คาร์บอนไดออกไซด์ระบบถังอัดแรงดัน

[บัง]

CO₂ ระบบถังอัดแรงดัน

CO₂ ระบบถังอัดแรงดัน หรือที่เรียกกันว่าถังคาร์บอน เป็นระบบที่นิยมใช้กันมากที่สุด ด้วยประสิทธิภาพที่ดีที่สุดในบรรดาระบบทั้งหมดและความสะดวกสบาย รวมถึงราคาที่ไม่แพงจนถึงกับเกินเอื้อมสำหรับมนุษย์รายได้สามัญทั่วไป ระบบนี้มีส่วนประกอบพื้นฐานคือ

1. ถังบรรจุคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2 Cylinder) เป็นส่วนที่เอาไว้บรรจุก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์
2. ชุดเร็กกูเลเตอร์ (Regulator) เป็นตัวปรับแรงดันจากถังให้ลดลง ซึ่งจะมีอุปกรณ์หลายส่วน ทดเอาไว้ก่อนนะ เดี๋ยวอธิบายข้างล่าง
3. โซลินอยด์วาล์ว เป็นวาล์วที่ทำงานด้วยไฟฟ้า ใช้ร่วมกับตัวตั้งเวลา (Timer) เพื่อตั้งเวลาเปิด-ปิด CO₂ ทำให้เราไม่ต้องมาคอยเปิด-ปิดเองทุกวัน
4. ตัวปรับละเอียด เอาไว้ปรับปริมาณ CO2 ต่อจากเร็กกูเลเตอร์อีกที เพื่อให้ได้ปริมาณที่แม่นยำขึ้น
5. ตัวนับฟอง เอาไว้วัดปริมาณของ CO2 ที่เราปล่อยออกมา มักจะวัดเป็นจำนวนฟองต่อวินาที
6. ตัวกันย้อน เอาไว้กันไม่ให้น้ำจากในตู้ไหลย้อนเข้ามาหาชุด CO₂ ของเรา
7. ตัวละลายก๊าซ (Diffuser) เป็นอุปกรณ์ที่เอา CO₂ ที่ได้มาละลายลงในน้ำ


ตัวอย่างการต่ออุปกรณ์ระบบ CO₂ ชนิดถังแรงดันแบบมีโซลินอยด์วาล์ว


1. ถังบรรจุคาร์บอนไดออกไซด์

เป็นอุปกรณ์ที่เอาไว้บรรจุก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ถังนี้จะเป็นถังแบบที่ใช้ซ้ำได้อีก เมื่อเราใช้ CO₂ หมดแล้วเราก็ต้องเอาไปเติมกับโรงงานที่รับบรรจุก๊าซ CO₂ โดยอาจจะเอาไปเติมเองที่โรงงาน ก็จะรอรับได้เลยหรืออีกวันกนึ่งมารับถังคืน หรือฝากร้านไม้น้ำทั่วไปให้เขาเอาไปเติมก็ได้ครับ ส่วนมากก็จะเพิ่มค่าบริการอีกนิดหน่อยและรอประมาณ 7-10 วันเพราะมักจะต้องรอรอบรถของโรงงานมารับไปอัดให้

1.1 ขนาดถัง

ขนาดความจุของถัง CO₂ นั้นมีหลายขนาดให้เลือกได้ตามความต้องการของผู้ใช้ ซึ่งแน่นอนว่าถังใหญ่กว่าก็จะสามารถจุก๊าซได้มากกว่า และไม่ต้องเติมบ่อยเท่าถังที่เล็กกว่า และมีน้ำหนักถังที่มากกว่าถังเล็ก โดยขนาดความจุของถังนั้นจะเรียกตามน้ำหนักของก๊าซ CO₂ ที่ถังนั้นบรรจุได้ เช่น ขนาด 1 กิโล 3 กิโล

สำหรับผู้เลี้ยงไม้น้ำโดยทั่วไปที่มีตู้ขนาด 50-200ลิตร ก็มักจะใช้ถังขนาด 2-4 กิโล เพราะเป็นขนาดที่ไม่เล็กเกินไปจนต้องเติมบ่อย ใช้งานได้ 6 เดือนขึ้นไปหากเปิดปริมาณปกติ ราวๆ 3-4 ฟองต่อวินาที และมีน้ำหนักถังรวมก๊าซแล้วที่ไม่มากจนเกินไป ถังอลูมิเนียม 3 ลิตร (หรือ 3 กิโล) จะมีน้ำหนักรวมเมื่อเติมก๊าซเต็มถังอยู่ที่ประมาณ 4-5 กิโลกรัม สามารถหิ้วไปไหนได้ง่ายโดยเรี่ยวแรงของมนุษย์ปกติที่ไม่ใช่มิวแตนท์หรือมีพ่อชื่อฮันมะยูจิโร่

สำหรับผู้เลี้ยงที่มีตู้ขนาดเล็กหรือตู้นาโน ก็สามารถใช้ถังขนาดเล็กลงมาอีกได้ เช่น ถังขนาด 1 กิโล ซึ่งจะหาที่วางได้ง่ายกว่า วางข้างตู้ก็ได้ และยังน้ำหนักเบา หอบหิ้วไปไหนได้ง่าย เบาแรง

ส่วนใครที่มีตู้ขนาด 300 ลิตรขึ้นไป ก็ควรพิจารณาใช้ถังที่มีขนาดมากกว่า 3 กิโลขึ้นไปนะครับ เพราะต้องใช้ปริมาณก๊าซค่อนข้างมาก
ที่จริงจะใช้ถังขนาด 1-3 โลกับตู้ขนาดใหญ่ก็ได้ครับ ไม่ผิดกติกา เพราะบางท่านก็ไม่สะดวกที่จะใช้ถังขนาดใหญ่ เช่น ไม่มีรถส่วนตัว ยกไม่ไหว หรือไม่มีที่วาง เพียงแต่อาจจะต้องเติมบ่อยหน่อยเท่านั้น

1.2 วัสดุตัวถัง

ถังคาร์บอนไดออกไซด์มีทั้งที่วัสดุทำด้วยเหล็กและอลูมิเนียม โดยถังที่ทำจากอลูมิเนียมนั้นจะทนน้ำมากกว่าและไม่เป็นสนิมและมีน้ำหนักเบากว่าถังเหล็กประมาณครึ่งหนึ่ง ทำให้สามารถยกไปมาได้สะดวกกว่า ซึ่งแน่นอนว่าทำให้ราคาถังอลูมิเนียมนั้นจะแพงกว่าถังเหล็ก ถังอลูมิเนียมขนาด 1-3 กิโลจะอยู่ที่ 1500-2200บ. ส่วนถังเหล็กจะอยู่ที่ 1000-1800บ. (ราคา ณ ปี 2560)

ลักษณะของถัง CO₂ อีกอย่างหนึ่งที่ต้องสนใจก็คือเกลียวของหัวถัง ซึ่งในประเทศไทยจะใช้มาตรฐานถัง CO2 คือ มอก. 2775–2560 สำหรับถังอลูมิเนียมที่เอาตามมาตรฐาน ISO 7866:2012 และ มอก.359–2559 (ISO 9809-1:2010) สำหรับถังเหล็ก ซึ่งจะกำหนดมาตรฐานเรื่องวัสดุ ความหนา ฯลฯ ของถังเอาไว้ ก็ดูว่าถังนั้นได้มาตรฐาน ISO ก็พอครับ จะต้องมีการปั๊มบอกเอาไว้ที่ตัวถัง พร้อมกับสเป็คอื่นๆของถังและปีที่ผลิต




ภาพจาก Rungsit Industial Gas ตัวอย่างของถัง CO2 ขนาดต่างๆกัน โดยสามถังที่เป็นสีดำจะเป็นถังเหล็ก ถังสีเงินจะเป็นถังอลูมิเนียม

1.2 เกลียวหัวถัง

ในประเทศไทย ชนิดของข้อต่อหรือเกลียวหัวถังที่นิยมใช้กันในการเลี้ยงจะใช้เกลียวที่เรียกว่า CGA-320 หรือที่นิยมเรียกว่า "เกลียวไทย" เป็นมาตรฐาน ซึ่งมักจะระบุไว้ที่ใกล้ๆวาล์วหัวถัง ในการเลือกซื้อก็ควรจะใช้ถังที่เป็นเกลียว CGA-320 เท่านั้นเพราะเกลียวอื่นโรงอัดก๊าซมักจะไม่รับอัดให้และมีปัญหาในการเอาไปเติม ต้องสังเกตตรงนี้ดีๆนะครับ




2. เร็กกูเลเตอร์ (Regulator valve)

เป็นอุปกรณ์ที่ต่อกับถังคาร์บอนไดออกไซด์ เพื่อใช้ปรับแรงดันของก๊าซให้ลดลง ไม่พุ่งพรวดพราดออกมา เพราะแรงดันในถัง CO2 นั้นสูงถึง 1000 PSI หรือเกือบ 70 BAR เราเลยต้องลดแรงดันมันก่อนครับ ไม่งั้นพุ่งเป็นจรวด

เร็กกูเลเตอร์ของ Liquid Aqua แบบมีและไม่มีโซลินอยด์วาล์ว ปัจจุบันมักจะใช้เร็กฯรูปแบบนี้กันเป็นส่วนมากเพราะสะดวก ใช้งานง่าย


เร็กกูเลเตอร์ของ Harris รุ่น 601 ที่ต่ออยู่กับตัวปรับละเอียดทองเหลือง เป็นรูปแบบเร็กฯที่เก่ากว่า สมัยก่อนก็ใช้กันแบบนี้แหละครับ

วาล์วเร็กกูเลเตอร์เนี่ยก็มักจะมีเกจ์วัดติดอยู่ตัวสองตัวครับ เอาไว้บอกแรงดันในถัง (High pressure gauge) กับแรงดันในหัววาล์วเร็กกูเลเตอร์ (Low pressure gauge) อย่างในรูปข้างบนนี้ แรงดันในถัง ก็คือเกจ์ตัวทางขวามือครับ จะมีหน่วยเป็น Bar (100 kilopascals) ที่เป็นตัวเลขสีดำ และ PSI (Pounds per square inch) เป็นตัวเลขสีแดง ซึ่งเป็นหน่วยวัดแรงดันคนละตัวกันเท่านั้น แต่ใช้เป็นหน่วยวัดแรงดันเหมือนกัน เหมือนไมล์กับกิโลเมตรนั่นแหละครับ โดยแรงดันในถังคาร์บอนไดออกไซด์จะอยู่ที่ 1000 PSI หรือประมาณ 70 Bar และจะเริ่มลดลงเมื่อใกล้จะหมดถังเท่านั้นครับ ไม่สามารถใช้เป็นหลักในการดูปริมาณก๊าซที่เหลืออยู่ได้เท่าไหร่ เร็กฯรุ่นใหม่ๆที่ทำมาสำหรับตู้ไม้น้ำเช่นของ Liquid Aqua ก็เลยจะไม่มีเกจ์บอกแรงดันในถังแล้วเพราะมีไปก็ใช้งานไม่ค่อยจะได้

ส่วนเกจ์ตัวทางซ้ายมือ ที่เรียกว่า Low pressure gauge นั้นจะมีไว้วัดแรงดันที่อยู่ในหัวเร็กกูเลเตอร์ ซึ่งแรงดันตรงนี้ก็จะแล้วแต่อุปกรณ์อื่นๆที่เราใช้

การปรับวาล์วเร็กกูเลเตอร์นี้ก็ไม่ยากครับ แต่อาจจะสับสนเล็กน้อย เพราะมันจะ หมุนทางตรงข้าม กับวาล์วทั่วไป คือหมุนตามเข็มนาฬิกาเพื่อเปิดวาล์วให้ก๊าซออกมามากขึ้น และ หมุนทวนเข็มนาฬิกา เพื่อให้ก๊าซออกมาน้อยลง ตัวปรับหยาบของเร็กฯเกือบทั้งหมดในตลาดจะหมุนแบบนี้ทั้งนั้นครับ



3. วาล์วโซลินอยด์

วาล์วโซลินอยด์ เป็นวาล์วที่ทำงานด้วยไฟฟ้า การทำงานของมันก็คือก๊อกน้ำนั่นแหละครับ แต่มีขดลวดแม่เหล็กไฟฟ้าที่ทำหน้าที่เปิด-ปิดวาล์ว แทนที่จะเป็นมือของเราเหมือนก๊อกน้ำ ทำให้เราสามารถนำมันไปต่อเข้ากับเครื่องตั้งเวลาเปิด-ปิดอัตโนมัติ (ที่เรามักจะมีใช้กับไฟแสงสว่างของตู้ไม้น้ำอยู่แล้ว) เพื่อตั้งเวลาเปิด-ปิดก๊าซ CO₂ ได้ตามที่เราต้องการ หรือเปิด-ปิดพร้อมกับไฟ ทำให้ประหยัดก๊าซในเวลากลางคืนที่พืชไม่ต้องการเพื่อประหยัดก๊าซให้ใช้ได้นานๆ ไม่ต้องเอาไปเติมบ่อยๆ จะมีหรือไม่มีก็ได้ครับ แต่ควรจะมีเพราะจะทำให้การเปิด-ปิด CO2 สม่ำเสมอมากกว่าจะมาเปิด-ปิดเองด้วยมือ และไม่เปลือง CO₂ เหมือนการเปิด 24ชม.

ซึ่งวาล์วโซลินอยด์นี่ก็จะมีทั้งแบบที่ต่อด้วยสาย 6 มม. และแบบที่ไขเกลียวเข้ากับวาล์วเร็กกูเลเตอร์ หรือแบบที่ติดกับตัวเร็กฯ มาเลยก็มี


วาล์วโซลินอยด์ที่ติดมากับเร็กฯของ Liquid Aqua ขายมาแบบนี้เลย ก็จะสะดวกในการใช้งาน


วาล์วโซลินอยด์แบบแยกต่างหาก ที่เชื่อมต่อกับอุปกรณ์อื่นๆได้ด้วยสายยางขนาด 6 มม. ทำงานด้วยไฟฟ้ากระแสตรง DC24V และต้องต่อกับหม้อแปลงไฟที่วางอยู่ด้านหลัง ก็ใช้ได้เหมือนกันแต่ต่อเสร็จแล้วมันจะดูรกๆหน่อย


4. วาล์วปรับละเอียด

วาล์วปรับละเอียดเป็นวาล์วที่ใช้ต่อกับเร็กกูเลเตอร์อีกที เพื่อให้สามารถควบคุมปริมาณก๊าซได้ละเอียดและแม่นยำมากขึ้น เพราะลำพังตัวปรับหยาบของเร็กฯนั้นจะควบคุมปริมาณก๊าซได้แบบหยาบๆสมชื่อครับ จะปรับให้ได้ 3 ฟองต่อวินาทีเป๊ะๆอะไรแบบนั้นได้ยาก มีทั้งแบบที่ใช้สายต่อและแบบที่ติดกับตัวเร็กกูเลเตอร์มาเลยก็มี


วาล์วปรับละเอียดที่ติดอยู่กับเร็กฯของ Liquid Aqua


วาล์วปรับละเอียดแบบต่างๆ


5. ตัวนับฟอง

ตัวนับฟองคืออุปกรณ์ที่เราใช้เพื่อวัดปริมาณการจ่ายก๊าซไปที่ตู้ของเรา ด้วยการดูจำนวนฟองที่ผุดขึ้นมาในหลอดแก้วใส่น้ำ ว่าผุดขึ้นมากี่ฟองใน 1 วินาที
ก็จะเหมือนกับอุปกรณ์ชิ้นอื่นๆก็คือมีทั้งแบบที่ต่อเชื่อมกันด้วยสาย 6 มม. และแบบที่ไขเกลียวเข้ากับวาล์วเร็กกูเลเตอร์เลย


ตัวอย่างเร็กกูเลเตอร์ที่สามารถต่อตัวนับฟองเข้าไปที่ตัวเร็กฯได้เลย แบบนี้ก็จะสังเกตฟองและต่อใช้งานได้สะดวก


ตัวอย่างการต่อสายคาร์บอนแยกสองตู้ ตัวนับฟองแบบนี้มีกันย้อนมาในตัวแล้ว แต่ผมก็เพิ่มวาล์วกันย้อนเข้าไปอีกเพราะที่ติดมากับตัวนับฟองมันไม่ค่อยดี มีน้ำไหลย้อนกลับได้เป็นบางครั้ง

ตัวนับฟองส่วนมากก็มักจะมีวาล์วกันย้อนติดมาให้ด้วยเลยแบบ built-in ถ้าใครใช้แบบที่มีกันย้อนอยู่แล้วก็ไม่ต้องติดวาล์วกันย้อนเพิ่มอีก แต่จะติดเพิ่มอีกเพื่อความมั่นใจก็ไม่มีใครว่าหรอกครับ ถ้าไม่รู้สึกว่ามันเกะกะหรือเยอะเกินไป เพราะบางครั้งซวยๆขึ้นมา กันย้อนก็พัง และน้ำไหลทะลุย้อนกลับได้บ้างเหมือนกัน แบบในรูปข้างบนนั่นผมก็ต่อกันย้อนแบบที่ไว้ใจได้หน่อย เพิ่มเข้าไปอีกเส้นละตัว เพราะกันย้อนที่ติดกับตัวนับฟองตัวทางขวาเคยปล่อยให้น้ำไหลย้อนกลับมาแล้ว


6. ตัวกันย้อน


วาล์วกันย้อนแบบต่างๆ

วาล์วกันย้อนเป็นอุปกรณ์ที่ทำมาให้ก๊าซไหลผ่านได้ทางเดียว ไม่สามารถไหลย้อนกลับได้ ใช้เพื่อป้องกันไม่ให้น้ำไหลย้อนกลับมาตามสายยาง เวลาที่เราปิดก๊าซหรือก๊าซหมด ซึ่งน้ำที่ไหลย้อนกลับมานี้ หากไหลเข้าไปภายในวาล์วปรับละเอียด โซลินอยด์วาล์วและวาล์วเร็กกูเลเตอร์ ก็จะทำให้เกิดความเสียหายอย่างถาวรได้ จึงควรที่จะต้องต่อวาล์วกันย้อนนี้ไว้ระหว่างวาล์วปรับละเอียดกับตัวนับฟอง หรือเรียกง่ายๆว่าต่อหลังจากวาล์วปรับละเอียดนั่นเอง เพื่อป้องกันไม่ให้น้ำไหลกลับเข้าไปหาอุปกรณ์อื่นๆได้ เจ้าวาล์วกันย้อนนี่ก็มีหลายหลายแบบ หลายหน้าตามากครับ แต่ใช้งานเหมือนๆกัน

1. กันย้อนสแตนเลส
2. กันย้อนพลาสติก
3. กันย้อนพลาสติก
4. กันย้อนสแตนเลสแบบข้อต่อสวมเร็ว ใช้ได้แต่กับสายยางชนิดแข็งเท่านั้น
5. กันย้อนแก้ว


4. ตัวละลายก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์



สำหรับตัวละลายก๊าซ ก็ใช้เหมือนๆกันกับระบบจ่ายก๊าซ CO2 ชนิดอื่นๆนะครับ ไปอ่านได้ในบทความข้างล่างนี้เลยครับ

อุปกรณ์ละลายก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO₂ Diffuser)


ฝากร้าน AquaProShop ด้วยนะครับ ใครอ่านบทความแล้วไม่ซื้อขอให้ตู้บึ้ม....หยอกๆ

เว็บของร้าน --> https://aqua.c1ub.net/shop/

ร้านใน Shopee --> https://shopee.co.th/sakpank

[บัง]

การประกอบอุปกรณ์ควบคุม CO₂ ระบบถังแรงดัน

หลายคนอาจจะงงกับ CO₂ แบบถัง เพราะอุปกรณ์อะไรมากมายเต็มไปหมด แถมมีสายระโยงระยาง
ที่จริงมันก็แค่อุปกรณ์ควบคุมก๊าซง่ายๆ ที่เอามาประกอบรวมกันเท่านั้นเองครับ โดยหลักๆก็จะต้องมีอุปกรณ์ไล่ตามลำดับจากถังดังนี้

-->	-->	-->	-->	-->	-->	-->
ถังก๊าซ CO2	วาล์วเร็กกูเลเตอร์	วาล์วโซลินอยด์	วาล์วปรับละเอียด	วาล์วกันย้อน	ตัวนับฟอง	ตัวละลายก๊าซ
ใช้เก็บก๊าซ	เพื่อปรับแรงดันให้ลดลงมาในระดับนึง	ใช้ปิด-เปิดก๊าซด้วยตัวตั้งเวลา (Timer)	เพื่อควบคุมปริมาณก๊าซแบบละเอียดมากขึ้น	ป้องกันไม่ให้น้ำไหลย้อนกลับเข้าไปในสาย	ใช้เป็นตัวสังเกตเพื่อวัดปริมาณก๊าซที่เราปล่อยเข้าตู้	ใช้ละลายก๊าซ CO2 ให้ละลายลงไปในน้ำ

นี่คือแบบเต็มพิกัดนะครับ การใช้งานจริงเราอาจจะตัดอุปกรณ์บางชิ้นออกไปก็ได้ เช่น วาล์วโซลินอยด์ วาล์วกันย้อน และตัวนับฟอง ถ้าเราคิดว่าเราไม่ได้ใช้ประโยชน์จากมัน (หรือแม้กระทั่งวาล์วปรับละเอียดก็ตัดออกจากระบบได้ แม้จะไม่แนะนำเพราะจะทำให้ปรับปริมาณก๊าซได้ยาก แต่ก็สามารถใช้ได้ครับ แค่อาจจะปรับกันเหงื่อตกกีบเท่านั้น)

โดยในการยึดอุปกรณ์เหล่านี้เข้าด้วยกัน จะขึ้นอยู่กับความต้องการของเรา หรือขึ้นอยู่กับส่วนเชื่อมต่อของอุปกรณ์เหล่านี้ ในกรณีที่มีอุปกรณ์อยู่แล้ว
ซึ่งก็จะมีทั้งการต่อกันเข้าด้วยเกลียว ซึ่งก็แน่นอนว่าอุปกรณ์ที่จะเชื่อมต่อเข้าด้วยกันนั้นต้องมีข้อต่อเป็นเกลียวขนาดเดียวกัน ถึงจะใส่กันได้ การต่อก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการใช้เทปเทฟล่อนพันเกลียว แล้วไขเกลียวเข้าด้วยกัน เหมือนกับต่อท่อประปานั่นแหละครับ แต่อุปกรณ์พวกนี้จะมีมาตรฐานที่หลากหลายและมีขนาดเกลียวมากมาย การจะหาอุปกรณ์ที่ต่อกันได้อาจจะยากสักนิดนึง หรือต้องใช้ตัวแปลงเกลียว หาซื้อได้ตามร้านขายอุปกรณ์ลมและนิวเมติกครับ

การเชื่อมต่ออุปกรณ์อีกแบบหนึ่งที่เป็นที่นิยมกันมากกว่าเพราะสามารถทำได้ง่าย ก็คือการเชื่อมต่อกันเข้าด้วยสายยาง หรือสายก๊าซขนาด 6 ม.ม.
ซึ่งวิธีการใช้สายยางเชื่อมต่อนี้ก็คือการเสียบสายยางธรรมดาๆนี่แหละครับ ต่างกันแค่เล็กน้อยตามลักษณะของตัวล็อคสาย

สายคาร์บอนไดออกไซด์

เป็นสายยางหรือท่อที่ใช้เชื่อมอุปกรณ์ต่างๆในระบบ CO₂ เข้าด้วยกัน แบ่งออกเป็นสองแบบคือ

3.5.1 สายแข็ง


รูปที่ 7 สายคาร์บอนไดออกไซด์แบบแข็ง

ใช้ในระบบ CO₂ ส่วนที่มีแรงดันมากๆ เช่น ช่วงจากเร็กฯไปเข้าตัวปรับละเอียด ผลิตจากพลาสติก PU เป็นส่วนมาก มีทั้งแบบใสและเป็นสีๆ เป็นตัวกลางในการเชื่อมต่ออุปกรณ์ต่างๆในระบบ CO₂ แบบถังแรงดันเข้าด้วยกันก็คือสาย PU ขนาด 6 มม. ซึ่งเป็นขนาดที่ใช้กันโดยทั่วไปในอุปกรณ์ระบบก๊าซและนิวเมติก สามารถใช้กับข้อต่อได้ทุกชนิด ใช้ได้ดีกับข้อต่อแบบสวมเร็ว และอาจจะใช้กับข้อต่อแบบเสียบหางปลาหรือแบบเสียบที่มีเกลียวล็อคสายได้ยากสักหน่อย แต่ก็ใช้ได้ครับ


รูปที่ 7.2 ข้อต่อสวมเร็ว

ข้อต่อแบบสวมเร็วนี่ก็ตามชื่อครับ สามารถเสียบและถอดได้เร็ว ตอนใส่ก็คือเสียบเข้าไปเฉยๆเลย แต่ต้องใช้สายแข็งเท่านั้นนะครับ
ส่วนตอนถอดก็กดตรงแป้นที่ปากรูมัน แล้วก็ดึงสายออกมาได้เลยครับ

3.5.1 สายอ่อน


รูปที่ 7.3 สายแบบอ่อนชนิดวัสดุซิลิโคนของ Chihiros

สายอ่อนนี่จะเป็นแบบเดียวกับที่ใช้ในระบบปั๊มลม ให้ออกซิเจนตู้ปลานั่นแหละครับ ใช้ได้ในระบบ CO₂ ที่มีแรงดันต่ำ เช่น ระบบที่ใช้แผ่นเซรามิกหรือกระบอกปั่นเป็นตัวละลายก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ เพราะไม่ได้รับแรงดันมากนัก สามารถใช้ได้กับข้อต่อทุกชนิดยกเว้นข้อต่อสวมเร็ว เพราะตัวสายนิ่มเกินกว่าที่ตัวล็อคสายจะจับไว้ได้ครับ




ข้อต่อที่เหมาะกับสายอ่อนก็จะเป็นข้อต่อหางปลา หรือข้อต่อที่มีเกลียวล็อคสายแบบสองรูปข้างบนครับ
ถ้าแบบนี้ก็คือหมุนตัวล็อคสายออกมา เอาสายยางร้อยเข้าไปในตัวล็อค เสียบสายเข้ากับแท่งที่ก๊าซมันออกมา แล้วรูดตัวล็อคสายลงไป หมุนให้แน่น



ถ้าเป็นแบบสวมเร็วแบบนี้ก็แค่เอาสายเสียบเข้าไปเลยครับ แต่ต้องเป็นสายชนิดแข็งเท่านั้น เวลาถอดก็ดันที่แป้นรอบๆสายแล้วดึงสายออกมา



หรืออีกแบบก็คือข้อต่อแบบในตัวกันย้อนอันที่ 1, 2, 3 และ 5 ก็แค่เสียบเข้าไปนั่นแหละครับ ยัดเข้าไปเลย ถ้ามันฝืดก็เอาน้ำ (หรือน้ำลาย ) แตะๆ ก่อนเสียบ



น่าจะพอเข้าใจจนต่อเองได้แล้วนะครับ ขอจบเท่านี้ก่อนครับ สำหรับการต่ออุปกรณ์สำหรับถังคาร์บอนไดออกไซด์ เพราะนึกไม่ออกว่าจะเขียนอะไรต่อ ไว้นึกออกจะมาเพิ่มแล้วกันครับ ใครอ่านแล้วอยากถามอะไรก็โพสถามได้ในนี้เลยครับ

[บัง]

การใช้งานและการปรับคาร์บอนไดออกไซด์ระบบถังอัดแรงดันเมื่อใช้งานครั้งแรก

• ประกอบอุปกรณ์ทั้งหมดให้เรียบร้อยเอาตัวละลายลอยไว้ในขันหรือถังน้ำก่อนก็ได้ จะได้ปรับง่ายสังเกตง่าย
• ปิดตัวปรับหยาบที่เร็กฯจนสุดก่อน เพื่อป้องกันแรงดันพุ่ง (อย่าลืมนะว่าหมุนตามเข็มนาฬิกาคือเปิด ทวนเข็มคือปิด)
• เปิดวาล์วปรับละเอียดจนสุด
• ถอดปลั๊กโซลินอยด์วาล์ว (ถ้ามี)
• ค่อยๆเปิดวาล์วหัวถังจนได้ยินเสียงก๊าซไหลออกมา คอยฟังเสียงก๊าซรั่ว ถ้าต่อดีก็จะไม่มี ถ้ามีเสียงก็แก้ไขครับ
• เสียบปลั๊กไซลินอยด์วาล์ว
• ค่อยๆเปิดตัวปรับหยาบที่เร็กฯ (หมุนตามเข็มฯ) จนเริ่มมีก๊าซออกมาที่ตัวนับฟอง (หรือดูที่ตัวละลายก็ได้) ให้ปรับให้แรงกว่าที่เราต้องการนิดนึง
• ค่อยๆหรี่วาล์วปรับละเอียด ให้ได้ปริมาณก๊าซที่เราต้องการ (ส่วนมากจะปรับกันที่3-4 ฟองต่อวินาที)
• เอาปลายสายไปติดในตู้

ตัวอย่างการประกอบชุด CO₂ ของ Liquid Aqua