ร้านกาแฟ

[T.Dark]

<a href="http://www.youtube.com/v/RVTT8559hrQ" target="_blank">http://www.youtube.com/v/RVTT8559hrQ</a>

ฟังนานๆจะผวนไม่ทันนะครับ ต้องคอยกดหยุดแล้วนั่งผวนก่อนแล้วค่อยกดเล่นต่อ

[★ Little Shrimp ★]

 [เจ๋ง] [เจ๋ง] [เจ๋ง]

[Yoda]

 ้hahaha ้hahaha ฮาครับ

[Golf 666]

ไปเจออันนี้มาครับ  [on_065]

นครรังยังมีเท่าผีแหน      กว้างยาวแสนหนึ่งคืบสืบยศถา
   เมืองห้างกวีรีหับระยับตา      พันหญ้าคาปูรากเป็นฉากบัง
   สูงพอดีหยีหิบพอหยิบติด      ทองอังกฤษสลับสีด้วยหนีหัง
   กำแพงมีรีหายไว้ขอดัง      เจ้าจอมวังพระราโชท้าวโคตวย
   มีเมียรักภักตร์ฉวีดีทุกแห่ง      นั่งแถลงชมเชยเคยฉีหวย
   เจ้าคีแหมรูปโอเมียโคตวย      ท้าวหวังรวยกอดินอยู่กินกัน
   มีลูกชายไว้ใยชื่อไดหยอ      เด็กไม่ลอเกิดไว้ให้ทีหัน
   นอนเป็นทุกข์ดุกลอยิ่งคอดัน      ให้ลูกนั้นหาคู่เป็นหูรี
   ต้องไปขอลูกสาวท้าวโบตัก      มันตั้งหลักอยู่ไกลชื่อไหหยี
   เป็นลูกเนื้อเชื้อนิลนางหิ้นปลี      เมืองห้างชีปกครองทั้งสองคน
   หยิบกระดาษดินสอมาจอดับ      เขียนแล้วพับอ่านดีครบสี่หน
   ให้เสนีมีหือถือนิพนธ์      เด็กหนึ่งคนก้มพักตร์มาดักรอ
   จึงตรัสใช้เสนีให้คลีหาน      สูรีบผ่านบ่ายพักตร์เถาะดักหยอ
   ผมเป็นโรคเหน็ดเหนื่อยหัวเดือยปอ   รักษาพอมาคลายกินหายควี
   แต่นายใช้จำกัดดัดไม่ขอ      ถึงเด็กรอต้องไปถึงไหหยี
   รักษาโรโคตวยพวยทันที      จากบุรีเร็วพลันดันไม่รอ
   เข้าป่าแกแลทั่วกลัวผีเห็น      เดินเย็นๆตัดตรงใต้ดงหลอ
   พบสระศรีบัวชุกดุกขึ้นออ      เด็ดสองลอดุ่มกลิ่นหอกหมินดี
   ชะนีหงส์ลงดินลงกินน้ำ      เดินมุ่งตามเห็นรอยหอยกับหมี
   พบเบื้องอ่างถางใหญ่ไหของคี   ใครมาตีแตกสะเก็ดเหมือนเด็ดยอ
   เที่ยวจรดลยนเค็จไม่เสร็จเรื่อง   ใกล้ถึงเมืองหิวจี้ไม่มีหอ
   อดข้าวน้ำสามวันดันทั้งวอ      บอบเสียพอตัวกูเรื่องหูรี
   พบดอกปอกอดำจำต้องเด็ด      ยีให้เหม็ดเกลี้ยงวาวเหมือนหาวสี
   บรรลุถึงเขตทางเมืองห้างชี      เจ้าธานีหัวด่างเป็นสางคลา
   กำแพงก่อต่อด้านทหารเฝ้า      เสียงคนฉาวเข้าไปถึงใดหลอ
   พวกเสนาเซ็กเซ็กเด็กมารอ      มายืนออถามดูแล้วหูดี
   เราจากไกลไฉแข็งเก่งนักหนา   ถือสาราจะเข้าไปให้ไหหยี
   ท้าวโบตักจอมวังยังพอดี      เจ้าหิ้นปลีคีหันหรือฉันใด
   นายข้อดีว่าอยู่เปิดตูแอด      ตาดเกือบแขดเสียงเบียดเรียดไม่ไหว
   นายดักหยอรายงานแล้วผ่านไป   เห็นข้อไลนั่งกันกับภรรยา
   ค่อยคอด้อมน้อมกายถวายสาร   คลีถึงหานวันนี้ดีเข้าหา
   เนตรยนเค็จเสร็จสรรพพรับสารา   ในวาจาโคตวยรักด้วยกัน
   ได้จากเมืองห้างกวีเจ้าคีแหม      มาพูดแย้มบุตรีไปดีหัน
   ให้ใดหยอขอดูเป็นคู่กัน      โบตักนั้นหิ้นปลีพลอยดีใจ
   เรียกลูกสาวขาวเด็ดเหมือนเห็ดยาง   พิศพางค์รัศมีราศีไห
   ผู้ใดยลทุกเค็จมีเม็ดใย      พอเติบใหญ่เป็นทุกข์เพราะหุกลี
   ได้ฟังพ่อถอดอกเดินออกหา      นั่งวันทาลกลกน้ำหกสี
   เรียกลูกมาเป็นไฉนเรื่องไหคี      ได้ลูกนี้เข้าใจเพราะใดคอ
   เจ้าฟังพ่อยอดกจะยกเรื่อง      อย่าคอเดืองเล่าไปเรื่องใดหยอ
   พ่อจะยกหกเท็จเรื่องเด็ดยอ      เด็กไม่ลอข้ามแดนมุ่งแม่นมา
   ท้าวโคตวยเป็นพ่อมาขอเด็ก      ถึงตัวเล็กก็พอดีไม่สีหา
   นี่ตัวพ่อคอดันลั่นวาจา      ตัวเจ้าอย่าขอตัดได้นัดงาน
   สุดแต่พ่อคลอดำทำไฉน      กี่จิ้มไหกับข้าวของคาวหวาน
   หนึ่งตกข้าวคลีหุกคลุกน้ำตาล   สำหรับงานเลี้ยงคนทุกดนคอ
   แล้วหูหมีฉีหีกฉีกให้เล็ก      ไว้จอเด็กพอดีมีทุกหอ
   หอยกับหมียีหำยำให้พอ      ดาวให้ยอไข่เป็ดเด็ดให้ยำ
   ลูกมะกอกดอกตอขอให้ดูด      ฉีเจ้าหูดเส้นหมี่เอาสีหำ
   แกงตังหุนพรีขี้หิกใส่หยิบตำ      ส้มกอดำเชือดตอยใส่หอยจี
   ควายหนึ่งขาหาหมีใส่ดีหม      กวนขนมยาเหม็ดเห็ดฉูฉี
   ต้องฆ่าไก่มัสการหานเจ้างี      ดูเดือนปีถึงวันดันคอยรอ
   ขึ้นสิบสี่ปีเหิดเปิดโอกาส      จำอย่าพลาดแน่ประจักษ์นะดักยอ
   รีบไปบอกโคตวยเตรียมหวยคอ   เราดักรอทำงานการวิวาห์
   นายดักหยอขอลาคีหากลับ      น้อมคำนับทันทีขอลีหา
   รีบอย่าเหม็งเด็งฉอไม่รอตา      หนึ่งพลิบตาถึงวังดังเข้ารอ
   เห็นคีแหมแย้มยั่วกับผัวรัก      นั่งเชยพักตร์นิ่มนุชแม่ดุจหลอ
   เสนาเฝ้าเล่าเสร็จเรื่องเด็จยอ      นางชอบพอหันไหเข้าไยดี
   ว่าแต่งงานสิบสี่ต่อปีเหิด      ลูกที่เกิดพาไปให้ไหหยี
   การตกเรารู้สิ้นเรื่องหิ้นปลี      ถึงวันดียกพลทุกดนคอ
   พร้อมเจ้าบ่าวแม่พ่อที่ขอดัก      ให้ชวนชักกันไปกับไดหยอ
   เตรียมยกพลเจ้าบ่าวดาวยอ ๆ      เลี้ยงให้พอบ่าวสาวหาวเหม็นคี
   อยู่ในเขตเดือนนี้ยังปีหิด      เรื่องที่คิดไว้พลางไม่ห่างถี่
   ขอแบ่งรักพักรอการหอดี      ยกโจรีต่อดั้งคิดหวังรวย
   จะกล่าวข้อจอโดนเที่ยวโผนผก   ขอกล่าวยกถอดอกกับคอกถวย
   ทั้งสอดองสองนายไม่ไข้ป่วย      หวังแต่รวยเที่ยวปล้นทุกหนคี
   พร้อมทั้งคู่อยู่ใต้ไม่หยีหำ      พอเย็นค่ำกินเหล้าแกล้มหาวสี
   หยิบน้ำพริกมาตั้งนั่งจอดี      พอเมาจี้ขอแดงแถลงกัน
   ว่าคืนนี้จีหีบจีบสักบ้าน      ทั่ววิหารบ้านมีแถวคีหัน
   เมื่อกินแล้วอย่ารอนั่งคอดัน      เสกแป้งยันต์เป่าลงให้ดงคอ
   แขวนทิศหมอนสำคัญลงยันต์เก็ด   ผ้าชีเห็ดอย่างดีใส่ผีหอ
   หยิบปืนพกนกสับใส่ดับคอ      พอดักยอคนที่จากที่มา
   พอึงเมืองโบตักแล้วพักหยุด      เข้าจีหุดไฟส่องทุกห้องหา
   ยืนกินว่านดานวอเอาทอดา      พอขึ้นตาตัวแดงรู้แห่งดี
   เป่าอาคมลมฉีเหมือนผีหูด      ลูกหลักฉูดถูกหาของทาสี
   น่านอนแอบชั่วคราวหาวเหม็นคี   เห็นแต่คลีติดไหเข้าในวัง
   ถึงโบตักอัปรีย์นอนทีหับ      กำลังหลับนิ้วชี้นอนหยี่หัง
   เก็บขอยหมนจนพอยอดัง ๆ       เจ้าจอมวังฟอดิ้นค่อยลืนตา
   เสียงปืนลั่นทันทีนอนผีหิง      กลีบนหิ้งพอดีมือควีหา
   ลุกตะลึงหึงหมีเรียกธิดา      พวกโจราเข้าวังดังเอาคลอ
   เข้าบังคับจับตัวหัวกับผี      เอาหีบคีไม่หลุดดุจเกือบหลอ
   เก็บของใหม่ไหหมีทุบตีต่อ      ใดไม่ปอยอมตายกลัวหายตี
   แม่หนีเห็บเจ็บจี้ยิ่งคีหัน      โกรธตัวสั่นตบหังเข้าดังผี
   ท้านแค้นในไลเข็ดเอาเห็ดยี      เข้าราวีรอดั่งประทังกัน
   ฟอกับดาดหวาดหวั่นหันดังสี   ถูกหูหมีร้องฉาวเข้ากี้หัน
   ถ้าไม่ตายย้ายเด็ดให้เหม็ดยัน      กระโดดฟันดาบกินเข้าหิ้นปลี
   ร้องอึ่งมีสีเหียวปลายเตียวแขด   ถึงเต็กแหลดอยู่ไม่ติดโลหิดฉี
   เมียม้วนดิ้นสินใจพึ่งไหคี       บ่าของพี่ขึ้นรับต้องดับคอ
   ฝ่ายลูกสาวไหหยีหนีเถอะพ่อ      หยุดดักรอโจรีจะขี่หอ
   สู้ไม่ไหวพ่อก็เหนื่อยเพราะเดื่อยปอ   ดวนก็นอชะแรลงแก่งอม
   พลางร้องใช้ไหหยีรับหนีหัน      แม่เจ้านั้นเป็นผีผู้จีหอม
   ยังคงแต่ตัวพ่อเป็นจอดอม      สู้อดออมจอดนไปจนตาย
   กำลังรุมดุมสอเข้าทอดับ      จะจีหับไหหยีวิ่งหนีหาย
   พาหิงวี่ตีหัวความกลัวตาย      ไปแอบกายบังตอใต้ยอดิน
   พวกโจรีตีหามวิ่งตามสาว      พอลมว่าวพัดฉีได้กลี่หิน
   พบแต่รอยขอยหมนหล่นกลางดิน    ยิ่งหมีหินแถวทางลาบหางนี่
   พบสักทีคีหันได้ยันเก็ด      จะยีเท็จวิ่งศูนย์พาหูนสี
   เที่ยวยีแหงแดงขอเดินยอดี      จับไหหยีฟังข่าวใต้ดาวยอ
   พ่อเป็นตายไม่รู้เพราะหูกี      ยังเห็ดยีก็ไม่เก่งเด็งจะฉอ
   ครั้นกลีหับกลับบ้านดานแทงวอ   จากใต้ยอยีหายพากายมา
   เป็นกุศลหนคีตามทีหัน      กระทั่งทันโยคีฤาษีหา
   เห็นกุฏีปลูกล่อศาลอดา      ค่อยพีหารีหูไหว้มูนิน

        จะยกข้อโยคีฤาษีแหม   อยู่ที่แคมกุฎีนั่งกีหิน
   เป็นอาชีพชอบพอไม่กอดิน      รักษาศิลเข้าฌาณสังขารใย
   เห็นสีกานารีนั่งมีหอง      เข้ามาร้องที่นี่ใครตีไห
   เห็นหาวสีหลีหามพ่อถามไต่      มุ่งตาใสลีแหมาแต่ตัว
   พ่อแม่ยายย้ายเข็ดไม่เสร็จเรื่อง   เพราะรีเหื้องจากผีคิดหนีหัว
   อยู่ไม่ได้รูปหล่อหลบหอดัว      เลยปลีกตัวพีหามาถึงตี
   ฟังโยคียีแหมพูดแยัมหน่อย      มีน้ำหอยนีไหตกไหลฉี
   เอามือยีคลีห้าวหามเท่าชี      เล่ามุนีฟีหังอย่างกังวล
   ท้าวโบตักเห็นพ่อหล่อกว่าเด็ก   ชื่อไม่เล็กมั่งมีไม่จีหน
   ฉันไหหยีชอบพอทุกคอดน      เพื่อนทุกคนเห็นทักมาดักยอ

Credit : http://www.thaifolk.com/doc/supaleeheun.htm

[แก้ว เสรีชน]

สุดๆอ่ะถ้าให้คะแนนกระดาษไม่พอจดเลย...ไคอยู่เขียนแน่ๆ

[Bankcaramel]

เอาแบบว่า ฟังไปฮาไป ้hahaha ้hahaha ้hahaha

[Emmanuell]

ฟังไปยิ้มไป ฮ่าๆๆ

สามารถฝึกษักษะในการผวนเร็วได้ด้วย  ้hahaha  ้hahaha  ้hahaha

[RAGNAROK]

ได้ใจไปเลย