
เมื่อวานนี้ช่วงเย็นไปฟังสวดอภิธรรม งานศพ คุณพ่อพี่เต้ย แห่งร้านเต้ยส้มมาครับ
ระหว่างพิธี ฟ้าท่านก็เมตตา เห็นว่าร้อนกัน ก็เลยช่วย... ช่วยให้ฝนตก
ให้เย็นกันสนั่นใจเลยทีเดียว
แต่ฟ้าท่านใจดีมากไปหน่อย ฝนที่ประทานมาให้ก็เลยตกหนัก ตกนานพอดู

ก็เลยไม่รู้จะไปไหนครับ สวดศาลา ๑๕ ถ้าเดินออกไปเรียกรถแท็กซี่หน้าวัด มีหวังได้โดนน้ำซัดไปโผลาเมาะตะมะ
ก็เลยขอติดรถสหาย แนท (nat nazi) ตามติดไปบ้านพี่แจ๊ค (chairau) เพื่อหลบฝนสักพัก
เพราะนานๆ ทีจะได้เจอกัน เรื่องคุยมันก็มากมายครับตามประสา
พี่ผู้หญิงผมสั้นนั่นคือพี่ตุ๊ก ท่านไม่ได้ตามไป เพราะท่านมีธุระ ต้องเอาลูกไปคืนให้คุณใหญ่... ้hahaha

ไปแล้วอากาศมันดี ฝนเย็นๆชะโลมกาย ก็เลยหาเครื่องดื่มมาดื่มเพื่อเสริมบรรยากาศ
เรื่องที่คุยก็มีตั้งแต่ อดีต ปัจจับัน อนาคต นู่นแหละครับตามประสาวัยรุ่น
ในภาพพี่แจ๊คกำลังนินทาท่านอดีตนายกอยู่ (อำเล่นอย่าจริงจัง แหะๆ)

อันนี้สหายแนทครับ หัวเราะได้ฮาและสะใจจริงๆ บอกไม่ถูก...
ที่นั่งพื้นไม่ใช่ว่าเราสองมาตรฐานนะครับ คิดว่าแนทคงเมื่อยเนื่องจากการขับรถเป็นเวลานาน

แชะภาพเพื่อเป็นเกียรติแก่ ไอ้ป๊อด กล้องใหม่ของผมหน่อย บอกตรงๆ ยังไม่ชินมือเลยคุณขา...

เอาล่ะ กว่าจะเข้าเรื่องปลาได้ ก็โม้เสียนาน
มาที่ตู้แรกเลยแล้วกัน ผมชอบรูปนี้นะ ได้อารมณ์มากๆ

บอกตรงๆ อยากจะขโมย รูปปั้นเทพีเสรีกาม ชิ้นนี้มากๆ ครับ
ผมว่าท่าจะเหมาะ ถ้ามาอยู่ในตู้ปลาผมบ้าง เหอๆ

อัลติฟรอน สวยงามมาก รอยแหว่งนั่นเกิดจากการซัดกันเอง หุหุ

นี่รูปตู้เต็มๆ ครับ เลี้ยงรวมกับปลาอื่นๆ อีกเล็กน้อย

ตู้ฟรอนพี่เขาก็มีนะ สวยเชียว...
แต่ดูปลาปลาพวกนี้จะไม่ชอบผม ้hahaha

เออ... ลืมบอก ตอนเข้าไปบ้านพี่แจ๊ค พี่ท่านฟ้องใหญ่ว่าปลาโดนกัดหัวขาด
ไอ้เราก็เดินไปดู ก็จริงอย่างที่พี่เขาว่าครับ
นี่เลยผู้ต้องหา หลักฐานมัดตัวแน่นปั๊ก คอมเพรสหัวขาดติดหวีกรองไปเลยทีเดียวเชียว
โหดร้ายมากเลย ปลาอะไรก็ไม่รู้ หึหึ

ก่อนกลับ ผมก็แกล้งแซวเล่นๆ ว่าถ้าเบื่อปลาตัวนี้ บอกผมนะ
พี่แจ๊คตาลุกวาว แล้วบอกว่า "บอยเอาไปเลย"
อ้าว งานเข้าซิครับ ปลาระเบิด...
แต่ไม่เป็นไร ผมว่าผมเอาอยู่นะ (อยากได้ปลาเขาก็บอกว่า ไอ้นี่...)

สรุป กว่าจะถึงห้องก็ตีสาม
ต้องขอบคุณพี่แจ๊ค สำหรับสถานที่เลี้ยงดูด้วยอาหารป่า (น้ำสิงห์+กับแกล้ม)
รวมถึงปลาที่ยกให้ด้วยครับ
ขอบคุณสหายแนท ที่อุตส่าห์ไปส่งถึงปากทางลำลูกกา แถมขากลับเล่าเรื่องผีให้ฟังด้วย บรื๋อ~
ตัดภาพมาเลย ตีสามกำลังงาม เดินแบกถุงปลาแล้วเทลงตู้ไปเลย
ไม่ต้องแช่ ไม่ต้องปรับกันแล้ว ง่วงมาก แถมปวดฉี่อีกตะหาก
(ดีนะเป็นคนไข่ใหญ่ อั้นได้มากกว่าคนธรรมดา 34%)

หลังจากจัดการธุระเสร็จสิ้นแล้วก็หยิบกล้องมากดรูปเลย ไม่ได้เห่อ แต่อยากถ่าย
(นั่นแหละเขาเรียกว่า เห่อ)
ปลาดูตื่นๆ เล็กน้อย เพราะคง งง งง
อยู่ๆก็โผล่ไปในตู้อะไรก็ไม่รู้ ปลาหน้าตาประหลาดมากมาย ว่ายกันให้ครึก

มีโดนรับน้องบ้าง นิดหน่อยพอเป็นพิธี เพราะปลาเองก็คงง่วงๆ กันแล้ว
"ก็แน่ล่ะเฟ้ย นี่มันตีสามแล้ว" ริวูเลตัสเอ่ย พร้อมพุ่งชนน้องใหม่ทันที

ยืนดูก็ขำดีนะครับ หน้าตาตื่น ตกใจสุดๆ
สมน้ำหน้า ทีตอนอยู่ตู้เก่า เฮ้านัก...

สีสัน ดร๊อปเล็กน้อย แต่เชื่อว่าอีกไม่กี่วันคงสวยงามดังเดิมแน่นอน
เมื่อเช้าให้อาหารลองเชิง เจ้าปลาตัวนี้ก็ว่ายกินตามปกติ ดีจริงๆ

อ่อ ลืมบอก ปลาตัวนี้ตั้งชื่อแล้วนะครับ
ชื่อ "เผด็จ" เพราะเมื่อคืนที่คุยกัน เราคุยถึงเรื่องของเผด็จการในอดีตด้วย สนุกและเป็นความรู้มากๆครับ

เดี๋ยวเย็นนี้จะกลับไปดูว่าเป็นยังไงบ้าง...
ไม่ใช่กลับไปดู ซัดหมูอินโดในตู้แล้วนะ
ถ้าทำอย่างนั้นเอ็งโดนดีแน่ๆ เผด็จเอ๋ย...
ตู้นั้นปลาทั้งหมด ของคุณนายเขานะเว้ย กัดไปโดนดี ลงบ่อดินแน่ๆ จะหาว่าปลาระเบิดไม่เตือน

ปิดท้ายด้วยรูปนี้ครับ เห็นมันบ่นให้ฟัง ไอ้ผมก็ง่วงๆ
จับใจความได้คร่าวๆ แค่นี้ ทีเหลือไม่ได้ยินแล้ว ง่วงมากมาย เพราะต้องตื่น ๗ เช้า สนุกกันล่ะทีนี้

สวัสดี