หน้าหลัก
ค้นหา
บทความ
คำนวณ
ล๊อกอิน
สมัครสมาชิก
Thu 25/Apr/2024
ปลาระเบิดลองของ : Test ป๊อด น้องปื๊ด [100รูป จัดหนัก โหลดโหด...]
สวัสดีครับ ทุกๆท่าน
หายไปสักพักสำหรับการทำกระทู้ในนี่ โน่น นั่น หน่อยนะครับ
เนื่องจากจะเก็บบทความต่างๆ ไว้ลงหนังสือ ~แฮ่
และด้วยไม่ค่อยได้ไปไหนสักเท่าไหร่ เลยไม่มีอะไรมาเขียนมาเล่าเหมือนอย่างเคย
มาวันนี้พอมีนิดหน่อย ก็ค่อยๆ อ่านกันไปแล้วกันนะครับ
ใครขี้เกียจอ่าน ก็ดูแต่รูปเอาก็แล้วกัน
ใครเน็ทช้า เน็ทเฉื่อย รอหน่อย... เดินไปคดข้าวมากินก่อนสักจาน-สองจานก่อนก็ยังได้
เพราะตั้งใจจะลงให้หมดนั่นแหละ 100 รูป... 036
แลดูโหดร้ายมากเลยเนอะ แต่เป็นความตั้งใจส่วนตัวจริงๆ ที่อยากลงรูปที่ถ่ายไว้ในเซ็ทนี้ทั้งหมด
เรื่องของเรื่องนั้น ไม่มีอะไรมาก...
คือเพิ่งซื้อกล้องมาใหม่
ทีนี้พอซื้อมาใหม่แล้วก็เลยอยากลองเทส ลองถ่ายดู
ตอนแรกนั้นไม่คิดจะซื้อใหม่หรอกนะครับ เพราะกล้องตัวเก่าที่ร่วมเป็นร่วมตายกันมากว่า 4ปี (เมษา 50)
ก็ยังใช้ได้ดี ไม่มีงอแงแม้แต่น้อย
แต่เนื่องจากระยะหลังมานี้ ผมดันโดนดูดให้ไปเขียนบทความลงหนังสือปลา
ไอ้ความละเอียดหกล้านพิกเซล ดูจะไม่เพียงพอเสียแล้ว
นั่นจึงทำให้มีความคิดว่า ซื้อกล้องใหม่ดีกว่าไม๊เรา...
เพราะเกรงใจทั้งพี่บก. และเจ้าของหนังสือเหลือเกิน
ที่มีรูปแตกๆ จากกล้องของเราไปแปะบนหนังสือของเขา
อาจทำให้หนังสือเขาดูไม่ดี เพราะเราหรือเปล่า
อันนี้น่าคิดเหมือนกันนะครับ (เปล่าหรอกจริงๆ เป็นข้ออ้าง...)
ทีนี้มาต่อกันด้วยเรื่องของตัวกล้องเอง กล้องที่ผมใช้มาตลอดนั้นคือ ไอ้ปื๊ด
เป็น Fuji FinePix S6500fd ส่วนตัวผมมองว่าเป็นกล้องที่ดีเกินตัวจริงๆ
แต่มาติดตรงที่ไม่มีฮอทชูว์ สำหรับต่อแฟลชนอกนี่แหละ ทำให้ผมเริ่มสนุกน้อยลงกับการเล่นไอ้ปื๊ด
แม้ในตอนต้นจะคิดแล้วว่า ไม่จำเป็นเท่าไหร่...
แต่ก็นั่นแหละ คนเรามันมีกิเลศเป็นที่ตั้ง แล้วมีความพยายามกับปัญญาเป็นตัวขับเคลื่อน
แต่บางคนก็ใช้อย่างอื่นเป็นตัวขับเคลื่อนก็มีนะ อันนั้นเราไม่พูดถึง เสนียดปากเปล่าๆ
ทีนี้พอมีกิเลศ ก็มานั่งคิด นอนคิดเอาว่าจะทำยังไงดี
เพราะก็อย่างที่รู้ๆ อยู่ว่ากล้องสมัยนี้มันมีมากมายหลายรูปแบบ
เรียกว่าเลือกสาวในตู้ ยังง่ายกว่าเลือกกล้องในตู้มากโขเลยนะครับ ้hahaha
ในตอนแรกผมชอบแคนนอน แต่ทีนี้มีเพื่อนชื่อ ปาล์ม เขาซื้อ D90 มาใช้
แถมโชว์ศักยภาพของกล้องให้ผมดูอยู่บ่อยๆ ใจก็เลยเอนเอียงไปทางนิคอนแล้ว 50%
เรียกว่าเปิดเว็บดูนิคอนบ่อยกว่า แคนนอนพอสมควร
แต่มาสะอึกตรงคดีเก่า เรื่องน้ำเกลือ น้ำเหงื่อเข้ากล้องอะไรนี่แหละ
ทำให้ผมโบกมือลานิคอนไปอย่างน่าเสียดายนิดๆ
ไม่ใช่ไม่ดี แต่ผมรับไม่ได้...
จะหาว่าดัดจริตทำเป็นคนดีก็ได้ แต่ถ้าผมโดนแบบนั้น ผมคงรู้สึกแย่กว่ามากมาย
ยังไงก็เอาเรื่องศูนย์เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในการเลือกซื้อกล้องก็น่าจะดี
แต่ยัง นิคอนยังไม่หลุดออกไปจากหัวง่ายๆ เนื่องจากผมหลงเสน่ห์ไฟล์ภาพของนิคอนอย่างแรง
ไฟล์สวย เนียน คอนทราสจัด สีสด สวย เหมือนกล้องรู้ว่ารูปไหนควรเพิ่มสีอะไรให้มันสดกว่าที่เป็นอยู่
เพื่อรูปจะได้สวยขึ้น
^
^
^
อันนี้ผมคิดเอาเองนะ แต่อยากจะบอกว่า คนเขียนโปรแกรม หรือมีส่วนพัฒนาโปรแกรมเก่งมากๆ ครับ
ตามสไตล์ผมครับ อะไรทำเองได้ ไม่ต้องพึ่งเทคโนโลยี ผมก็ทำเอง
เพราะนอกจากจะสนุกแล้ว เรายังเข้าใจในเรื่องนั้นๆ มากขึ้นด้วย
เอาวะ ลองปรับสีใน PS ดู กะเอาว่าให้สีมันแจ๋นๆ สวยๆ แบบที่กล้องทำดู
ลองไปลองมา ผลที่ได้ก็คือ ได้ไม่ถึง 5% ของรูปที่ดูครับ
มันเหมือนง่าย แต่จริงๆ แล้วมันไม่ง่ายเลย
สรุป ยกธงขาว เดินคอตก หกล้ม ตกกระได ไปตามสูตร
เศร้านะตอนนั้น แต่ก็ยังดีที่ได้ลองทำ
ทีนี้เลยหันมาเอาดีกับการศึกษาเรื่องกล้องต่อดีกว่า
ผมมีความชอบการถ่ายภาพปลาโดยใช้แฟลชแยกมานานแล้ว
ใครที่เคยเล่นพันทิพยุคแรกๆ สมัยพี่ปิติ พี่อาร์ต9 พี่jj ลูกเฟิร์น
ผมว่าน่าจะเคยเห็นรูปที่สวยงามของพี่ๆ ที่กล่าวมาอย่างแน่นอน
ผมชอบนะ และเคยคิดว่าสักวันต้องทำให้ได้ แต่ก็ไม่ถึงกับยึดถืออะไรมากมาย
เพราะถ้าไม่ได้ถ่ายแบบนั้นก็ไม่ตาย แต่ถ้ามีโอกาส ผมก็อยากลองดู...
เคยอยู่ทีนึง ยืมกล้องเพื่อน (Canon G11) มาลองถ่ายเล่น
เพื่อนมีแฟลชของจีนที่ดูแล้วเสียวระเบิดใส่หน้าอยู่ 1 ตัว
ผมเองก็เคยลองเอามาถ่ายเล่นอยู่ 2-3 ที แล้วแบตแฟลชก็หมด
เหมือนสวรรค์แกล้งเลยอ่ะตอนนั้น...
ภาพที่ได้ ดูคล้ายๆ เลยนะ ชอบมากๆ แต่มาติดตรงเวลาซูมนี่แหละ
ซึ่งผมไม่ถนัดเลยกับการซูมเข้าออกแบบกดไปกดมา
ไม่ใช่ว่ากระแดะ ทำตัวเป็นโปรหรืออะไร แต่ผมไม่ค่อยถนัดจริงๆ
สมัยเรียนถ่ายภาพที่มหาลัย อาจารย์เขาก็ไม่มีให้ใช้หรอกนะครับ กล้องคอมแพค
อาจารย์เขาก็มีกล้องตัวหนักๆ ควายๆ 2 ตัวให้เลือก (กล้องฟิมล์)
จำได้ดีว่า ตัวนึงเป็นนิคอน อีกตัวเป็นโอลิมปัส
เวลาเรียนผมชอบโอลิมปัสมากกว่า เพราะรูปลักษณ์ภายนอกสวยกว่าเยอะ
(ณ ตอนนั้นนะ)
แถม ณ ตอนนั้นผมก็ไม่ได้ชื่นชอบการถ่ายรูปเลย
เพราะมองว่าสิ้นเปลือง ต้องซื้อฟิมล์ ต้องล้าง ต้องอัด แลดูวุ่นวาย
สู้การเขียนภาพไม่ได้ ตอนนั้นเลยทุ่มให้กับการเขียนภาพมากกว่า
เวลาเรียนถ่ายภาพ ส่วนมากผมจะหลับ จบมาด้วยเกรดแบบพอผ่าน
ซึ่งมาคิดดูดีๆ ถ้าผมเป็นอาจารย์ ผมคงไม่ให้ผ่านเป็นแน่
แต่ก็อย่างว่าครับ คุณครูใจดี ผมก็เลยได้ใจ...
กว่าจะมาสำเนียก สำนึกก็ต้องตอนเรียนจบนี่แหละผม
เขียนถึงไหนแล้วล่ะ มัวแต่พาออกทะเลไป...
อ่อ เรื่องซูม... อย่างที่บอกว่าไม่ถนัดเลย กับการกดซูมเข้า-ออก
ชอบหมุนมากกว่า กล้องตัวใหม่ที่ซื้อมาก็หมุนเหมือนกัน แต่ออกจะ งง งง หน่อย
กล่าวคือ กล้องตัวเก่าผมเวลาซูมหมุนไปทาง แต่ตัวใหม่ กลับหมุนไปอีกทาง
ทีนี้เวลาเทสเลยเงอะๆ งะๆ ไปเลยทีเดียว
ส่วนตัวแล้วผมไม่ค่อยซูมเท่าไหร่นะครับ ตลอดเวลา 4 ปีที่มีไอ้ปื๊ดเป็นกล้องคู่ใจ
ผมก็ไม่ค่อยจะซูมอะไรมากนัก ส่วนใหญ่ ผมมักจะเดินเข้าไปหาแบบมากกว่า
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไม
ตอนเลือกกล้อง ทางร้านก็จัดชุดมาให้เป็นเลนส์ 18-55 + 55-250
แต่ส่วนตัวแล้วผมยังสงสัยเหมือนกันว่าถ้าเอาเลนส์ 55-250 มาแล้ว ผมจะเอาไปถ่ายอะไร
ซูม...ไปถ่ายอะไร เพราะไม่ถนัดเลยจริงๆ ไอ้การซูมเนี่ย
ก็เลยบอกไม่เอา ขอเอาแค่เลนส์คิท ธรรมดาๆ ก็พอ
สาเหตุที่เอามาแค่เลนส์คิทอย่างเดียวเพราะผมชอบช่วงแบบนี้ ซูมได้นิดหน่อย ถ่ายได้สารพัด
แถมเห็นคนอื่นเขาถ่ายโดยใช้เลนส์ตัวนี้ก็สวยดี ผมเลยว่าเข้าท่าดีเหมือนกัน
ซึ่งก็เป็นอย่างที่คิด เพราะรูปที่แปะมาให้ดูกันนั้นก็เลนส์คิดทั้งนั้นแหละครับ
อ่อ แล้วก็มีเลนส์อีกตัวที่ผมถอยมา นั่นคือเลนส์สามัญประจำบ้าน 50mm f1.8
เลนส์ตัวนี้บอกตรงๆ ว่าซื้อมาเพื่อเอาใจคุณนายโดยแท้
ในตอนแรกตั้งใจจะเอามาถ่ายปลาด้วย แต่ด้วยระยะ 50mm
ผมว่าไม่ค่อยเหมาะกับการถ่ายปลาที่ผมเลี้ยงสักเท่าไหร่
เพราะว่ายไป-มา รวดเร็วเหลือเกิน
แถมถอยมากก็ไม่ได้ เพราะติดตู้ปลาอีกฝั่ง...
เมื่อถ่ายปลาลำบาก ผมเลยเอาไว้ถ่ายคนดีกว่า
อ่อ ต้องบอกก่อนว่าผมไม่ชอบถ่ายรูปคนเอาเสียเลยนะครับ
ไม่รู้ทำไม ผมชอบถ่ายรูปสัตว์ สิ่งของ วิว มากกว่า
เห็นเวลาเขาไปส่องพริตตี้กันบ่อยๆนี่ ผมว่าพวกนี้เก่งนะ
เป็นผม ผมคงเลี่ยนตาย แม้ผมจะเป็นคนมักมากในกามก็เถอะ
คุณนายผมซิครับ กรี๊ดกร๊าดกับเลนส์ตัวนี้มากมายนัก
เพราะถ่ายง่าย ซูมตรีน ไม่ซับซ้อน และหลังละลายสวยดี
คุณเธอเลยสนุกสนานกันใหญ่ พอเห็นสนุกแบบนี้ก็เลยกระซิบไปว่า
"ช่วยค่ากล้อง ค่าเลนส์หน่อยซิ"
คุณเธอตอบแบบกระซิบเหมือนกันว่า "เพื่อนเล่นหรอ?"
ทีนี้มาถึงอุปกรณ์เสริมบ้าง ในตอนแรกว่าจะซื้อแฟลชนอกค่าย ที่ราคาถูก เหมาะสมกับฐานะ
แต่มาอ่านกระทู้เรื่องแฟลชกระทู้หนึ่ง มีคนเขียนว่า "สุดท้ายยังไงก็จบด้วยแฟลชค่าย"
ผมก็เลยดวงตาเห็นธรรม ตั้งใจเลยว่าจะซื้อแฟลชค่ายนี่แหละ
ตอนแรกดูรุ่นใหญ่ไว้ แต่ดูสเป็คแล้วเห็นว่ารุนแรงไป กลัวปลาตาฝ้าฟางไปทั้งตู้
อีกอย่างผมก็ไม่รู้จะให้สว่างอะไรมากมายนัก เพราะไม่ได้ทำมาหากินในด้านนี้บ่อยนัก
จึงจัดมาที่รุ่นกลางๆ ใช้งานง่ายๆ ก็สนุกดี
เอาไปจ่อใส่หน้าหมาข้างใต้คอนโด พอถ่ายปุ๊บ หมาวิ่งหนีแทบไม่ทัน
ทั้งขำ ทั้งเสียว... เสียวมันจะมาเอาคืนวันหลัง
ตอนนี้หมาตัวนั้นเลยระแวงผมไปเลย
เวลาพบกัน มันชอบทำหน้าทำตาไม่ไว้วางใจผมเสียอย่างนั้น
^
^
^
เห็นรูปนี้ป่ะ นี่เป็นเด็กปั้นผม แรมโบลิเวีย รุ่นเล็กที่มีแววแจ่มสุดในบรรดา 7 ตัวที่เลี้ยงไว้
ซื้อมาตั้งแต่ตัวยังใสๆ ตอนนี้ผิวพรรณผุดผ่องเชียว
ผมชอบนอนดูประจำ เพลินดี
นอนดูปลาตัวเล็กๆ เพลินๆ ทีไร
ก็จะมีปลาหมอตาโตๆ หน้าเหียกๆ แบบนี้ว่ายผ่านเสมอ
ไม่รู้จะว่ายเข้ามาทำไม จะมาขออาหารก็ไม่ใช่นะ
ว่ายมาทำตัวขมุกขมัว สีสันดูไม่ได้ซะอย่างนั้น
ผมก็มักจะเอามือไปโบกที่หน้าตู้ไล่ไปเสียให้พ้นๆ
ใครเลี้ยงคิวปิโด แล้วเป็นแบบไอ้ตัวนี้บ้างไหมครับ...
อ้าว เลยลืมเรื่องแฟลชไปเลย
ได้แฟลชมาใหม่ๆ นี่อย่าง งง ครับ เพราะที่ร้านเขาก็ไม่ได้สอนอะไรมากมาย
แค่ลองให้ดูว่าตัวส่งสัญญาณใช้ได้นะ แค่นี้เอง
จะถามเขามากก็เกรงใจ เพราะตอนซื้อ มีคนมาส่งข้าวให้พอดี
ดูเวลาก็จะบ่ายโมงแล้ว คงหิวน่าดูเลยนะครับ
ก็เลยบอกเขาไปว่า "ถ้า งง ใช้อันไหนไม่เป็น จะมาถามนะครับ"
เขาบอกยินดี พอเดินออกนอกร้าน หันหลังกลับไปมอง
เห็นกำลังโซ้ยข้าว แก้มตุ่ย แบบไม่คิดชีวิตกันสองคน(พนักงาน+เจ้าของร้าน)
พอกลับถึงห้องก็มาลองเล่นนู่นเล่นนี่ดู ปรับตั้งค่าต่างๆแล้วลองถ่าย
ร้านนี้ดีนะครับ ผมซื้อเครื่องหิ้ว แต่มีคู่มือภาษาไทยให้ด้วย
อ่านง่าย เข้าใจง่าย เล่นจนแบตหมดนั่นแหละ ค่อยเอาไปชาร์ตอีกรอบ
กว่าแบตจะเต็มก็มืดพอดี เลยลองแฟลชซะหน่อย
จะมา งง ก็ตรงตัวส่งสัญญาณของจีนนี่แหละครับ ไม่รู้อันไหนหน้า อันไหนหลัง
กว่าจะหายโง่ได้ก็พักใหญ่ เหงื่อแตก เหงื่อแตนกันเลยทีเดียว
พอเข้าที่ เข้าทางก็เลยได้ภาพอย่างที่เห็น ก็เล่นจนแบตหมดไปอีกรอบ
ถอดแบต ถอดเลนส์ จากนั้นก็เก็บอุปกรณ์ทั้งหมดเข้ากระเป๋า
นอนหลับอย่างมีความสุขมากๆ สำหรับคืนนั้น
ตื่นมาสายๆ ของช่วงสงกรานต์พอดี
วันนี้มีโปรแกรมไปบ้านสวน เพื่อรดน้ำผู้ใหญ่ ก็เตรียมของกันไปสุดฤทธิ์
เพราะกะว่าจะไปเทสกล้อง ถ่ายดอกไม้ ถ่ายวิว ตามที่ชอบ
พอจัดเรียงอุปกรณ์เสร็จ ยกกระเป๋าขึ้นมาที โอ้โห นี่เราแบกควายมาด้วยหรือไงนะ
หนักมาก จากที่ธรรมดาแบกแค่กล้องตัวเดียวนี่ต้องแบกแฟลช เลนส์ หนังสือกล้องอีก 2 เล่ม
แล้วก็อะไร ต่อมิอะไรอีกหลายอย่าง
ไม่เอามาก็ไม่ได้ เพราะกลัวว่าเวลาจะใช้แล้วไม่มี มันจะทำให้ไม่สนุก
แต่ตอนนี้แค่แบก ก็เริ่มไม่สนุกแล้วนะครับ
หลังจากที่ลองเล่นนู่น นี่ นั่นดูแล้ว
ตอนนี้เริ่มเอาของออกจากกระเป๋าได้บ้างแล้ว
เริ่มรู้แล้วว่า ไอ้นี่ไม่ต้องแบกไปนะ ไอ้นู่นต้องเอาไป
ทำให้ภาระที่หนักอยู่บนบ่าเริ่มเบาลงไปได้ส่วนหนึ่ง
แต่ก็ยังไม่รู้เหมือนกันนะครับว่า ถ้าแบกไปสวนด้วยแล้ว
จะยังเดินสวนสนุกเหมือนเดิมหรือเปล่า
^
^
^
เล็บมือนาง // ไม่รู้ใครคิดยังไงกับปลาตัวนี้นะ แต่สำหรับผม ผมว่ามันเป็นปลาที่เจ๋งมากๆ เลย
เหมาะสำหรับเลี้ยงเป็นฝูงเพื่อให้เป็นปลารอง ช่วยสร้างบรรยากาศ
ผมเลี้ยงมาได้เกือบ 2 ปีแล้ว ตอนนั้นซื้อมา ตัวละ 10บาท
ซื้อมาสองตัว กะว่าเอามากินตะไคร่เส้นผมในตู้ไม้น้ำ
พอปลาโตขึ้น ผมว่าความสวยยิ่งเพิ่มขึ้นนะ อาจจะไม่สวยโดด
แต่ถ้ามีเวลาลองนั่งดู นอนดู ผมว่าเป็นปลาที่น่ารักมากๆ เลย
เก็บเศษอาหารก็ดี เลี้ยงเป็นฝูงก็สวย
ชอบสีตรงเครื่องครีบของปลา เหลืองๆ สวยดี
ไว้ว่างๆ จะลองแบกควายไปสวนดู อยากจะไปถ่ายรูปปลาในตู้ขายมากๆ
เพราะมีหลากหลายทั้งจำนวนและชนิด ผมว่าน่าจะสนุกไม่น้อย
แล้วก็อีกอย่างที่อยากไปนั่นคือ ตะลอนถ่ายรูปแบบไร้จุดหมาย
ตั้งใจว่าจะนั่งรถไปลงอนุสาวรีย์ก่อน เดินถ่ายอะไรไปเรื่อย แล้วค่อยนั่งรถเมล์ไปถ่ายรูประกว่างทางต่อ
รถเมล์ที่นั่นนี่ ไม่มีจุดหมายและไม่เลือกสายนะ
ตรงไหนสวย ก็ลงไปถ่าย ไว้เย็นๆ ค่อยนั่งแท็กซี่กลับ น่าสนุกดี
ไม่รู้มีใครลองทำกันรึยัง แต่คุยๆกับน้องที่ชอบถ่ายรูปแล้ว
เห็นว่ามันสนใจ ไว้ถ้าได้ไปจริงๆ จะเอารูปมาให้ดู
แต่ผมว่ารูปส่วนใหญ่ของผมคงได้แต่รูปตึก รูปป้าย แน่ๆ
รูปคนคงไม่ค่อยมี ตามสูตร...
มีเพื่อนหลายๆ คนบอกกับผมว่า ถ่ายรูปปลานั้นยากกว่าถ่ายรูปคน
อันนี้ก็ได้แต่รับฟัง
พอถามว่าทำไม มันบอกว่า คนสั่งได้ ให้เชิดหน้า หันซ้าย-ขวา ก็ยังได้
แต่ปลาทำไม่ได้ มันก็เลยว่ายาก
ส่วนตัวผม ผมว่าถ่ายปลาง่ายกว่า อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน
แต่พอถ่ายคนทีไร นึกไม่ค่อยออกว่าจะถ่ายยังไง
เพื่อนมันเลยบอกว่าให้ดูรูปคนเยอะๆ
ผมก็ตอบมันไปว่า ให้ "ลูบ" ตรงไหน
เพื่อนทำปากมุบมิบ ได้ยินแว่วๆ ว่าขอให้ใครตกท่อนี่แหละ
เพื่อนถามต่อว่า ซื้อกล้องมาแล้ว ส่วนใหญ่ ต้องอยากได้เลนส์เพิ่ม
จากที่ลองใช้ดู ผมว่าเลนส์ 18-55 (คูณ 1.6) ยังแคบไปหน่อย
แต่ก็ยังไม่ตั้งท่าเตรียมเสียเงินในเร็ววันแน่ เพราะเลนส์ที่มีมาสองตัวนี้ยังใช้ไม่คุ้มเลย
^
^
^
จุดด้านหลังของปลาหมอในสกุล Biotodoma เอาไว้ทำอะไร
วันนี้พึ่งรู้เองว่าเอาไว้ทำแบบนี้
ดูแล้วเหมือนปลาหันหน้ามาไม๊... สงสัยเอาไว้หลอกผู้ล่า ?
^
^
^
รูปนี้ 1+1 = 1
เวลาถ่ายรูปปลา ปลาจะงงไม๊ ว่าไอ้ดำๆ กลมๆ ที่จ่อมาหน้าตู้นั้นคืออะไร
ผมเคยมีปลาที่กลัวกล้องหลายตัวเลย
ไม่รู้ปลาท่านอื่นๆ มีกลัวกล้องกันบ้างไหมครับ?
ข้ามมาที่ตู้ใบบนกันบ้าง ใส่ปลาใหญ่ไว้นิดหน่อย
ในตอนแรกที่ถ่าย ผมยังไม่ได้ปูกรวดให้นะ
อยากลองดูว่าตู้โล่งเมื่อโดนแฟลชแยกแล้วเป็นยังไง
แต่ก็แอบใจดี ใส่ขอนไม้ไว้ให้แอบเล็กน้อย
ปลาจากพี่วู๊ดดี้ ได้มาสัก 4 ปีแล้วมั้ง ตอนนี้โตขึ้นอีกแล้วครับ
แต่ก็ยังถือว่าเล็กกว่าเพื่อนๆ ที่มีอยู่ในตู้
ผมว่าพอปลาโดนแสงแฟลชแบบนี้ สีของปลาก็เปลี่ยนไปนะ
เมื่อก่อนผมถ่ายรูปปลาที อัดไฟไป 3-4 หลอด สว่างจ้าทั่วห้องเลยทีเดียว
ถ่ายไป ร้อนไป แถมมีเสียงบ่นให้ได้ยินอยู่เนืองๆ
"หลังบ้านมีโรงปั่นไฟรึไง"
"ค่าไฟแพงนะ"
"ปิดหน่อยได้ไม๊ แสบตา ดูละครไม่รู้เรื่อง"
พระเจ้า... ช่วงนั้นบอกตรงๆ "เหมือนมีผ้าไหมมารัดคอ"...
แต่เดี๋ยวนี้ไม่แล้ว ไม่มีบ่นเรื่องเปลืองไฟเวลาถ่ายรูป
แต่บ่นเรื่องแสงแฟลชแทน ้hahaha
สงสัยจะแสบตา เพราะแรงมาก นี่ยังคิดอยู่เลยนะว่าถ้าซื้อรุ่น 580 มาใช้
มีหวัง ไม่ได้หลับได้นอนกันแน่ๆ
เดี๋ยวมาพักด้วยรูปอื่น ที่ไม่ใช่รูปปลากันสักเล็กน้อยนะครับ
กลัวจะเลี่ยน...
ต้นไม้ต้นน้อย ใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่...
ร่องน้ำหลังบ้านสวน ที่ตอนแรกตั้งใจว่าจะเอาตาข่ายมากั้น เพื่อเอาไว้เลี้ยงปลา
แต่คิดไป คิดมาไม่ดีกว่า เพราะใบไม้เยอะ เดี๋ยวจะน้ำจะไม่ไหลไปถึงสวนผักข้างๆ
รูปภาพทั้งหมด ผมไม่ได้จัดเรียงเป็นหมวดหมู่เท่าไหร่นะครับ
รูปอาจวนไป วนมา ปลาตัวนั้นที ตัวนี้ที วนไปมาหลายรอบ
อย่างคิวปิโดนี่ก็จะวนมาหลายครั้งหน่อย เพราะถ่ายง่าย ตัวใหญ่
แต่ก็พยายามถ่ายตอนที่เขาปรับสีสวยเท่านั้น
ไม่เห็นมีใครเอารูปคิวปิโดมาโพสบ้างเลย ตอนนั้นเคยมีมาขายรอบนึง
แล้วก็หายเงียบ จากนั้นก็มีแต่ผมนี่แหละ บ้าๆ บอๆ โพสอยู่คนเดียว
เต็มที่ก็เห็นแต่ Biotodoma wavrini
แต่น่าเสียดาย ที่ผมไม่ได้ซื้อมาเก็บไว้
นึกแล้วเสียดายเพราะอยากรู้เหมือนกันว่าสีสันมันจะเหมือนกันไม๊
รูปต่างๆ ที่เห็นก็ยังไม่แจ่มชัดนัก เพราะถ่ายออกมาก็จะเหมือนคิวปิโดตอนเล็กมาก
ต่างกันตรงที่จุดสีดำด้านหลังของคิวปิโดจะอยู่เหนือเส้นข้างลำตัว
ส่วนของ Biotodoma wavrini จะอยู่ใต้เส้นข้างลำตัว
^
^
^
จีโอฟากัสตัวใหม่ ที่พึ่งเข้ามาไม่นาน เห็นหลายคนเก็บไว้เหมือนกัน
ตอนแรกผมตั้งใจจะลองเอามาเลี้ยงหลายตัวหน่อย
แต่พอดูข้อมูลแล้ว ปลาตัวนี้โตได้พอๆ กับสุรินัม เลยไม่อยากหาเรื่องลำบากตอนปลาโต
เพราะอย่างที่ทราบดีว่า ปลาหมอสีสายแท้นั้นมันลูกเมียน้อย
ขายใคร เขาก็ไม่ใคร่อยากได้นัก
ไม่เหมือนปลาในกระแส ขายดีกันจริง...
ปลาหลดจากจันทรบุรี ที่ป๋าสามบั้งยกให้มาเลี้ยงหลายตัว
ผมจับแจกไป 2 ตัว เลื้อยออกมานอนคุยกับมดแดง 2 ตัว
เหลือตัวนี้ตัวเดียว อยู่กับผมมาราวๆ 3-4 ปีแล้วนะครับ
น่ารัก เชื่อง ตอนนี้ให้กินเนื้อกุ้งอย่างเดียว ป้อนเองกับมือ
นี่ก็อีกตัว เลี้ยงไป เลี้ยงมาหลายรอบ แต่จะหาตัวใดสวยเท่าไอ้หล่อเป็นไม่มี
พูดแล้วคิดถึงเหมือนกัน ขายให้เพื่อน แล้วเพื่อนก็ขายไปอีกทอด
ตัวนี้เอามาเลี้ยงขำๆ เพราะตอนดูที่ร้าน เสนอหน้าดีนัก
เลยจัดไป 1 หน่วย เอามาเลี้ยงไว้ดูเล่นโดยแท้ครับ
การถ่ายภาพแบบนี้ทำให้การถ่ายภาพปลาหมู่ ดูน่าสนใจมากขึ้นโขเลยนะครับ
อาจเป็นด้วยแหล่งกำเนิดแสงมาจากจุดเดียว เหมือนแดดส่อง ทำให้เกิดแสงเงาแปลกตา
ใครมีอุปกรณ์พอถ่ายได้ ลองถ่ายมาให้ดูบ้างนะครับ
เพื่อผมจะได้เอามาลอกเลียนแบบบ้าง ฮี่ ฮี่
และด้วยระบบโฟกัสที่รวดเร็วของกล้องสมัยนี้ การถ่ายภาพปลาให้ได้ท่วงท่าที่แปลกตา
มันทำได้ง่ายมากเลย ไม่เหมือนตอนผมเล่นกล้อง Slr ถ้าแสงไม่พอล่ะก็ กล้องก็จะส่องไฟช่วยโฟกัส
เท่านั้นแหละครับ ปลาตกใจ ว่ายกระเจิงเหมือนวงไพ่เจอตำรวจยังไงอย่างงั้น
^
^
^
รูปนี้ตั้งชื่อว่า "นอนกับแพะ" คล้ายๆ รายการคุยกับแพะ ในทีวีช่องหนึ่งนะครับ
ผมชอบรูปนี้มากทีเดียว แต่ติดตรงสายอ๊อกข้างหลังนั่นแหละ
ดูไร้รสนิยมมากทีเดียว อยากตบกระโหลตัวเองสักทีแรงๆ
ทำไมก่อนถ่ายไม่ยกสายอ๊อกขึ้นว๊า...
ไดโครซอสเตอร์ (Geophagus dicrozoster) สามสหาย
เวลาตื่นตกใจก็มักจะว่ายไปมาด้วยกันแลดูน่ารัก
แต่พอไม่ตกใจ ชักมีลอบกัด แอบชิมครีบกันบ้างแล้วนะครับ
นิสัยแบบนี้เหมือนนักการเมืองประเทศไหนน๊า....
นี่ก็เป็นอีกตัว แรมโบลิเวีย บ้าๆ บอๆ อยากเลี้ยงจัดจนเขียนบทความ
ทำให้หลายๆ คนไล่ตามหามาเลี้ยง จากปลาหายาก ปัจจุบันมีมาให้เลี้ยงบ้างเป็นช่วงๆ
แต่ผมก็ยังไม่เคยถ่ายรูปปลาชนิดนี้มาลงแบบจริงๆจังๆ เสียที
ไม่ใช่อะไรหรอกครับ เรื่องของเรื่องคือ... ลืม
ผ่านมาแล้วครึ่งทางนิดๆ (55รูป) ยังคิดอยู่เหมือนกันตอนพิมพ์ว่า...
จะบ้าเขียนประกอบรูปได้ถึงร้อยรูปหรือเปล่า
เพราะข้อมูลอะไรในมือไม่มีเลย พิมพ์ไป ลงรูปไป ทำงานไป เวียนหัวดีแท้
โอ๊ะ.. คิวปืโดอีกแล้ว ้hahaha
ไม่รู้คนที่เลี้ยงคิวปิโด เคยเห็นปลายามต้องแสงอาทิตย์หรือเปล่า
ขอบอกเลยนะครับว่า สวยกว่าเลี้ยงด้วยหลอดไฟปลาราคาแพงยี่ห้อไหนทั้งปวง
เหลือบสีมากกว่าที่เป็น และสวยกว่าที่เคยเห็นภายใต้หลอดไฟใดๆ เลยนะครับ
น่าเสียดาย ลองถ่ายยังไงก็ไม่สวยเท่าดูด้วยตาตนเอง
อะห้า มาถึงเจ้า Checkerboard Barbs จนได้
ชอบมากปลาตัวนี้ น่ารัก ไม่ดุ นอนดูได้เรื่อยๆ ถ่ายรูปง่ายด้วย
ถ้าจะนิยามปลาตัวนี้ คงบอกได้คำเดียวว่า "เหมาะกับทุกคนที่ชอบมัน"
ใครไม่ชอบก็คงไม่เหมาะ เนอะ...~
รูปนี้จะเห็นว่าคิวปิโดมีลูกน้องคอยว่ายตามด้วยนะครับ
ผมว่าปลาสองชนิดนี้คล้ายๆกันพอสมควร จากการสังเกตุ
แต่ที่ทำให้ดูคล้ายกันก็คือ สีที่แสนจะหวานแหว๋วของปลาทั้งคู่นี่แหละครับ
ดูซิ ครีบชมพูเชียว น่ารักอ่ะ<<<เสียงแอ๊บแบ๊ว
นี่ก็อีกตัว บู่ปาปัว ตอนแรกอยู่รวมกับปลาหมอใหญ่ตู้บน
แต่โดนขอดเกล็ดเล่นจนทนไม่ไหว จึงจับย้ายมาลงตู้ปลาเล็กนี่แหละครับ
ตอนจับก็มีดิ้นบ้างนิดหน่อย กว่าจะคว้าตัวใส่กระป๋องได้ก็เปียกทั้งคน ทั้งตู้นั่นแหละ
แต่พอมาอยู่ตู้นี้ ผมว่าปลาดูดีขึ้นนะ คงไม่มีใครไปกวนเท่าไหร่ เห็นวันๆ ว่ายไป-มา สบายอารมณ์
หน้าตาแจ่มใสขึ้นโดยที่ไม่ต้องไปโบท๊อกซ์ หรือฉีดกลูต้าไธโอน
เรียกได้ว่าสุขภาพดี ย่อมมาจากอารมณ์ที่ดีนั่นเอง
ใครอารมณ์ดี หน้าตาก็แจ่มใสเป็นธรรมดา
อ่ะ... มาถึงปลาตัวปัญหา ถ่ายทีไรโอเวอร์ทุกที
แต่ชอบนะ แสงจัดดี หลังขาวเชียว
เหมือนตอนที่เห็นรูปจากพี่อาร์ต9 เขาถ่าย หลังขาวๆ แบบนี้แหละครับ
ใครอยากดูกระทู้พี่เขา ให้ลองดูในนี้ http://www.pantip.com/cafe/jatujak/topicstockJ.php?subgroup=11
เลือกกระทู้ของพี่ อาร์ต9 นะครับ เห็นภาพแล้วช๊อบ~ชอบ
ถ่ายเดี่ยวมาเยอะแล้วนะ บู่ปาปัวจ๋า...
ขอภาพหมู่บ้างนะจ๊ะ
ถ่ายหมู่แบบนี้ก็สวยดีไปอีกแบบนะครับ
(สวยหมดแหละ ผมมือใหม่)
อารมณ์แปลกแตกต่างกว่าถ่ายภายใต้แสงของหลดไฟปลามากจริงๆ
แต่จะว่ายากก็ยากนะ เพราะเรากำหนดอะไรมากไม่ได้เท่าไหร่
หลักๆก็ ชัตเตอร์ 200 ไม่ควรเกินนี้เพราะม่านชัตเตอร์จะปิดเร็วเกิน ทำให้ได้ภาพไม่เต็ม
แรกๆก็ งง ตั้งนาน ว่าทำไมได้ภาพไม่เต็ม
ส่วนค่า f ต่างๆ ก็คงต้องลองดูเอาเองนะครับ
iso ผมตั้งไว้ที่ 100-200 ไม่เกินนี้ สว่างมากไม่ดี
เพราะนอกจากไฟล์ที่ได้จะอาจจะสว่างมากไป น๊อยส์อาจตามมาด้วยนิดๆ
ซึ่งน๊อยสำหรับผม ผมว่ามันเป็นเสน่ห์อย่างนึงของยุคดิจิตอลนะ
ภาพแตกๆ บางทีก็สวยได้เช่นกันนะครับ
หมู่ปลาบ้าๆ บอๆ ในตู้พิศวงของผม
พิศวงซะบางทีปลาหายไปก็ไม่รู้ เพราะเยอะเหลือเกินปลาในตู้...
หล่อโคตรๆ อ่ะรูปนี้ แรมโบลิเวียของผม
ถือว่าเป็นปลาหมออาถรรพ์พอสมควรสำหรับผม
ซื้อ 5 ต้องตาย 1 ซื้อ 10 ต้องตาย 2 ไม่รู้ทำไม ตายแบบไร้ร่องรอยด้วย...
ตอนนี้เหลือ 7 หรือ 8 ตัวนี่แหละ ใหญ่ 2 ที่เหลือเล็ก
หมูลายแปลก ซื้อมา 4 ม่องไป 1 เนื่องจากผอมไม่ยอมกิน
ให้ยาแล้วก็ไม่รอด เสียดายจนถึงทุกวันนี้
แรม ไม่แจ่ม สียังกระดำ กระด่างอยู่เลย
เลี้ยงปลาพวกนี้ ถ้าไม่รู้จักรอ ผมว่าอย่าเลี้ยงเลยครับ ไม่สนุกหรอก
แต่ถ้ารอได้ ผมก็ว่าคุ้มเมื่อปลาโตขึ้น และสวยขึ้นครับ
การเลี้ยงนี่ก็มีสัจธรรมแฝงเหมือนกันนะครับ ถ้ารารู้จักสังเกตและหยิบยกมาใช้
แพะดุฟ ขายบ้าง เก็บบ้าง สุดท้ายเหลือไม่กี่ตัว
ผมว่าเจ๋งสุดแล้วในบรรดาปลาแพะทั้งหมด
แต่กว่าจะรู้หลัก ก็ทำตายมาหลายตัวเหมือนกันนะครับ
นี่ก็อีกตัว เมื่อก่อน แพ๊ง~แพง
เดี่ยวนี้ราคาลงมาจนน่าซื้อเก็บไว้สักฝูง
ยิ่งเห็นตัวใหญ่ๆ ด้วยแหละ น้ำลายไหลเลยล่ะครับ
คิวปิโด(อีกแล้ว) รูปนี้สีเข้มมาก
แทบไม่ต้องปรับอะไรเลย Shapen เฉพาะจุด ทีเดียวจบ...
เห็นเหลือบบริเวณครีบของปลาไม๊ครับ
นั่นแหละความงามที่ซ่อนอยู่ ตรงหางก็มีนะ แต่ถ่ายไม่ติด [on_051]
เซวารัสทองตัวดุของผม เดี๋ยวรอให้ผมได้มาอีกตัว
และจะจับมาเลี้ยงรวมกับเซวารัสแดงตัวใหญ่ ในตู้บน
ใส่ไปตอนนี้ มีหวังฟัดกันเละแน่ๆ
เล็บมือนางอวบๆ กินสารพัด
ว่างๆ วันไหนก็หยิบตะไคร่เส้นผมจากบ่อมาให้กิน
ปลาก็กินอย่างสนุกสนาน
ในรูป ดูพุงนะครับ อ้วนแบบนี้ตลอด...
หัวแดงขึ้นซะทีซิโว้ย...
นี่ถ้าเจอตัวหัวแดงๆ ฟอร์มแจ่มๆ สงสัยทาปาโจสตัวนี้โดนเนรเทศแน่ๆ
รูปเดี่ยวของไดโครซอสเตอร์บ้าง
ปลายังเล็ก สีสันเลยยังไม่ค่อยออกเลยนะครับ
ก็อดทนเลี้ยงกันไป...
นอนแผ่สบายอารมณ์ มีใครเลี้ยงบ้างครับ
เอารูปมาแจมหน่อย...
มาถึงตู้บนบ้าง จะเห็นว่าปูกรวดแล้วนะครับ
ลองเปลี่ยนจากตู้โล่งดูบ้าง ผมว่าแสงผิดกันเลยนะ
ปลาแมว บริชาร์ดอาย ตอนเล็กๆ น่ารัก ลายขาว-ดำ ตัดกันเข้มเชียว
โตมาขมุกขมัวชอบกล แต่ผมว่าเป็นปลาพื้นตู้ที่น่าเลี้ยงอีกตัว
ไม่ดุ กินเก่ง แต่ไม่ชอบแสงอย่างแรง...
ควายน้ำจุดฟ้าผู้พิชิต ปลาหมอโรเบิร์ทสันอาย...
ครองตู้เรียบร้อยแล้วครับ ดุขึ้นเล็กน้อย แต่ยังน่ารักเหมือนเดิม
ภาพรวมในตู้ มีอยู่ตัวเดียวที่โรเบิร์ทสันอายไม่กล้าหือ นั่นคือ เซวารัสแดงตัวใหญ่นั่นแหละครับ
พี่ใหญ่ใจดีเสียด้วย สนแต่อาหารอย่างเดียว...
ริวู สีแปลกไปมากทีเดียว จากการถ่ายด้วยแฟลชแบบนี้
ผมว่าไฟตู้จะให้สีสันที่หลากหลายกว่านี้เยอะเลยนะ
สรุป เป็นปลาที่ควรถ่ายด้วยไฟตู้มากกว่าแฟลชจริงๆ
ส่วนปลาดุกข้างล่างนั่น เดคอรัส เปียยาวถูกใจมากๆ โตไวด้วย
ปลาหมอมีดั้ง ้hahaha
โคตรอ้วนเลย ดูหน้า ดูตาซิ ไขมันทั้งนั้น...
เอลลอทอาย ปลาหมอที่ทำผม ล้มไม่เป็นท่า
ไว้ว่างๆ จะเอามาเขียนให้ได้อ่านกัน (ในหนังสือ)
ตัวนี้ตัวใหญ่สุด แต่สีไม่ค่อยดีเท่าไหร่ สู้ตัวรองไม่ได้ ตัวนั้นสีสันสดสวยกว่า
คิดว่าตัวนี้ อาจจะเป็นตัวเมีย
เดี่ยวๆ สักรูปนะ อ้ายจี๊ด <<<ชื่อปลา
หมูในตู้ปลาโหด มีอยู่ 4 ตัว ตัวโตสุดน่าจะราวๆ 6.5 นิ้วได้มั้งครับ
สูบเนื้อกุ้งเป็นภักษาหาร ส่วนซองดำเม็ดจม นั่นคือขนม...
เต็มๆ อีกรูป ในภาพจะมีโรเบิร์ทสันอาย 2 ตัว
ไล่กันเล็กน้อยพอรับได้นะครับ แต่ถ้าใครสนใจอยากหามาเลี้ยง
แนะนำให้ใส่ไปเยอะกว่านี้ ในกรณีที่เลี้ยงรวม
แดงโหด...
อ่อลืมบอก ถ่ายตอนยังไม่ได้ให้อาหารนะครับ
เป็นเทคนิคเล็กๆ เพื่อให้ปลาว่ายมาขออาหารจะทำให้ถ่ายง่ายขึ้น
แต่สำหรับพวกปลาแมวแล้วล่ะก็ หมดสิทธิ์ ยกเว้นจะหิวจัดจริงๆ
ส่วนตัวแล้วผมชอบรูปนี้มากเลยครับ
กล้ามเนื้อเป็นมัดดี แอคชั่นสวย หน้าได้อารมณ์...
รูปนี้ผมตั้ง white balance เป็น Cloudy สีอมแดง อมเหลือง สวยดี
เหมือนเลี้ยงปลาในน้ำหมักใบหูกวางเลย...
อีกสักรูปกับความหล่อของแรมโบลิเวีย
คนอื่นเขาเพาะเอา เพาะเอา
ของผม ไข่แล้วแต่โดนปลาอื่นฟาดเรียบ ้hahaha
หน้าตรงสักที ส่วนใหญ่จะถ่ายได้แต่ด้านข้างนะครับ
นานๆที ปลาจะยอมให้ถ่ายด้านตรง ไม่สวมหมวก...
กำลังอมทรายอยู่เลย มองปลากลุ่มนี้หากินก็เพลินดีไม่หยอกนะครับ
พูดแล้วอยากได้ Geophagus Winemilleri มาเลี้ยงจริงๆ
พับผ่าซิ ใครก็ได้ เสี่ยงตายเอาเข้ามาขายหน่อย (อย่าแพงมากล่ะ...)
ยังคงเป็น white balance แบบ Cloudy อยู่นะครับ
ชอบจังแดงดี ต่อไปจะใช้ WB แบบนี้แหละถ่ายปลา...
รูปนี้ถ้าจำไม่ผิด น่าจะตั้งเป็น AWB (ออโต้)
ที่ใช้เพราะว่าไม่งั้นจะแดงไปทั้งภาพ สีปลากับสีกรวดมันจะกลืนกันนี่ซิ
ดุฟแบบรวมหมู่ นานๆ จะถ่ายได้สักที ในรูปมีอยู่ราวๆ 6-7 ตัว
หายไปไหน 1 ตัวหว่า [on_008] สงสัยต้องตามหาเสียแล้ว
ตัวนี้น่าจะโตสุดในบรรดาสามตัวที่เลี้ยงไว้นะครับ
พวกนี้ตอนเล็กๆ ผมว่าโตเร็วไม่มากนะ พอมาช่วงสัก 4 นิ้วก็จะเหมือนโตช้าไปอีก
แต่พอพ้นช่วงนี้ได้ โตเร็วมากเลย ชอบไล่ชาวบ้านเขาเสียด้วย
^
^
^
อันนี้ผมยึดตาม สุรินัม นะครับ เพราะจากที่เลี้ยงมาเป็นแบบนั้นจริงๆ
โอย...ในที่สุดก็ใกล้จะหมดจนได้
100 รูปนี่ เล่นเอานิ้วหงิกเหมือนกันแฮะ (แต่สนุก)
ไม่รู้จะหาสาระ ประโยชน์อะไรได้บ้างนะครับ
นอกจากการเอารูปมาลงให้ดู จะว่าเห่อก็ได้
แต่ถ้าเอารูปมาลงอย่างเดียวโดยไม่เขียนอธิบายอะไรเลย
มันก็ดูจะไม่ใช่สไตล์ของผมเลยนะครับ
เพราะอย่างน้อยๆ พิมพ์บ่น นู่น นี่ นั้น บ่นไปเรื่อย
ยังดีกว่าไม่พิมพ์อะไรเลยแล้วมาแปะๆ รูปไว้แล้วก็จากไป
มันดูจะไร้การจดจำไปหน่อย...
แต่บางคนเขาก็พิมพ์ไม่เก่ง อันนี้ก็ต้องเข้าใจ [on_018]
ลาด้วยลูกรักตัวใหม่ ที่เพิ่งได้มาไม่นานครับ
เอาไว้ว่างๆ จะเอารูปเต็มๆ มาให้ดู
ขอบอกว่า เลี้ยงอย่างกับลูกเลยทีเดียว มีป้อนอาหาร ทำคอกส่วนตัวให้อยู่ด้วย...
วันนี้ขอลาไปก่อนสำหรับกระทู้นี้ครับ รอบหน้าจะหาอะไรแผลงๆ มาลงอีก ต้องคอยติดตาม
แต่ถ้าไม่มีใครติดตาม ก็จะหน้าด้านเอามาลงจนได้แหละ
ปล. ภาพทั้งหมดถ่ายด้วยเลนส์คิท ซึ่งก็สมชื่อ
เป็นเลนส์ที่ต้องคิดก่อนถ่าย และคิดก่อนที่จะขายทิ้งจริงๆ
สวัสดี
