วันนี้สะดุ้งตื่นมาแต่เช้า เพราะตัวเองฝันว่าตาย... แต่สิ่งที่ทำให้เจ็บปวดนั้นไม่ใช่ที่ตัวเราตายค่ะ
พอจะจำได้คร่าวๆนะคะ
เราไปโรงหมอกับคุณแม่ ซึ่งก่อนหน้านี้เหมือนหมอจะบอกว่าเรามีเวลาอยู่ได้อีก ๐๐ ชั่วโมง พอใกล้ถึงเวลาเราก็มารอที่โรงหมอ แล้วก็รอเวลาตายค่ะโดยที่มีแม่อยู่ข้างๆ แต่พออีกไม่กี่นาทีจะถึงเวลาของเรา แม่เราก็ไปธุระด่วน เราก็อยู่กับแค่พยาบาล เราก็คุยกันแบบสบายๆ พยาบาลก็บอกเรานะคะว่า เวลาที่ตายแล้ว คนอื่นจะเหมือนคนตาบอด และหูหนวก จะไม่เห็นและไม่ได้ยินเรา จะมีก็แค่ความรู้สึกที่รับรู้ถึงเราแค่นั้น พอถึงเวลา ... เราก็นอนลงบนเตียงที่เค้าเตรียมไว้แล้วก็จากไปแบบเงียบๆ พยาบาลก็จัดแจงกับร่างกายของเรา ส่วนตอนนั้น เราเองก็ได้แต่ยืนรับรู้อยู่ข้างๆเตียง มองดูตัวเองนอนนิ่งๆ แล้วพ่อแม่ก็เดินเข้ามา แม่ก็มานั่งคุยกับร่างกายเรา ส่วนพ่อกลับบ้าน บอกจะไปจัดเตรียมทุกอย่าง ...
ตอนนั้นเราได้แต่ยืนฟัง และจับมือแม่ที่อยู่ข้างหน้าบอกให้เค้าเลิกกังวลเรื่องเรา แต่เค้าก็ไม่เห็นไม่ได้ยิน แต่เหมือนเค้าจะรับรู้ได้ว่าเราทำอะไร แล้วเค้าก็จะพาจิตเรากลับบ้าน เค้าเดินพูดไปตลอดทาง เหมือนพูดคนเดียวแต่คือเราก็อยู่กับเค้าตลอด พอเจอพ่อระหว่างทาง เราก็เข้าไปจับมาเค้า(แบบวืดๆ) เราก็เห็นว่าเค้ากลับไปนั่งร้องไห้ฟูมฟายที่บ้าน
คร่ำครวญต่างๆนาๆ ผิดตอนที่เค้ายืนต่อหน้าแม่ตอนนี้ ... แล้วเราก็เดินต่อไปผ่านสิ่งต่างๆมากมาย ซึ่งจำไม่ได้แล้ว
พอถึงเวลาที่เราจะต้องแยกกับพ่อแม่เราก็สะดุ้งตื่น
เราตื่นมาได้แต่ร้องไห้ ไม่ได้เสียใจว่าทำไมต้องตาย แต่เสียใจที่เราจะไม่ได้อยู่กับครอบครัวอีก เสียใจที่ต่อไปจะกอดเค้าไม่ได้ เสียใจที่ทำให้เค้าเสียใจ เสียใจที่เป็นอะไรก่อนเค้าแล้วเค้าต้องมานั่งรับรู้ความเจ็บปวดแย่ๆที่ต้องมาเสียลูกไป
รักพ่อแม่และดูแลเค้าให้มากๆนะคะ คนที่เลี้ยงดูเรามาเค้าเหนื่อย อย่าทอดทิ้งเค้าเมื่อแก่เฒ่าไป ... สิ่งเหล่านี้ มันไม่อาจย้อนมาได้ นี่คือสิ่งที่ฝันย้ำเตือรตัวเราค่ะ ขอบคุณที่อ่านเรื่องที่เราเล่าจนจบ
อาจมีความหมายหรือไม่มีความหมายสำหรับบางคน
ขอบคุณอีกครั้ง
สุขสันต์วันจันทร์ค่ะ
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||








