ถึงเวลา 8 นาฬิกาช่อง(จำได้ว่าช่องสามผู้ประกาศก่อนหน้าเป็นผู้หญิง)รายการตัดเข้าเคารพธงชาติ ผมก็ยืนตรงเคารพธงชาติตามปกติ ผมหันไปทางขวา เป็นที่นั่งผู้โดยสารรอรถ มีผู้โดยสารกว่า 20 คนที่นั่งรอรถอยู่ เชื่อผมไหมครับไม่มีใครยืนตรงเคารพธงชาติสักคนทั้งๆที่ได้ยินเสียงธงชาติดังกว่าผมแน่ๆ เพราะห้องรับของอยู่ค่อนข้างไกลผมยังได้ยินเพลงชาติชัดเจน
บางคนนั่งหลบตาไม่มองทีวี ทั้งๆที่ก่อนหน้าก็ดูข่าวอยู่ บางคนทำเป็นฟุบหลับบนพนักพิงหน้าเก้าอี้ตัวเอง พอเพลงชาติจบ คนที่ยืนตรงกันด้านหลัง กันเริ่มเดินกันขวักไขว่ คนที่นั่งเก้าอี้ก็ดูทีวีเหมือนเดิม บ้างก็ดูตั๋ว ดูโทรศัพท์ ทำทุกอย่าง ตามปกติเหมือนไม่มีเพลงชาติเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้ว
เกิดอะไรขึ้นกับบ้านนี้เมืองนี้ครับเนี่ย!!!
หรือว่าเรื่องนี้เป็นปกติ ที่ผมคิดไปเอง !!
วันเสาร์อาิทิตย์ผมชอบนอนดูทีวี ช่อง TPBS เช้าๆกับลูกสาว จะมีเพลงชาติคั่นรายการ ผมจะเรียกลูกสาวให้ลุกขึ้นยืนตรงพร้อมร้องเพลงคลอกันไป
ความยาวเพลงชาติ ผมลองร้องหน้าคอมพ์ตอนนี้ก็ 45 วินาที เท่ากับใช้เวลาร้องเช้าเย็นแค่ 1นาที 30 วินาที คิดเป็นเวลาที่เสียไป 0.1% ต่อวัน เรายังมองข้าม ไม่ปลูกฝังให้ลูกหลานเข้าใจในความสำคัญของชาติ แล้วเรื่องอื่นๆของชาติล่ะที่ต้องใช้เวลาร่วมแรงร่วมใจมากกว่านี้จะทำกันได้ไหม น่าเป็นห่วงจริงๆ??
กระทู้นี้ล่อแหลมต่อสถาบันชาติลบได้เลยนะครับ ผมแค่อยากมาแชร์ความรู้สึกที่ผมเกิดมาเป็นคนไทยคนหนึ่งต่อสิ่งที่ได้เห็นเช้าวันนี้
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
เป็นประชารัฐ ไผทของไทยทุกส่วน
อยู่ดำรงคงไว้ได้ทั้งมวล
ด้วยไทยล้วนหมาย รักสามัคคี
ไทยนี้รักสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาด
เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่
สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี
เถลิงประเทศชาติไทยทวี มีชัย ชโย

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%87%E0%B8%8A%E0%B8%B2%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%A2








