ร้านกาแฟ

[Gold]

ลิโป้ถูกโจโฉสั่งประหารครับ ก่อนตายร้องขอสาระพัด สุดท้ายไม่มีใครกล้าเชื่อเครดิต โดยเฉพาะคนขี้ระแวงอย่างโจโฉครับ

เพิ่มเติมหน่อยคับ พอดีเพิ่งอ่านมา
โจโฉจะเอาลิโป้เป็นพวกคับ แต่เล่าปี่ออกความเห็นประมาณว่าลิโป้ไว้ใจไม่ได้ โจโฉก็เลยประหารลิโป้คับ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เล่าปี่มีสติปัญญาเฉียบแหลมมาก เพราะถ้าไม่กำจัดลิโป้ซะตอนนี้ ลิโป้จะกลายเป็นศัตรูอีกในอณาคต emb01

แต่ผมสงสัยว่าเตียวเสี้ยนตายยังไง ส่วนใหญ่บอกว่าถูกกวนอูฆ่า แต่ว่าอ่านดูการ์ตูนสามก๊กที่คนจีนเขียน กวนอูตัดโซ๋ที่ล่ามเตียวเสี้ยนไว้ แล้วก็จบเลย ใครทราบบ้างช่วยบอกหน่อยคับ [งง]

[Hard Ggm]

ผมชอบบังรอนครับ ขายยาบ้ามาสิบกว่าปี

ยังไม่โดนจับเลยครับ เทพจริงๆ

้hahaha

[Car washer]

เพิ่มเติมหน่อยคับ พอดีเพิ่งอ่านมา
โจโฉจะเอาลิโป้เป็นพวกคับ แต่เล่าปี่ออกความเห็นประมาณว่าลิโป้ไว้ใจไม่ได้ โจโฉก็เลยประหารลิโป้คับ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เล่าปี่มีสติปัญญาเฉียบแหลมมาก เพราะถ้าไม่กำจัดลิโป้ซะตอนนี้ ลิโป้จะกลายเป็นศัตรูอีกในอณาคต emb01

แต่ผมสงสัยว่าเตียวเสี้ยนตายยังไง ส่วนใหญ่บอกว่าถูกกวนอูฆ่า แต่ว่าอ่านดูการ์ตูนสามก๊กที่คนจีนเขียน กวนอูตัดโซ๋ที่ล่ามเตียวเสี้ยนไว้ แล้วก็จบเลย ใครทราบบ้างช่วยบอกหน่อยคับ [งง]

ส่วนมากเรื่องราวของเตียวเสี้ยนจะหายไปเฉยๆ เพราะจริงๆแล้วไม่มีตัวตนนะ(มั้ง)ครับ เป็นเพียงตัวละครที่หลอกวนจงสร้างขึ้นมาเพื่อความสนุก ในหนังรู้สึกจะนั่งเกวียนหายไปเฉยๆมั้งครับหลังจากลิฉุยกุยกีบุกตีแล้วฆ่าอ้องอุ้น ในหนังสือบางฉบับไม่ได้กล่าวถึงจุดจบด้วยซ้ำ อันนึงเคยอ่านเจอมาตลกดีว่าสุดท้ายถูกกวนอูฆ่าเพราะความสวยเกรงว่าจะเป็นภัยต่อบ้านเมือง เด็กหญิงวัย16ปี อุทิศกายเพื่อบ้านเมืองเนี่ยนะจะถูกกวนอูฆ่า แปลกแหะ

[Gold]

ส่วนมากเรื่องราวของเตียวเสี้ยนจะหายไปเฉยๆ เพราะจริงๆแล้วไม่มีตัวตนนะ(มั้ง)ครับ เป็นเพียงตัวละครที่หลอกวนจงสร้างขึ้นมาเพื่อความสนุก ในหนังรู้สึกจะนั่งเกวียนหายไปเฉยๆมั้งครับหลังจากลิฉุยกุยกีบุกตีแล้วฆ่าอ้องอุ้น ในหนังสือบางฉบับไม่ได้กล่าวถึงจุดจบด้วยซ้ำ อันนึงเคยอ่านเจอมาตลกดีว่าสุดท้ายถูกกวนอูฆ่าเพราะความสวยเกรงว่าจะเป็นภัยต่อบ้านเมือง เด็กหญิงวัย16ปี อุทิศกายเพื่อบ้านเมืองเนี่ยนะจะถูกกวนอูฆ่า แปลกแหะ

ใช่คับ แต่มันตัดบทง่ายไป อย่างม้าเฉียวก็หายไปเลย
ทั้งๆที่มีตัวตนจริง แต่คนเขียนกลับไม่เขียนถึงม้าเฉียวเลย [งง]

[Sankus]

ใช่คับ แต่มันตัดบทง่ายไป อย่างม้าเฉียวก็หายไปเลย
ทั้งๆที่มีตัวตนจริง แต่คนเขียนกลับไม่เขียนถึงม้าเฉียวเลย [งง]

ลองไปอ่านดูใหม่ ม้าเฉียวไม่ได้หายไปเฉยๆน่ะครับ

[2co]

เตียวเสี้ยน สาวงามล่มเมือง !!

“ความงามที่ทำให้แม้แต่ดวงจันทร์ยังต้องหลบเลี่ยงให้”

ว่ากันว่า ..  ผู้หญิงที่รูปสลักหินวีนัส จะเอี้ยวกายมองด้วยความฉงน ..

.

[Prab Prabchana.]

ชอบโจโฉมากๆๆๆ


ในอีกคนที่ชอบคือ เทพธิดาพยากร

[RAGNAROK]

ไม่มีใครชอบ จั่นเจา เลยอะ   [on_024] [on_024] [on_024] [on_024]

[Gold]

ไม่มีใครชอบ จั่นเจา เลยอะ   [on_024] [on_024] [on_024] [on_024]

จั่นเจา [งง] เปาวุ่นจิ้นเหรอคับ [เอ๊ะ!!!]
ตอนนี้อยากจะเปลี่ยนโหวตแทนละ
ชอบ กำเหลง มากกว่า [on_026]

ลองไปอ่านดูใหม่ ม้าเฉียวไม่ได้หายไปเฉยๆน่ะครับ

อ่อ เสียชีวิตอย่างกะทันหันนี่เอง ขอบคุณมากๆคับ [เจ๋ง]

[GhostDevil]

เตียวหยุน จูล่ง (ต่อ)

กองทหารของแฮหัวอิ๋นต่างแตกฮือเมื่อนายทัพตาย ส่วนตัวจูล่งนั้นรู้สึกเอะใจกับดาบที่แฮหัวอิ๋นสะพายไว้ ประกอบกับดาบในมือเขาคงจะชำรุดเต็มทน จูล่งจึงได้หยิบเอาดาบชิงกังขึ้นมาและ
ลอง ชักออกดู ที่กลางดาบมีชื่อติดหราอยู่และดาบก็เป็นเหล็กเนื้อเขียวแวววับ เขาจึงแน่ใจว่าต้องเป็นดาบชั้นดีแน่ จึงได้ตัดสินใจเก็บเอาไว้เอง   ดาบชิงกังเมื่อเปลี่ยนมือมาอยู่กับจูล่ง ในภายหลังก็ได้โอกาสสำแดงอานุภาพที่แท้จริงออก
มา และกลายเป็นอาวุธประจำตัวของเขานับแต่นั้นต่อจากแฮหัวอิ๋นแล้ว นายทหารของโจโฉแทบจะทุกระดับจนถึงนายพล ต่างก็ล้มตายกันระเนระนาดในทุกทีเมื่อมีอัศวินชุดขาว ขี่ม้าสีขาว ตะลุยผ่านไป จนในที่สุดเขาก็ได้มาถึงบ่อน้ำร้าง
แห่งหนึ่ง ที่นั่นเองเขาได้พบกับบิฮูหยินที่กัลงกอดอาเต๊านั่งอยู่ข้างบ่อ         จูล่งดีใจมากรีบเชิญให้ฮูหยินขึ้นม้าเพื่อหนีไปด้วยกัน แต่นางปฏิเสธเพราะว่าถ้านางขึ้นม้า
ไปด้วย จะทำให้หนีไปได้ช้า จูล่งจึงว่าให้นางขึ้นม้าส่วนตัวเขาจะขอเดินเท้าพาหนีเอง ซึ่งนางไม่ยอม ในที่สุดเมื่อทหารศัตรูเข้ามาใกล้ นางจึงฝากฝังอาเต๊าให้จูล่งแล้วอาศัยตอนที่จูล่งเผลอกระโดด
ลงบ่อน้ำฆ่า ตัวตายเพื่อไม่ให้เป็นภาระแก่เขา  จูล่งเสียใจมากแต่ก็รีบรวมสตินำหินมาทับบ่อน้ำไว้เพื่อไม่ให้ทหารโจโฉได้ศพ นางไป ส่วนตัวเขาได้เอาทารกอาเต๊าใส่ไว้ในเสื้อเกราะแล้วพันกับผ้าติดไว้แนบอก แล้วจากนั้นจูล่งก็สวมวิญญาณ
เพขฌฆาต ใช้ทวนคู่ใจควบม้าบุกตะลุยและสังหารทุกๆคนที่มาขวางหน้า จุดหมายของเขาคือต้องไปให้ถึงสะพานเตียงปันที่เตียวหุยเฝ้าอยู่โดยเร็วที่ สุดเพื่อความปลอดภัยของอาเต๊า ดังนั้นเมื่อพบข้าศึกมาขวาง เขาจะเน้นลงมือที่ตัวหัวหน้าก่อนเป็นอันดับแรกเพื่อ
ทำให้พวกทหารที่ เหลือเสียขวัญและไม่กลัวไปเอง ซึ่งหลังจากฆ่าศัตรูไปมากแล้วเขาก็ได้พบกับ เตียวคับ ยอดขุนศึกที่เคยประมือกันมาก่อนอีกครั้ง 

         เตียวคับนั้นเมื่อสมัยที่อยู่กับอ้วนเสี้ยวเคยประมือกับเขามาแล้ว ตอนนี้พอมาอยู่กับโจโฉก็ ได้กลายเป็นขุนศึกคนสำคัญที่เก่งกาจยิ่งกว่าเมื่อก่อน แต่จูล่งก็ไม่หวั่นเข้าปะทะกับเตียวคับนับสามสิบเพลง แล้วก็จูล่งที่เสียเปรียบในเรื่อง
ความสดและต้องคอยพะวงกับอาเต๊าก็อาศัย จังหวะที่ตนเองได้เปรียบควบม้าผละออกไป ซึ่งเตียวคับ เองก็ไม่อาจจะตามไปได้ทัน    ในที่สุดหลังจาก 2 วันที่ไม่ได้กิน ไม่ได้นอน ในการวนเวียนอยู่ในดงข้าศึกนับแสนๆ จน
ในที่สุดก็สามารถหนีออกมาจนถึง เทือกเขาเตียงกุนสัน เนินเตงยาง  บนที่ราบสูงนั้นเองโจโฉได้เฝ้าสังเกตการณ์ดูการรบอยู่จากเบื้องบน สิ่งที่เขาเห็นและทำให้เขาถึงกับตกตะลึงนั้นก็คือ ภาพของอัศวินคนหนึ่งที่สวมชุดขาวและขี่ม้าขาวโดดเด่นเป็นสง่ากำลังบุก
ฝ่า ตะลุยกองทหารนับแสนของเขา ไม่ว่าทหารคนนี้จะตะลุยเข้าไปในทางใด ซ้าย หรือ ขวาทหารของโจโฉก็จะพากันล้มตายและแตกฮือกระเจิดกระเจิงเมื่อนั้น   โจโฉอดแปลกใจไม่ได้ที่ในโลกนี้ยังมีคนที่เก่งและกล้าบ้าบิ่นแบบนี้อยู่ด้วย และรู้สึกว่าการ
ต่อสู้ที่เขาเห็นอยู่เบื้องหน้านี้มันช่างเป็นภาพแห่ง สมรภูมิที่สวยงามอะไรเช่นนี้ ภาพของม้าขาวที่ตะลุยไปทางไหน ทหารทางนั้นก็แตกฮือเมื่อนั้น คงจะเป็นสิ่งที่หาไม่ได้อีกแล้วไม่ว่าจะในสนามรบไหน จนถึงกับหลุดปากออกมาว่า ?ไอ้นี่มันช่างเป็นยอดเสือจริงๆ? แล้วจึงถามแฮหัวตุ้นแม่ทัพคนสนิทว่าไอ้เสือที่ว่านี่ชื่ออะไร ซึ่งแฮหัวตุ้นเองก็ไม่รู้จึงได้ควบม้าลงไปตะโกนถามจูล่งเอง         จูล่งตะโกนกลับว่า ?เราคือ เตียวจูล่ง หยุน ชาวเสียงสาน?

 

         แฮหัวตุ้นกลับไปรายงานให้โจโฉทราบ โจโฉเมื่อได้ยินก็รู้สึกชอบใจในความเก่งกล้าของ
จูล่ง จึงได้มีคำสั่งห้ามให้ทหารใช้ธนูและให้จับเป็นจูล่ง  ต้องยอมรับว่านี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้จูล่งรอดชีวิตมาได้ เพราะโจโฉเห็นว่านักรบที่แท้
จริงอย่างจูล่งนั้นไม่สมควรที่จะมาตายด้วย ลูกธนู          เมื่อไร้อุปสรรคอย่างลูกธนูเช่นนี้ สิ่งที่จูล่งต้องคอยระวังก็มีแค่นายทหารที่จะเข้ามาปะทะ
ด้วยฝีมือเท่า นั้น ซึ่งมันไม่ได้เกินความสามารถของเขาเลย       ศัตรูกลุ่มสุดท้ายที่มาขวางหน้าเขาเป็นนายทหารคนสนิทของแฮหัวตุ้นชื่อว่าจง จิ๋นและจงสิน
สองพี่น้องผู้ขึ้นชื่อในเพลงขวานและเพลงทวนซึ่งแฮหัวตุ้น ยอมรับในฝีมือ แต่ด้วยการลงมือเพียงครั้ง
เดียวของจูล่งที่ยามนี้ได้กลาย เป็นมือทวนอันดับหนึ่งของยุคไปแล้ว จงจิ๋นก็ถูกแทงตกม้าตาย    จงสินคิดจะแก้แค้นให้พี่ชายจึ้งควบม้าตามหลังจูล่งอย่างกระชั้นชิด และเมื่อควบตามถึง
จังหวะที่จงสินคิดว่าตัวเองได้เปรียบและพร้อมจะจู่โจม จูล่งซึ่งไม่ได้มองเหลียวหลังเลยแต่อาศัยการ
มองเงาของจงสินเพื่อดู ตำแหน่งนั้นก็ใช้มือเปลี่ยนทวนที่อยู่ในมือขวาไปด้านซ้าย แล้วใช้มือขวาที่ว่างอยู่ชักกระบี่ชิงกังออกมาจากจากฝักด้วยการฟันเพียง ครั้งเดียวจงสินก็สิ้นชื่อ และทำให้จูล่งได้รู้ถึงอานุภาพของกระบี่ชิงกัง
เป็น ครั้งแรก กระบี่ชิงกังเมื่อครั้งอยู่ในมือแฮหัวอิ๋นแล้วเป็นได้แค่ของประดับที่อยู่ใน ฝัก แต่เมื่อมาอยู่ในมือของจูล่งมันได้กลายเป็นอาวุธที่ร้ายกาจของเขาไป

ติดตามต่อได้ที่ http://www.innovaclub.net/SMF-Board/index.php?topic=11658.0 ครับ

[Krai]

กวนอู-----ซื่อสัตย์

ผมว่าคนนี้เหมาะกะการเอาเยี่ยงอย่างในการค้าขายถ้าซื่อสัตย์...ห้องร้องทุกข์คงไม่มี emb01

 [on_065]