณค่าทางใจหลายชนิด เฟิร์นรากดำใบแคบได้รับแจกต้นลูกจากคุณอนูเบียสใจงาม
ราคาตอนนั้นไม่อยากเอ่ยถึง ถ้าให้ซื้อเองคงไม่สามารถ รีบแจ้นไปเลือกคนแรกเลยได้ต้นลูกงามๆ มาสองต้น
ตอนนี้กอใหญ่มากเกาะติดขอน แต่โดนนางแบบบังเกือบมิด lau02
แล้วก็มีอนูเบียสคอฟฟีไม้ในดวงใจของคุณ JJ หายากสุดๆ รออยู่เป็นปีกว่าจะได้จากร้านน้องอ้อน...อยู่ไหนหนอ คิดถึงนะ
ได้คอฟฟีมาสองยอด ผ่านไป 2 ปี เกือบเต็มตู้...

หลังจากผ่านไปกว่า 3 ปี จับฉ่ายเริ่มหงอยเหงา จะแต่งแฟชั่นสุดเดิ้ลอะไรก็ไม่ค่อยได้
แต่ก็ยังอบอุ่นด้วยดาวน้อย ที่เอาเชอรี่ 10 ตัวไปแลกกะน้องเก่งมา แต่ก็นะ อยากแต่งสีแดงๆ กะเขาบ้างจัง..

ตัดสินใจไปชุบตัวดีก่า... ตัด เสริม เติม แต่ง โบท๊อกซ์ จับฉ่ายทำหมด รอชมตอนจับฉ่ายรีดไขมันนะจ๊ะ deepkiss

















