สุนัข เพื่อนที่ซื่อสัตย์และจงรักภักดีที่สุดของมนุษย์
เรื่องความรักระหว่างคนกับสุนัขนี้เกิดขึ้นที่ประเทศญี่ปุ่นค่ะ โดยที่เจ้าของชื่อคุณโนกุชิ ป่วยเป็นโรคประหลาดทำให้ขาของเขาพิการ ไม่สามารถช่วยตัวเองเองได้เท่าที่ควร และวันหนึ่งก็ได้มารู้จักกับสุนัขชื่อกรีเทล โดยเจ้ากรีเทลมีนิสัยกระปรี้กระเปร่า และเฉลียวฉลาด จนได้เป็นสุนัขที่มีความสามารถดูแลคนพิการของประเทศญี่ปุ่นเมื่อปี 1995 ตัวแรก ...
กรีเทล เข้ามาเปลี่ยนชีวิตของคุณโนกุชิ จากความทุกข์ระทมขมขื่นใจ ไม่มีความสุข จนไม่อยากจะพูดจาสนทนากับใคร ... แต่เมื่อเพราะกรีเทล อะไรๆ ก็ได้เปลี่ยนไป หลังจากที่กรีเทลเข้ามามีบทบาทในชีวิต คุณโนกุชิกลายเป็นคนร่าเริง ช่างพูดช่างจาอย่างน่าอัศจรรย์แลดูมีความสุขมากๆ ด้วย
ความสัมพันธ์ของคุณโนกุชิและกรีเทล ใช้ชีวิตร่วมกันถึง 15 ปี จนคุณโนกุชิบอกว่าเจ้ากรีเทล เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเขา เพราะกรีเทลคอยดูแล ให้ความช่วยเหลือเขาตลอด 24 ชั่วโมง ตั้งแต่ตื่นเช้าจนออกไปจ่ายตลาด และทำให้ชีวิตในแต่ละวันของเขาสมบูรณ์แบบมากจนเหมือนไม่ได้ขาดอะไรไป คุณโนกุชิ กล่าว "ผมไม่เคยเห็นเขาเป็นแค่สุนัข แต่เห็นเขาเป็นเพื่อนซี้ และเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายผม เขาไม่ใช่แค่สุนัข แต่เป็นสมาชิกในครอบครัวผมด้วย"
และตอนนี้กรีเทลอายุ 17 ปีแล้ว เทียบเท่ากับอายุคนก็ 100 ปีพอดี ... กรีเทลมีสภาพร่างกายที่อ่อนแอมาก และไม่สามารถเคลื่อนย้ายตัวเองได้อย่างสะดวกเหมือนเมื่อก่อนแล้ว คุณโนกุชิ กล่าวต่อว่า "ผมจะทำทุกอย่างให้เขา อยากช่วยเหลือ แต่ผมไม่สามารถแม้จะช่วยเหลือตัวเองได้ด้วยซ้ำในตอนนี้" และกรีเทลก็ร้องไห้ออกมา ...
คุณไฮติ เป็นคนมีความสามารถในการสื่อสารกับสัตว์ มีความเข้าใจว่ากรีเทลต้องการจะสื่อสารอะไร ทันใดนั้น คุณไฮติก็มองไปยังกรีเทล แล้วก็ส่งเสียงร้องลั่น ตอนนี้กรีเทลร้องไห้อยู่ พยายามที่จะเข้ามาคุณโนกุชิ อยากจะปกป้องคุณ และพยายามที่จะลุก แต่ก็ทำได้แค่ส่งเสียงร้องดัง ... ขณะที่คุณไฮติกล่าว คุณโนชิก็ร้องไห้อย่างหนักเลยทีเดียว "เด็กดีเธอพยายามจะปกป้องฉันเหรอ ขอบใจนะ แต่ไม่เป็นไรหรอก"
เจ้าหน้าที่ได้นำสุนัขตัวหนึ่งออกมา (ชื่อมาร์เบิล) จะมารับหน้าที่ดูแลคุณโนกุชิแทนกรีเทลที่พ้นวาระ คุณไฮติ กล่าวว่า กรีเทลได้สั่งเสียกับมาร์เบิล เพราะนับจากเวลานี้ มาร์เบิลต้องรับหน้าที่เป็นผู้ดูแลคุณโนกุชิต่อ ... คุณโนกุชิ กล่าวว่า "ผมไม่เคยคิดว่ากรีเทลจะทำอะไรๆ หลายอย่างให้ผมได้ขนาดนี้ และตอนนี้ก็พ้นหน้าที่ของเขาแล้ว ตลอดเวลาเขาคือเพื่อนของผมที่ดีมาโดยตลอด"
คุณไฮติ กล่าวว่า "กรีเทลกังวลเรื่องของคุณ และรู้สึกเศร้ามาก บอกได้แต่ว่าอยากจะอยู่กับคุณตลอดเวลา เขาสามารถรู้ความรู้สึกของคุณได้ และเขาไม่อยากเป็นภาระ" สิ้นคำพูด คุณโนกุชิ ก็น้ำตาไหลพรากออกมาเลยค่ะ
คุณไฮติพยายามสื่อสารกับกรีเทลอีกครั้ง กล่าวว่า "กรีเทล แม้ตาจะไม่สามารถมองเห็น แม้ร่างกายไม่สามารถขยับเขยื่้อนได้ แต่มันยังคงจงรักภักดีต่อคุณโนกุชิเสมอ และต้องการจะเห็นหน้าคุณโนกุชิที่มีความาสุขอีกด้วย "
คุณไฮติ ถามคุณโนกุชิว่า คุณทั้งสองชอบดูเบสบอลใช่ไหม? คุณโนกุชิพยักหน้า กล่าวว่า "มีสนามกีฬาใกล้กับสถานที่ที่เราอาศัยอยู่ แต่เราไปไม่กี่ครั้งเอง" คุณไฮติ กล่าวต่อ "กรีเทลพยายามจะบอกว่า คุณชอบกีฬากีฬาเบสบอลขนาดไหน และกรีเทลจะกระดิกหางทุกครั้งที่เห็นใบหน้าของคุณโนกุชิมีความสุข และกรีเทลก็จะมีความสุขด้วย และกรีเทลก็หวังว่าคุณจะมีสุขภาพที่แข็งแรงและพบเพื่อนที่ดีแบบนี้อีกครั้ง"
หลังจากนั้นคุณไฮติก็มีน้ำตาออกมาเช่นกัน "กรีเทลจะอยู่ข้างคุณ และหัวใจของกรีเทล จะอยู่กับคุณตลอดไป" คุณโนกุชิร้องไห้ และจับเท้าของกรีเทลเพื่อให้ได้รับรู้ถึงความรู้ผ่านการสัมผัส และกล่าวว่า "ขอบใจนะ"
เคดิส www.dogilike.com
ซึ้งมากครับผมเองก็[สาวน้อยร้องไห้] [สาวน้อยร้องไห้] [สาวน้อยร้องไห้] [สาวน้อยร้องไห้] [สาวน้อยร้องไห้]