ก่อนหน้าที่ผมจะมาสนใจเลี้ยงและศึกษาพวกปลาท้องถิ่นของไทยในกลุ่มปลากริมนั้น
ผมเริ่มจากการที่เดินทางไปทำสารคดีที่ต่างจังหวัดแถวภาคอีสาน จังหวัดอุบลฯ แล้วไปเจอชาวบ้าน
ที่นั่นเลี้ยงปลากัดเขียว หรือปลากัดป่าอีสาน (Betta smaragdina) เอาไว้กัดกันเล่น
ทีแรกก็ไม่รู้จักว่าปลากัดอะไรตัวเล็กๆ สีเขียวมรกต ครีบยาวสวยอย่างกับปลากัดจีน
แต่ชาวบ้านที่นั่นบอกช้อนมาจากตามพงหญ้าริมหนองน้ำที่เป็นพรุข้างท้องนาแถวๆ นั้น มันมีอยู่ตามธรรมชาติ
นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นให้ผมมาสนใจปลาใน วงศ์ปลากัด-ปลากริม
จากนั้นก็ค่อยๆ ศึกษา และเสาะหามาเลี้ยงจนไปรู้จักโลกของปลากัดสายพันธุ์แท้ว่ามันมีมากมาย
หลากหลายชนิดมากๆ ส่วนใหญ่ก็พบในเขตประเทศเพื่อนบ้านและโดยรอบเอเชียอาคเนย์นี่เอง
และในบรรดาปลากัดป่านั้น ก็ยังมีพวกปลากัดกลุ่มอมไข่ ที่ตัวผู้จะฟักและเลี้ยงลูกช่วงแรกเกิดในปาก
แบบคล้ายๆ พวกปลาหมอสีหลายชนิดทำครับ ปลากัดพวกนี้เองที่เรียกกันว่า "ปลากัดอมไข่"
ในเมืองไทยเราพบหลายชนิดทีเดียว อย่างก่อนหน้านี้ก็มีเพื่อนๆ ของผมที่เป็นก๊วนระดับจอมเทพและม๊อดฯ ในห้องนี้หลายท่าน
ที่เล่นและเพาะเลี้ยง ปลากัดอมไข่กระบี่ (Betta simplex) กันจนออกลูกหลานสำเร็จไปแล้วหลายคอก
กระทั่งผมเริ่มสนใจจริงจัง และเพิ่งได้ลองเลี้ยงกลุ่มปลากัดอมไข่ชนิดแรก เป็นปลากัดหัวโม่ง (Betta prima)
ของแถบภาคตะวันออกของไทย ซึ่งก็ดูน่าสนใจดี และพบว่าพวกมันเป็นปลาที่ดูมีเอกลักษณ์ แม้ไม่มีสีสันสวยงาม
แบบญาติสีแฟนซีทั้งหลาย แต่ก็มีเสน่ห์ อีกทั้งเชื่องง่าย จำเจ้าของ ปรับตัวกินอาหารเม็ดได้เองแทบจะวันแรกที่ใส่ลงตู้!
นี่ครับหน้าตาของเจ้า ปลากัดหัวโม่ง (Betta prima) ที่ตัวผู้สามารถเติบโตได้ขนาดหัวแม่มือเราทีเดียว
[on_066] ล่าสุด ผมมีโอกาสได้ปลากัดอมไข่อีกชนิด ที่ถือว่าเป็นปลาสกุลปลากัดที่มีขนาดใหญ่ที่สุดชนิดหนึ่งในโลก
นั่นก็คือ.."ปลากัดอมไข่ช้าง!" เอ๊ยยยยย...ไม่ใช่ครับ เค้าเรียกว่า "ปลากัดช้าง" หรือ "ปลากัดน้ำแดง" (Betta pi)
ซึ่งพบตามแหล่งน้ำในป่าพรุทางภาคใต้ของไทย ซึ่งน้ำจะมีสีแดงจากการหมักหมมของซากใบไม้ในป่าพรุ
จึงเป็นที่มาของชื่อ "ปลากัดน้ำแดง" ส่วนชื่อ "ปลากัดช้าง" ก็เพราะด้วยขนาดที่ใหญ่โตราวๆ 1 คืบมือผู้ใหญ่ของมันนั่นเองครับ
นี่ครับ หน้าตาของเจ้าปลากัดช้าง หรือปลากัดน้ำแดง
ที่อยู่ข้างๆ ที่ตัวเล็กกว่านั่นคือเจ้าปลากัดหัวโม่ง ที่แม้จัดว่าใหญ่แล้วก็ยังดูเล็กกว่าเจ้าปลากัดช้างตัวผู้ สามเท่าตัว
[on_065] เพื่อนๆ กลุ่มผมที่เล่นปลาในกลุ่มนี้อยู่ ต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า เจ้า ปลากัดช้างนี้ อึดทน และปรับตัวดำรงชีวิตในตู้เลี้ยงได้ราวกับไม่ใช่ปลาป่า! คือขนาดเอามาใส่ตู้เล็กๆ ไม่มีอ็อก ใช้น้ำประปาเลี้ยง ก็อยู่เฉย ไม่มีตายดิ้นให้เห็น
ยกเว้นอย่างเดียวคือ โดดบก มาแห้งตาย ที่เป็นเรื่องขึ้นชื่อของปลากัดป่าทั้งหลาย ว่าโดดเก่งโพดๆ ดังนั้นใครจะคิดเลี้ยงพวกนี้ควรมีฝาตะแกรงที่แน่นหนามิดชิดปิดให้ดีอยู่ตลอด อย่าเผลอเปิดไว้เป็นอันขาด เพราะไม่ใช่ว่ามันอยากโดดออกมาฆ่าตัวตาย หรืออึดอัดคับแคบ...หาไม่ ครับ ต่อให้เลี้ยงจนเชื่องเอามือลูบเล่นได้ มันก็กระโดด ไม่ใช่อะไร เพียงเพราะมันเห็นมด หรือแมลงวันบินผ่าน มันก็โดดพุ่งหลาวขึ้นงับพร้อมจะไปเฝ้าท่านยมหากเจ้าของไม่ทันมาช่วยทันเวลาเสมอ [on_008]
|