สำหรับบทความนี้ ผมเขียนเพื่อระบายความชอบและหลงไหลส่วนตัวของผมที่มีต่อเพลงเมทัลครับ
ซึ่งถ้าจะว่าโดยเฉพาะเจาะจงกับแนวเมทัลที่ผมชอบที่สุดสำหรับผมอันดับแรกๆคือ แนวพาวเวอร์ครับ
< สังเกตว่าแผ่นเพลงเมทัลที่มีที่บ้าน เกินกว่า90% คือพาวเวอร์เมทัล >
ดังนั้นในบทความ รายละเอียดที่ผมเขียนขึ้นมานี้จะขอเน้นหนักไปกับเจนพาวเวอร์นะครับ
แต่ถ้าวงไหน ผมชอบ ผมก็จะมาโม้ๆให้ฟังเช่นกัน อิอิอิ
<หรือบางที ถ้านึกสนุกขึ้นมา อาจมีโม้แนวอื่นที่ชอบฟังด้วย อย่าง บลูแกรส คันทรี่ โอลดี้ และอื่นๆนะครับ >
ขอออกตัวก่อนนะครับ ว่าบทความที่ผมเขียนขึ้นนี้จากความเห็นส่วนตัวของผมที่เสพแนวนี้มาในช่วงเวลาหนึ่งล้วนๆ
ความเห็นอาจไม่ตรงกับพี่ๆเพื่อนๆท่านอื่นบ้างก็ขอออกตัวใว้ล่วงหน้านะครับ
และถ้าสำนวนรุนแรงไปนิส หรือข้อมูลอะไรผิดพลาดไป ขอผู้รู้มาท้วงได้นะครับ ยินดีมากครับ
เรื่องของบทเพลงไม่มีถูกมีผิดครับ
มันคือศิลปะแขนงหนึ่งที่เราสามารถพูดคุย ถกเถียง
โม้ใส่กันได้ด้วยความกระหายและความสนุกครับ
METAL SONG , THE TASTE OF ART
เพลง Metal นั้นมันเป็นที่รู้กันว่ามีคาแรคเตอร์ของบทเพลงที่ชัดเจนเลยทีเดียว
ชนิดว่าเปิดผ่างมาก็รู้เลยว่านี่คือเมทัลซองส์
และในเมนหลักของMetal นั้นมันก็ได้แยกย่อยแตกแขนงกิ่งก้านออกไปอีกมากมายตามวงปี
ที่ชนิดของแนวเพลงนี้ได้ก่อกำเนิดขึ้นมาในโลก อันน่าจะมากกว่า40ปีขึ้นไปแล้ว
มีผู้ฟังเพลงจำนวนมากที่ฟังแนวอื่น อาจจะไม่สามารถยอมรับ หรือทนทานแนวเพลงจำพวกนี้ได้
อันเนื่องมาจาก ความอึกทึก ครึกโครม สากหยาบ และแสบดากของมัน ผิดกับแนวเพลงอื่น
อีกทั้งด้วยรูปลักษณ์ของนักดนตรีเอง การแสดงของวงเมทัล ก็ออกจะดูรุนแรง และป่าเถื่อนอย่างไม่บันยะบันยังอยู่
ส่วนหนึ่ง อยากขอบอกเลยว่ารากกำเนิดของเมทัลมันเกิดขึ้นมาเพื่อรับใช้คนรากหญ้า
คนข้นแค้น คนส่วนมากที่ไร้พลังต่อกรกับคนมั่งมี และส่งเสียงผ่านชนชั้น
เมทัลจึงเป็นกระบอกเสียง เป็นการทวงถามความยุติธรรมในสังคม การระบายออกซึ่งความคับแค้นในใจ
สังเกตดูว่าไลฟ์คอนเสิร์ตของแนวเพลงประเภทอื่น คนที่ไปชม มักจะแต่งตัวกันดีๆ บางทีก็หรูหรา
แต่คอนเสิร์ตเมทัล เสื้อยืด<ที่มักจะเป็นสีดำ> กางเกงยีนส์ และลักษณะแฟนเพลงที่ดูก้าวร้าว บ้าคลั่ง
<แต่เชื่อมั้ย ว่าผมไปดูคอนเสิร์ตเมทัลหลายๆที่หลายๆครั้ง
ผมไม่เคยเจอการตีกันของแฟนเพลงเลย ทั้งที่เข้ามอชแทคกันอย่างหนักหน่วงขนาดนั้น>
ถ้าลองเพ่งดูให้ดีๆ จะพบว่า ดนตรีจำพวกนี้จำเป็นต้องใช้ฝีมือในการสร้างสรรค์ผลงานไม่น้อยไปกว่าแนวเพลงประเภทอื่นเลย
ทั้งการเรียบเรียง เครื่องดนตรีหลัก ทักษะขั้นสูงในการบังคับให้เล่นออกมาได้อย่างเหนือกว่าการเล่นอย่างปกติทั่วไป
สตีฟ วาย หรือ อิงวี่ สะบัดปิ๊กในมือขวาลงกีตาร์รวดเดียวได้เสียงออกมาสารพัดจากเทคนิคสวีป
ไมค์ พอร์ตนอย แห่ง ดรีมเธียเตอร์ แยกประสาท แฉ กลอง ดรัม แสนร์ได้ยังไง
ตอนเล่นเพลงขนาดยาวที่โคตะระซับซ้อนที่มูฟเมนต์กระโดดไปมาอย่างกับจิงโจ้ ด้วยแนวโปรเกรสสีพของมัน
ลองดูตัวอย่างของรากฝอยเมทัลดูดิ
Grind core ,death, brutal, trash, hard rock ,glam ,symphonic ,neo classic, emo ,black และสารพัดอีกเยอะแยะ
การที่ในเมทัลแตกแยกย่อยออกไปอีกนั่น ก็มาจากหลายๆสาเหตุ
แบ่งตามจังหวะดนตรีก็มี แบ่งตามเสียงร้องก็มี แบ่งตามเนื้อหาก็มี แบ่งตามถิ่นกำเนิดของวงก็มี
หรือแม้แต่จะแบ่งตามความอยากเป็นปัจเจกของวงก็มี ประเถทวงกูมีวงเดียวในโลกแบบนี้ก็เอา
และหนึ่งในนั้น มีอยู่แนวหนึ่งที่ได้รับความนิยมไปทั่วโลกไม่แพ้แขนงอื่น
มันถูกเรียกว่า แนวพาวเวอร์เมทัล
POWER METAL
นิยามของเพลงแนว Power Metal ก็คือการวิวัฒนาการของเฮฟวี่ เมทัลอีกขั้นหนึ่ง
มันคือการเพิ่มสัดส่วนพาวเวอร์คอร์ดลงไปเยอะๆ หนักๆ แน่นๆ ตึ้บๆ
เร่งความเร็วขึ้นไปอีก ท่อนริฟท์สับไวขึ้น
ในบางเพลงที่จังหวะปานกลางแต่เบสกับทางคอร์ดยังจะฟังหนักอยู่
บางวงอาจมีคีย์บอร์ดมาช่วยสร้างฟิลลิ่ง เนื้อเรื่อง และความไพเราะ
ซึ่งเอาเข้าจริงๆแล้ว บางครั้งก็แยกกันยากระหว่างเฮฟวี่ แรงๆ กับพาวเวอร์มันส์ๆได้ยากเหมือนกัน
เอาว่าพาวเวอร์เมทัลก็คือน้องชายฝาแฝดที่คลานตามกันมาของเฮฟวี่เมทัล
แต่เป็นน้องชายที่ตัวใหญ่กว่า จิ๊กโก๋กว่า กวนส้นตีนกว่า ประมาณนั้นแหละ
เนื้อหาในเพลงแนวนี้ ถ้าเป็นทางฝั่งยุโรปจะออกแนวแฟนตาซี นักรบ มังกร ผู้วิเศษ สงครามโบราณ การรบพุ่ง
กับแนวเนื้อหาต่อสู้ฝ่าฟันชิวิต ให้กำลังใจผู้คน
มีวงดังๆขึ้นมาเป็นวงเมนสตรีมหลายวง
ถ้าเป็นพาวเวอร์จากฝั่งยุโรปจะค่อนข้างทำเพลงที่มีท่อนฮุคได้ติดหู มีเมโลดี้ปนอยู่มาก
มีมากวงชอบที่จะแอบเหยาะใส่ทำนองเพลงคลาสสิคลงไปด้วย
เพราะพาวเวอร์ฝั่งยุโรป มือกีตาร์วงพวกนี้ได้รับอิทธิพลจากเพลงคลาสสิคกันมาก
ยกตัวอย่าง เช่นเพลง metal heart จากวงเยอรมันอันเก่าแก่ วง Accept
ที่ท่อนโซโลท่อนนึงยัดโซนาต้าช๊อต ของบีโธเฟ่น เข้ามาได้ยินชัดหู
และ อูโด นักร้องนำในตำนานอีกคนที่สำรอกด้วยเสียงแหลมเสียดสากหู แต่เสนาะ
<30กว่าปีก่อน เคยมาคอนเสิร์ตบ้านเราด้วยนะ >
มีคนดนตรีจำนวนมากยอมรับกันว่าผู้ที่ชูธงปักหมุดของเพลงแนวนี้เกิดขึ้นจากวงเยอรมันนาม HELLOWEEN เมื่อปลายยุค 80'
จากอัลบั้มคู่แห่งตำนาน keeper of the 7 keys ที่ก่อนการมาของวงนี้ไม่เคยมีใครเล่นแบบนี้อย่างชัดๆจะๆมาก่อน
เมื่ออัลบั้มคู่นี้ออกมามันได้รับความนับถือและยกย่องเป็นอย่างสูง
และจากนั้นวงรุ่นน้องรุ่นหลังอีกเป็นร้อยเป็นพันวงต่างเดินตามแนวทางที่ไอ้ฟักทองปิศาจกรุยเอาใว้
ในหลายๆครั้งจึงนิยมเรียกรวมๆกันว่า เยอรมันพาวเวอร์ บางทีก็เรียกยุโรพาวเวอร์
ซึ่งถ้าวงไหนมันมีทำนองเพราะๆใส่เข้าไปในเพลงมากๆ ก็จะเรียกกันว่า เมโลดิคพาวเวอร์
ในอเมริกาไต้ วง ANGRA นี่คือสมบัติแห่งชาติบราซิลเลยทีเดียว
สาวกแสนจะภูมิใจ ด้วยท่วงทำนองและฝีมืออันฉกาจฉกรรจ์
แค่เปิดตัวมาชุดแรก อัลบั้ม angel cry นั่นก็ทำให้นักวิจารณ์และแฟนเพลงพากันเทใจให้หมดแล้ว
อิตาลี ในช่วงยุคทองของอิตาเลี่ยนเมทัล ประมาณช่วงปลายยุค 90' ถึงต้นยุคปี 2000
วงมหากาพย์วงนึงก็ได้กำเนิดขึ้น มันคือ RHAPSODY
ระเบิดความเป็นepic metal ด้วยอัลบั้มแรกที่ผสมเครื่องดนตรีพื้นบ้านยุโรปเข้าไป
ทำนองเพลงพื้นบ้านโบราณยุโรป และจังหวะท่วงทำนองชั้นเชิงเมทัลผสมกันเข้า
มันก็ออกมาเสนาะรูหูคุณนายผู้ว่าจนกลายเป็นวงเมนสตรีมไปในบัดดล
และยังออกอัลบั้มอย่างสม่ำเสมอมาจนทุกวันนี้ ถึงแม้นักร้องนำกับมือกีตาร์จะแยกวงกันแล้ว
หรือจะเป็น WHITE SKULL ที่แค่ฟังโวคอลซาวด์แล้วจะแทบไม่น่าเชื่อเลยว่านักร้องนำเป็นผู้หญิง
เพราะเจ๊แกสำรอกได้โหดรากเลือดชนิดไม่เหลือสกุลรุนช่องของสุภาพสตรีเลยแม้แต่นิด
ข้ามฟากมายุโรปเหนือ ประเทศสวีเดนที่เขาไม่ได้มีดีแค่วง abba หรือรถชั้นดีอย่าง วอลโว่นะจ๊ะ
แต่เขายังมี SABATON สวีดิช พาวเวอร์ ที่เน้นหนักด้วยเนื้อหาสงครามทุกประเภท
และรวมเนื้อหาสงครามในประวัติศาสตร์จริงเอาใว้ นี่ก็โคตรมันส์
Stratovarius วงเมโลดิคพาวเวอร์จากแดนหนาวยะเยือก ฟินแลนด์
มีชื่อเสียงจากมือกีตาร์ที่แสนจะเก่งฉกาจ ติโม โคติเปลโต ที่เป็นอัจริยะในสายนีโอคลาสสิค
ดนตรีมีความไวและท่อนคลาสสิคติดหูอยู่มาก
เมืองหลวงของแนวนี้ในเอเซียก็คือญี่ปุ่น
คนที่นั่นคลั่งใคล้แนวนี้กันมาก ทั้งยังมีวงแบบนี้ที่นั่นเกิดขึ้นมากมาย
พาวเวอร์ดังๆในยุโรปพาเหรดกันมาเปิดคอนเสิร์ตดูดเงินเยนกันเป็นล่ำเป้นสันเลยทีเดียว
วงโลคอลที่เจ๋งๆเลยก้มีมากมายไม่แพ้ชาติไหนด้วย แถมบางวงมีชื่อเสียงโด่งดังข้ามโลกมากก็มี
ตัวอย่างง่ายๆก็ X-JAPAN 2อัลบั้มแรกนั่นแหละ
ส่วนของทางไทยถึงจะหายากหน่อย เอาที่รู้จักกันกว้างขวาง
ก็ ไฮร๊อคนั่นไง นั่นก็บางเพลงก็เมโลดิค พาวเวอร์นะ
หรือดิ โอฬาร โปรเจ็คในชุดแรกๆ นั่นก็เข้าข่ายพาวเวอร์ผสมเฮฟวี่ อย่าง หูเหล็ก
และบางเพลงล้ำไปเป็นนีโอคลาสสิคอันแสนจะฉกาจด้วยฝีนิ้วของน้าโอ้ โอฬาร พรหมใจด้วย
แต่วงขวัญใจตลอดกาลของผมก็คือ น้าดอน
ดอนผีบิน <ถึงมันจะเลยพาวเวอร์ไปก็เหอะ ก็ชอบนี่ >
ยังมีอีกมากมายหลายวงที่ไม่สามารถกล่าวถึงได้หมด
และข้างล่างนี้คือรายนามของบรรดาเดนตายแห่งวงการยูโรพาวเวอร์บางส่วนที่ยังโลดแล่นในวงการคัดมาให้ดู
HELLOWEEN
GAMMARAY
BLIND GUARDIAN
RAGE
GRAVE DIGGER
RHAPSODY
POWERWOLF
ACCEPT
ANGRA
SABATON
CIVILWAR
MANOWAR
HEAVENLY
WHITE SKULL .............
และอีกเพียบ
เมื่อข้ามฝั่งมาทางอเมริกา ฝั่งทวีปนี้แนวพาวเวอร์ไม่ค่อยได้รับความนิยมมากเท่าฝั่งยุโรป
เมทัลฝั่งอเมริกานี้จะนิยมไปในทาง เดธ หรือ แทรช ซึ่งมีความรุนแรงมากกว่า
<วันไหนมีรมณ์ อาจมาโม้ให้ฟัง อิอิอิ >
แต่ก็ยังพอมีเหมือนกัน แต่สิ่งที่ต่างกันกับฝั่งยุโรปคือ ภาคดนตรีจะเหี้ยมกว่า
เรียกว่าบางทีฟังๆโดยไม่ได้บอกว่าเป็นวงอะไร อาจจะแยกไม่ออกว่านี่คือ พาวเวอร์ หรือ แทรช
ลากไปยัน ไกรด์คอร์ บรูตัล ที่จะทำให้ขี้หูผู้ฟังเต้นเป็นจังหวะกราวใน
ดังนั้นเพื่อความชัดเจนในการเลือกเสพจึงขนานนามตามแหล่งที่มาว่า American Power Metal
ความไพเราะ จังหวะ หรืออะไรที่เคยได้จากเยอรมันพาวเวอร์ จะไม่ค่อยมีให้จากที่นี่มากมายนัก
แต่สิ่งที่จะได้มาทดแทนคือ ความก้าวร้าว และริฟท์ที่เจ๋งมากๆ เท่ห์ เสียงร้องที่สากหยาบ
ความมันส์แบบเถื่อนๆห้าวไม่ละมุนหูแบบยูโรพาวเวอร์
นี่คือตัวอย่างวงพาวเวอร์ตัวจี๊ดฝั่งอเมริกัน
Ice earth
ดุกว่าฝั่งเยอรมัน แต่ยังพอมีความนุ่มนวลแอบๆอยู่บ้าง เสียงร้องนำออกใหญ่ๆสาก ร้องตะเบ็งสุดคอ
ไม่มีคีย์บอร์ดเป็นสมาชิกถาวร มีแค่รับเชิญบางเพลง
พวกมันทำเพลงไม่เคยต่ำกว่ามาตรฐานทุกอัลบั้ม
วงนี้ตั้งมานานปลายยุค80' จนถึงปัจุบัน ยังออนทัวร์อยู่
ถือว่าวงนี้ใจถึงอยู่เหมือนกัน เพราะแถบที่วงนี้อยู่ มันอยู่แถวๆเขตแทมปา รัฐฟลอริดา
ซึ่งแถบนั้น ขาโหดมักนิยมเรียกว่า ย่าน เบย์แอเรีย
ซึ่งย่านนั้นมันมีแต่วงแทรช เป็นร้อยๆวง ไม่นับวงสมัครเล่นตามผับอีกมาก
ย่านนี้ถูกขนานนามว่า เมืองหลวงแห่งแทรช
แต่วงนี้ก็ยืนหยัดมาได้ยาวนาน ไม่เคยเปลี่ยนแนวทางเลย มีแต่จะทำดีขึ้นๆ
นับว่าถึงทั้งใจและถึงทั้งฝีมือน่านิยม น่าเชื่อถือ
จะฟังอัลบั้มไหนก็ได้ ดีงามเหมือนกันหมด
Pentera
หนึ่งในอเมริกันเท็กซัสพาวเวอร์ที่ฝากผลงานอันลือลั่นจนเป็นตำนานอเมริกันพาวเวอร์ใว้จนทุกวันนี้
มาจากผลงานร่วมกันของ ดิมแบก ดาร์เรล มือกีตาร์เครายาวฝีมือเทพ
เป็นคนที่เจมส์ แฮตฟิลแห่งเมทัลลิกายังยกนิ้วให้กับฝีมือสร้างท่อนริฟท์อันผาดโผน
ร่วมกับ ฟิล อันเซโม นักร้องนำที่สำรอกได้อร่อยหู
บางท่อนร้องออกแนวนิวยอร์คฮาร์ดคอร์
คือตะคอกเป็นพยางค์สั้นๆ แต่รัวๆติดต่อกันไป
ผลงานสร้างชื่อ น่าจะลองเริ่มจาก อัลบั้ม Cowboy from hell ดูก็แล้วกัน
อาจจะฟังแล้วให้ภาพคาวบอยขี่ฮาร์เลย์ถือปืนกลก็เป็นได้ เพราะวงพวกมันอยู่เทกซัส แดนคาวบอย
ริฟท์เป็นเม็ดๆรัวสาดยังกะปืนกลซะขนาดนั้น ฟังแล้วใจเต้นตุ้บๆ
ทุกเพลงในอัลบั้มใม่มีเศษเพลงปนเลย
แต่ขอบอกว่า วงนี้มันดุกว่าฝั่งยุโรปเยอะ กวนตีนกว่า
เล่นกันดุดันจนไม่น่าเชื่อว่าอัลบั้มแรกๆกของพวกมันเป็นแกลมเมทัล ที่แต่งหน้าทาปากทำผมฟูๆ
พอย้อนกลับไปดูความหลังแล้วขนคิงลุกซู่ นึกถึงวงไฮร๊อคสิ แต่มีหนวด แล้วทาปากปัดแก้มแดงๆเอา บรื๋อ
เรื่องเศร้าคือภายหลัง หลังจากวงแตกกันไป
ต้องน่าเสียใจที่ ดิมแบก ถูกแฟนเพลงเมายาบุกยิงตายคาเวทีไปเมื่อต้นยุคปี 2000
ส่วนตอนนี้ ฟิลอันเซโม หันไปทดลองแนวเพลงหลากหลาย แต่ยังวนเวียนในวงการเมทัลอยู่
HELLSTAR
อเมริกันเท็กซัส พาวเวอร์อีกวงที่มีอายุยาวนานตั้งแต่ต้นยุค 80' และยังมีผลงานออกมามากมาย
แต่ก็ยังไม่ดังเรี้ยงปร้างสักที ทั้งๆที่หลายๆชุดก็เล่นดีเป็นส่วนมาก
นั่นอาจจะเพราะอย่างว่า อเมริกันไม่ค่อยนิยมแนวพาวเวอร์ก็ได้
ดนตรีออกก้ำกึ่งระหว่างพาวเวอร์ กับเฮฟวี่
คือภาคดนตรีจะเป็นเฮฟวี่แบบแรงๆหน่อยกับเสียงร้องที่ใหญ่ๆอ้วนๆทึบๆ
บางท่อนเพลงติดร้องสำรอกแบบเดธ ซึ่งพอเอามารวมๆกันแล้ว อ้าว มันส์นี่เฮ้ย
ในยุคเก่า มีอัลบั้มสร้างชื่อว่าขึ้นหิ้งคลาสสิคของวง
คืออัลบั้ม nosferatu ภาษาเยอรมันแปลว่าผู้อมตะ ความหมายกลายๆหมายถึง ผีดูดเลือด
เล่นใว้ดีงามพระรามสี่ แสบทรวงสุดๆ เมามันส์โยกหัวคอเคล็ด
คือถ้าอัลบั้มใหม่ของพวกมันออกมาเมื่อไหร่ก็มักถูกเอาไปเปรียบกับอัลบั้มนี้แหละ
ซึ่งเมื่อปลายปีที่แล้ว อัลบั้มvampiro เพิ่งออกมานี่ก็ดีเยี่ยมไม่แพ้กันเลยจริงๆ
บ้านเราต้องสั่งแผ่นอย่างเดียว
ลองสั่งแล้ว ราคา790 บาท แต่ของหมด อดแดกไป
3 Inches of Blood
นอกพรมแดนอเมริกาเหนือ อย่างแคนาดาที่วงโปรเกรสสีพฮาร์ดร๊อคอย่าง RUSH เคยสร้างชื่อเอาใว้
ยังมีอสูรกายอีกตนหนึ่งเช่นกัน พวกมันคือ 3 Inches of Bloodเ
เสียงร้องเสียดแสบดาก เหมือนเปรตเป็นหวัด ภาคดนตรีโคตรทมิฬ
พวกมันนิยามตัวเองใว้ว่าเป็นเฮฟวี่ แต่จริงๆแล้วภาคดนตรีมันอำมหิตกว่านั้นเยอะ
<อย่างไรก็ดี หลังอัลบั้มสุดท้าย Long live heavy metal ในปี2012 พวกมันก็ประกาศยุบวงเอาเมื่อ JUn2015 น่าเศร้า กระซิกๆๆๆ>
ข้อสังเกตของอเมริกันพาวเวอร์คือ
วงส่วนมาก เสียงร้องจะไม่เน้นแหลมแผดสูงอย่างเยอรมันแต่จะชอบใช้เสียงสาก อ้วน หนา
ให้ความรู้สึก หนัก มืดทึบกว่า
ภาคดนตรี ไม่เน้นลีลามาก เปิดปุ๊บซัดปั๊บเลย แล้วก็รัวยาวไม่หยุด เปลี่ยนจังหวะ อ๊อคเตปเอาในเพลง
นั่นอาจเป็นเพราะทางฝั่งนี้ ภาคพื้นดนตรีมักกลายพันธ์มาจากสายบลูส์มากกว่าทางฝั่งยุโรปที่เป็นสายคลาสสิค
ดังนั้นทางเดินของซาวด์ฝั่งอเมริกันจึงออกจะเหี้ยมเกรียมกว่า
เพราะคอร์ดบลูส์มันออกหม่นๆมืดๆ พอเอามาเล่นด้วยพาวเวอร์คอร์ดให้เป็นเมทัล มันเลยหม่นหมองยิ่งขึ้น
เตรียมพบกับวงอื่นๆที่ผมชื่นชอบในรอบหน้าครับ จะมาโม้ให้ฟัง
หมายเหตุ : ข้อมุลเหล่านี้ผมรวบรวมสะสมประสบการณ์ในการเสพมาจากหลายที่
ทั้ง quiet storm , music express , metal pit ,Fanzineต่างๆ ..
รวมทั้งสื่ออินเตอร์เนตทั่วไป และความเห็นส่วนตัวจากประสบการการฟังเพลงของตัวเอง
ผมนำมายำรวมเข้าด้วยกัน ที่ทำขึ้นก็เพื่อระบายความมันส์ส่วนตัวครับ
หากมีข้อมูลใดผิดพลาด หรือ สำนวนไม่เหมาะสมอย่างไร
ขอน้อมรับความผิดทุกประการด้วยตัวผมคนเดียวครับ
ยินดีรับความคิดเห็นเพื่อนๆพี่ๆทุกคนครับ
ทุกวงการมีคำว่าพี่น้องเสมอ
Metal brother Hood , Longlive Metal
สนับสนุนศิลปินด้วยการซื้อแผ่นแท้และไปดูคอนเสิร์ตกันนะจ๊ะนะจ๊ะ
ซึ่งถ้าจะว่าโดยเฉพาะเจาะจงกับแนวเมทัลที่ผมชอบที่สุดสำหรับผมอันดับแรกๆคือ แนวพาวเวอร์ครับ
< สังเกตว่าแผ่นเพลงเมทัลที่มีที่บ้าน เกินกว่า90% คือพาวเวอร์เมทัล >
ดังนั้นในบทความ รายละเอียดที่ผมเขียนขึ้นมานี้จะขอเน้นหนักไปกับเจนพาวเวอร์นะครับ
แต่ถ้าวงไหน ผมชอบ ผมก็จะมาโม้ๆให้ฟังเช่นกัน อิอิอิ
<หรือบางที ถ้านึกสนุกขึ้นมา อาจมีโม้แนวอื่นที่ชอบฟังด้วย อย่าง บลูแกรส คันทรี่ โอลดี้ และอื่นๆนะครับ >
ขอออกตัวก่อนนะครับ ว่าบทความที่ผมเขียนขึ้นนี้จากความเห็นส่วนตัวของผมที่เสพแนวนี้มาในช่วงเวลาหนึ่งล้วนๆ
ความเห็นอาจไม่ตรงกับพี่ๆเพื่อนๆท่านอื่นบ้างก็ขอออกตัวใว้ล่วงหน้านะครับ
และถ้าสำนวนรุนแรงไปนิส หรือข้อมูลอะไรผิดพลาดไป ขอผู้รู้มาท้วงได้นะครับ ยินดีมากครับ
เรื่องของบทเพลงไม่มีถูกมีผิดครับ
มันคือศิลปะแขนงหนึ่งที่เราสามารถพูดคุย ถกเถียง
โม้ใส่กันได้ด้วยความกระหายและความสนุกครับ
METAL SONG , THE TASTE OF ART
เพลง Metal นั้นมันเป็นที่รู้กันว่ามีคาแรคเตอร์ของบทเพลงที่ชัดเจนเลยทีเดียว
ชนิดว่าเปิดผ่างมาก็รู้เลยว่านี่คือเมทัลซองส์
และในเมนหลักของMetal นั้นมันก็ได้แยกย่อยแตกแขนงกิ่งก้านออกไปอีกมากมายตามวงปี
ที่ชนิดของแนวเพลงนี้ได้ก่อกำเนิดขึ้นมาในโลก อันน่าจะมากกว่า40ปีขึ้นไปแล้ว
มีผู้ฟังเพลงจำนวนมากที่ฟังแนวอื่น อาจจะไม่สามารถยอมรับ หรือทนทานแนวเพลงจำพวกนี้ได้
อันเนื่องมาจาก ความอึกทึก ครึกโครม สากหยาบ และแสบดากของมัน ผิดกับแนวเพลงอื่น
อีกทั้งด้วยรูปลักษณ์ของนักดนตรีเอง การแสดงของวงเมทัล ก็ออกจะดูรุนแรง และป่าเถื่อนอย่างไม่บันยะบันยังอยู่
ส่วนหนึ่ง อยากขอบอกเลยว่ารากกำเนิดของเมทัลมันเกิดขึ้นมาเพื่อรับใช้คนรากหญ้า
คนข้นแค้น คนส่วนมากที่ไร้พลังต่อกรกับคนมั่งมี และส่งเสียงผ่านชนชั้น
เมทัลจึงเป็นกระบอกเสียง เป็นการทวงถามความยุติธรรมในสังคม การระบายออกซึ่งความคับแค้นในใจ
สังเกตดูว่าไลฟ์คอนเสิร์ตของแนวเพลงประเภทอื่น คนที่ไปชม มักจะแต่งตัวกันดีๆ บางทีก็หรูหรา
แต่คอนเสิร์ตเมทัล เสื้อยืด<ที่มักจะเป็นสีดำ> กางเกงยีนส์ และลักษณะแฟนเพลงที่ดูก้าวร้าว บ้าคลั่ง
<แต่เชื่อมั้ย ว่าผมไปดูคอนเสิร์ตเมทัลหลายๆที่หลายๆครั้ง
ผมไม่เคยเจอการตีกันของแฟนเพลงเลย ทั้งที่เข้ามอชแทคกันอย่างหนักหน่วงขนาดนั้น>
ถ้าลองเพ่งดูให้ดีๆ จะพบว่า ดนตรีจำพวกนี้จำเป็นต้องใช้ฝีมือในการสร้างสรรค์ผลงานไม่น้อยไปกว่าแนวเพลงประเภทอื่นเลย
ทั้งการเรียบเรียง เครื่องดนตรีหลัก ทักษะขั้นสูงในการบังคับให้เล่นออกมาได้อย่างเหนือกว่าการเล่นอย่างปกติทั่วไป
สตีฟ วาย หรือ อิงวี่ สะบัดปิ๊กในมือขวาลงกีตาร์รวดเดียวได้เสียงออกมาสารพัดจากเทคนิคสวีป
ไมค์ พอร์ตนอย แห่ง ดรีมเธียเตอร์ แยกประสาท แฉ กลอง ดรัม แสนร์ได้ยังไง
ตอนเล่นเพลงขนาดยาวที่โคตะระซับซ้อนที่มูฟเมนต์กระโดดไปมาอย่างกับจิงโจ้ ด้วยแนวโปรเกรสสีพของมัน
ลองดูตัวอย่างของรากฝอยเมทัลดูดิ
Grind core ,death, brutal, trash, hard rock ,glam ,symphonic ,neo classic, emo ,black และสารพัดอีกเยอะแยะ
การที่ในเมทัลแตกแยกย่อยออกไปอีกนั่น ก็มาจากหลายๆสาเหตุ
แบ่งตามจังหวะดนตรีก็มี แบ่งตามเสียงร้องก็มี แบ่งตามเนื้อหาก็มี แบ่งตามถิ่นกำเนิดของวงก็มี
หรือแม้แต่จะแบ่งตามความอยากเป็นปัจเจกของวงก็มี ประเถทวงกูมีวงเดียวในโลกแบบนี้ก็เอา
และหนึ่งในนั้น มีอยู่แนวหนึ่งที่ได้รับความนิยมไปทั่วโลกไม่แพ้แขนงอื่น
มันถูกเรียกว่า แนวพาวเวอร์เมทัล
POWER METAL
นิยามของเพลงแนว Power Metal ก็คือการวิวัฒนาการของเฮฟวี่ เมทัลอีกขั้นหนึ่ง
มันคือการเพิ่มสัดส่วนพาวเวอร์คอร์ดลงไปเยอะๆ หนักๆ แน่นๆ ตึ้บๆ
เร่งความเร็วขึ้นไปอีก ท่อนริฟท์สับไวขึ้น
ในบางเพลงที่จังหวะปานกลางแต่เบสกับทางคอร์ดยังจะฟังหนักอยู่
บางวงอาจมีคีย์บอร์ดมาช่วยสร้างฟิลลิ่ง เนื้อเรื่อง และความไพเราะ
ซึ่งเอาเข้าจริงๆแล้ว บางครั้งก็แยกกันยากระหว่างเฮฟวี่ แรงๆ กับพาวเวอร์มันส์ๆได้ยากเหมือนกัน
เอาว่าพาวเวอร์เมทัลก็คือน้องชายฝาแฝดที่คลานตามกันมาของเฮฟวี่เมทัล
แต่เป็นน้องชายที่ตัวใหญ่กว่า จิ๊กโก๋กว่า กวนส้นตีนกว่า ประมาณนั้นแหละ
เนื้อหาในเพลงแนวนี้ ถ้าเป็นทางฝั่งยุโรปจะออกแนวแฟนตาซี นักรบ มังกร ผู้วิเศษ สงครามโบราณ การรบพุ่ง
กับแนวเนื้อหาต่อสู้ฝ่าฟันชิวิต ให้กำลังใจผู้คน
มีวงดังๆขึ้นมาเป็นวงเมนสตรีมหลายวง
ถ้าเป็นพาวเวอร์จากฝั่งยุโรปจะค่อนข้างทำเพลงที่มีท่อนฮุคได้ติดหู มีเมโลดี้ปนอยู่มาก
มีมากวงชอบที่จะแอบเหยาะใส่ทำนองเพลงคลาสสิคลงไปด้วย
เพราะพาวเวอร์ฝั่งยุโรป มือกีตาร์วงพวกนี้ได้รับอิทธิพลจากเพลงคลาสสิคกันมาก
ยกตัวอย่าง เช่นเพลง metal heart จากวงเยอรมันอันเก่าแก่ วง Accept
ที่ท่อนโซโลท่อนนึงยัดโซนาต้าช๊อต ของบีโธเฟ่น เข้ามาได้ยินชัดหู
และ อูโด นักร้องนำในตำนานอีกคนที่สำรอกด้วยเสียงแหลมเสียดสากหู แต่เสนาะ
<30กว่าปีก่อน เคยมาคอนเสิร์ตบ้านเราด้วยนะ >
มีคนดนตรีจำนวนมากยอมรับกันว่าผู้ที่ชูธงปักหมุดของเพลงแนวนี้เกิดขึ้นจากวงเยอรมันนาม HELLOWEEN เมื่อปลายยุค 80'
จากอัลบั้มคู่แห่งตำนาน keeper of the 7 keys ที่ก่อนการมาของวงนี้ไม่เคยมีใครเล่นแบบนี้อย่างชัดๆจะๆมาก่อน
เมื่ออัลบั้มคู่นี้ออกมามันได้รับความนับถือและยกย่องเป็นอย่างสูง
และจากนั้นวงรุ่นน้องรุ่นหลังอีกเป็นร้อยเป็นพันวงต่างเดินตามแนวทางที่ไอ้ฟักทองปิศาจกรุยเอาใว้
ในหลายๆครั้งจึงนิยมเรียกรวมๆกันว่า เยอรมันพาวเวอร์ บางทีก็เรียกยุโรพาวเวอร์
ซึ่งถ้าวงไหนมันมีทำนองเพราะๆใส่เข้าไปในเพลงมากๆ ก็จะเรียกกันว่า เมโลดิคพาวเวอร์
ในอเมริกาไต้ วง ANGRA นี่คือสมบัติแห่งชาติบราซิลเลยทีเดียว
สาวกแสนจะภูมิใจ ด้วยท่วงทำนองและฝีมืออันฉกาจฉกรรจ์
แค่เปิดตัวมาชุดแรก อัลบั้ม angel cry นั่นก็ทำให้นักวิจารณ์และแฟนเพลงพากันเทใจให้หมดแล้ว
อิตาลี ในช่วงยุคทองของอิตาเลี่ยนเมทัล ประมาณช่วงปลายยุค 90' ถึงต้นยุคปี 2000
วงมหากาพย์วงนึงก็ได้กำเนิดขึ้น มันคือ RHAPSODY
ระเบิดความเป็นepic metal ด้วยอัลบั้มแรกที่ผสมเครื่องดนตรีพื้นบ้านยุโรปเข้าไป
ทำนองเพลงพื้นบ้านโบราณยุโรป และจังหวะท่วงทำนองชั้นเชิงเมทัลผสมกันเข้า
มันก็ออกมาเสนาะรูหูคุณนายผู้ว่าจนกลายเป็นวงเมนสตรีมไปในบัดดล
และยังออกอัลบั้มอย่างสม่ำเสมอมาจนทุกวันนี้ ถึงแม้นักร้องนำกับมือกีตาร์จะแยกวงกันแล้ว
หรือจะเป็น WHITE SKULL ที่แค่ฟังโวคอลซาวด์แล้วจะแทบไม่น่าเชื่อเลยว่านักร้องนำเป็นผู้หญิง
เพราะเจ๊แกสำรอกได้โหดรากเลือดชนิดไม่เหลือสกุลรุนช่องของสุภาพสตรีเลยแม้แต่นิด
ข้ามฟากมายุโรปเหนือ ประเทศสวีเดนที่เขาไม่ได้มีดีแค่วง abba หรือรถชั้นดีอย่าง วอลโว่นะจ๊ะ
แต่เขายังมี SABATON สวีดิช พาวเวอร์ ที่เน้นหนักด้วยเนื้อหาสงครามทุกประเภท
และรวมเนื้อหาสงครามในประวัติศาสตร์จริงเอาใว้ นี่ก็โคตรมันส์
Stratovarius วงเมโลดิคพาวเวอร์จากแดนหนาวยะเยือก ฟินแลนด์
มีชื่อเสียงจากมือกีตาร์ที่แสนจะเก่งฉกาจ ติโม โคติเปลโต ที่เป็นอัจริยะในสายนีโอคลาสสิค
ดนตรีมีความไวและท่อนคลาสสิคติดหูอยู่มาก
เมืองหลวงของแนวนี้ในเอเซียก็คือญี่ปุ่น
คนที่นั่นคลั่งใคล้แนวนี้กันมาก ทั้งยังมีวงแบบนี้ที่นั่นเกิดขึ้นมากมาย
พาวเวอร์ดังๆในยุโรปพาเหรดกันมาเปิดคอนเสิร์ตดูดเงินเยนกันเป็นล่ำเป้นสันเลยทีเดียว
วงโลคอลที่เจ๋งๆเลยก้มีมากมายไม่แพ้ชาติไหนด้วย แถมบางวงมีชื่อเสียงโด่งดังข้ามโลกมากก็มี
ตัวอย่างง่ายๆก็ X-JAPAN 2อัลบั้มแรกนั่นแหละ
ส่วนของทางไทยถึงจะหายากหน่อย เอาที่รู้จักกันกว้างขวาง
ก็ ไฮร๊อคนั่นไง นั่นก็บางเพลงก็เมโลดิค พาวเวอร์นะ
หรือดิ โอฬาร โปรเจ็คในชุดแรกๆ นั่นก็เข้าข่ายพาวเวอร์ผสมเฮฟวี่ อย่าง หูเหล็ก
และบางเพลงล้ำไปเป็นนีโอคลาสสิคอันแสนจะฉกาจด้วยฝีนิ้วของน้าโอ้ โอฬาร พรหมใจด้วย
แต่วงขวัญใจตลอดกาลของผมก็คือ น้าดอน
ดอนผีบิน <ถึงมันจะเลยพาวเวอร์ไปก็เหอะ ก็ชอบนี่ >
ยังมีอีกมากมายหลายวงที่ไม่สามารถกล่าวถึงได้หมด
และข้างล่างนี้คือรายนามของบรรดาเดนตายแห่งวงการยูโรพาวเวอร์บางส่วนที่ยังโลดแล่นในวงการคัดมาให้ดู
HELLOWEEN
GAMMARAY
BLIND GUARDIAN
RAGE
GRAVE DIGGER
RHAPSODY
POWERWOLF
ACCEPT
ANGRA
SABATON
CIVILWAR
MANOWAR
HEAVENLY
WHITE SKULL .............
และอีกเพียบ
เมื่อข้ามฝั่งมาทางอเมริกา ฝั่งทวีปนี้แนวพาวเวอร์ไม่ค่อยได้รับความนิยมมากเท่าฝั่งยุโรป
เมทัลฝั่งอเมริกานี้จะนิยมไปในทาง เดธ หรือ แทรช ซึ่งมีความรุนแรงมากกว่า
<วันไหนมีรมณ์ อาจมาโม้ให้ฟัง อิอิอิ >
แต่ก็ยังพอมีเหมือนกัน แต่สิ่งที่ต่างกันกับฝั่งยุโรปคือ ภาคดนตรีจะเหี้ยมกว่า
เรียกว่าบางทีฟังๆโดยไม่ได้บอกว่าเป็นวงอะไร อาจจะแยกไม่ออกว่านี่คือ พาวเวอร์ หรือ แทรช
ลากไปยัน ไกรด์คอร์ บรูตัล ที่จะทำให้ขี้หูผู้ฟังเต้นเป็นจังหวะกราวใน
ดังนั้นเพื่อความชัดเจนในการเลือกเสพจึงขนานนามตามแหล่งที่มาว่า American Power Metal
ความไพเราะ จังหวะ หรืออะไรที่เคยได้จากเยอรมันพาวเวอร์ จะไม่ค่อยมีให้จากที่นี่มากมายนัก
แต่สิ่งที่จะได้มาทดแทนคือ ความก้าวร้าว และริฟท์ที่เจ๋งมากๆ เท่ห์ เสียงร้องที่สากหยาบ
ความมันส์แบบเถื่อนๆห้าวไม่ละมุนหูแบบยูโรพาวเวอร์
นี่คือตัวอย่างวงพาวเวอร์ตัวจี๊ดฝั่งอเมริกัน
Ice earth
ดุกว่าฝั่งเยอรมัน แต่ยังพอมีความนุ่มนวลแอบๆอยู่บ้าง เสียงร้องนำออกใหญ่ๆสาก ร้องตะเบ็งสุดคอ
ไม่มีคีย์บอร์ดเป็นสมาชิกถาวร มีแค่รับเชิญบางเพลง
พวกมันทำเพลงไม่เคยต่ำกว่ามาตรฐานทุกอัลบั้ม
วงนี้ตั้งมานานปลายยุค80' จนถึงปัจุบัน ยังออนทัวร์อยู่
ถือว่าวงนี้ใจถึงอยู่เหมือนกัน เพราะแถบที่วงนี้อยู่ มันอยู่แถวๆเขตแทมปา รัฐฟลอริดา
ซึ่งแถบนั้น ขาโหดมักนิยมเรียกว่า ย่าน เบย์แอเรีย
ซึ่งย่านนั้นมันมีแต่วงแทรช เป็นร้อยๆวง ไม่นับวงสมัครเล่นตามผับอีกมาก
ย่านนี้ถูกขนานนามว่า เมืองหลวงแห่งแทรช
แต่วงนี้ก็ยืนหยัดมาได้ยาวนาน ไม่เคยเปลี่ยนแนวทางเลย มีแต่จะทำดีขึ้นๆ
นับว่าถึงทั้งใจและถึงทั้งฝีมือน่านิยม น่าเชื่อถือ
จะฟังอัลบั้มไหนก็ได้ ดีงามเหมือนกันหมด
Pentera
หนึ่งในอเมริกันเท็กซัสพาวเวอร์ที่ฝากผลงานอันลือลั่นจนเป็นตำนานอเมริกันพาวเวอร์ใว้จนทุกวันนี้
มาจากผลงานร่วมกันของ ดิมแบก ดาร์เรล มือกีตาร์เครายาวฝีมือเทพ
เป็นคนที่เจมส์ แฮตฟิลแห่งเมทัลลิกายังยกนิ้วให้กับฝีมือสร้างท่อนริฟท์อันผาดโผน
ร่วมกับ ฟิล อันเซโม นักร้องนำที่สำรอกได้อร่อยหู
บางท่อนร้องออกแนวนิวยอร์คฮาร์ดคอร์
คือตะคอกเป็นพยางค์สั้นๆ แต่รัวๆติดต่อกันไป
ผลงานสร้างชื่อ น่าจะลองเริ่มจาก อัลบั้ม Cowboy from hell ดูก็แล้วกัน
อาจจะฟังแล้วให้ภาพคาวบอยขี่ฮาร์เลย์ถือปืนกลก็เป็นได้ เพราะวงพวกมันอยู่เทกซัส แดนคาวบอย
ริฟท์เป็นเม็ดๆรัวสาดยังกะปืนกลซะขนาดนั้น ฟังแล้วใจเต้นตุ้บๆ
ทุกเพลงในอัลบั้มใม่มีเศษเพลงปนเลย
แต่ขอบอกว่า วงนี้มันดุกว่าฝั่งยุโรปเยอะ กวนตีนกว่า
เล่นกันดุดันจนไม่น่าเชื่อว่าอัลบั้มแรกๆกของพวกมันเป็นแกลมเมทัล ที่แต่งหน้าทาปากทำผมฟูๆ
พอย้อนกลับไปดูความหลังแล้วขนคิงลุกซู่ นึกถึงวงไฮร๊อคสิ แต่มีหนวด แล้วทาปากปัดแก้มแดงๆเอา บรื๋อ
เรื่องเศร้าคือภายหลัง หลังจากวงแตกกันไป
ต้องน่าเสียใจที่ ดิมแบก ถูกแฟนเพลงเมายาบุกยิงตายคาเวทีไปเมื่อต้นยุคปี 2000
ส่วนตอนนี้ ฟิลอันเซโม หันไปทดลองแนวเพลงหลากหลาย แต่ยังวนเวียนในวงการเมทัลอยู่
HELLSTAR
อเมริกันเท็กซัส พาวเวอร์อีกวงที่มีอายุยาวนานตั้งแต่ต้นยุค 80' และยังมีผลงานออกมามากมาย
แต่ก็ยังไม่ดังเรี้ยงปร้างสักที ทั้งๆที่หลายๆชุดก็เล่นดีเป็นส่วนมาก
นั่นอาจจะเพราะอย่างว่า อเมริกันไม่ค่อยนิยมแนวพาวเวอร์ก็ได้
ดนตรีออกก้ำกึ่งระหว่างพาวเวอร์ กับเฮฟวี่
คือภาคดนตรีจะเป็นเฮฟวี่แบบแรงๆหน่อยกับเสียงร้องที่ใหญ่ๆอ้วนๆทึบๆ
บางท่อนเพลงติดร้องสำรอกแบบเดธ ซึ่งพอเอามารวมๆกันแล้ว อ้าว มันส์นี่เฮ้ย
ในยุคเก่า มีอัลบั้มสร้างชื่อว่าขึ้นหิ้งคลาสสิคของวง
คืออัลบั้ม nosferatu ภาษาเยอรมันแปลว่าผู้อมตะ ความหมายกลายๆหมายถึง ผีดูดเลือด
เล่นใว้ดีงามพระรามสี่ แสบทรวงสุดๆ เมามันส์โยกหัวคอเคล็ด
คือถ้าอัลบั้มใหม่ของพวกมันออกมาเมื่อไหร่ก็มักถูกเอาไปเปรียบกับอัลบั้มนี้แหละ
ซึ่งเมื่อปลายปีที่แล้ว อัลบั้มvampiro เพิ่งออกมานี่ก็ดีเยี่ยมไม่แพ้กันเลยจริงๆ
บ้านเราต้องสั่งแผ่นอย่างเดียว
ลองสั่งแล้ว ราคา790 บาท แต่ของหมด อดแดกไป
3 Inches of Blood
นอกพรมแดนอเมริกาเหนือ อย่างแคนาดาที่วงโปรเกรสสีพฮาร์ดร๊อคอย่าง RUSH เคยสร้างชื่อเอาใว้
ยังมีอสูรกายอีกตนหนึ่งเช่นกัน พวกมันคือ 3 Inches of Bloodเ
เสียงร้องเสียดแสบดาก เหมือนเปรตเป็นหวัด ภาคดนตรีโคตรทมิฬ
พวกมันนิยามตัวเองใว้ว่าเป็นเฮฟวี่ แต่จริงๆแล้วภาคดนตรีมันอำมหิตกว่านั้นเยอะ
<อย่างไรก็ดี หลังอัลบั้มสุดท้าย Long live heavy metal ในปี2012 พวกมันก็ประกาศยุบวงเอาเมื่อ JUn2015 น่าเศร้า กระซิกๆๆๆ>
ข้อสังเกตของอเมริกันพาวเวอร์คือ
วงส่วนมาก เสียงร้องจะไม่เน้นแหลมแผดสูงอย่างเยอรมันแต่จะชอบใช้เสียงสาก อ้วน หนา
ให้ความรู้สึก หนัก มืดทึบกว่า
ภาคดนตรี ไม่เน้นลีลามาก เปิดปุ๊บซัดปั๊บเลย แล้วก็รัวยาวไม่หยุด เปลี่ยนจังหวะ อ๊อคเตปเอาในเพลง
นั่นอาจเป็นเพราะทางฝั่งนี้ ภาคพื้นดนตรีมักกลายพันธ์มาจากสายบลูส์มากกว่าทางฝั่งยุโรปที่เป็นสายคลาสสิค
ดังนั้นทางเดินของซาวด์ฝั่งอเมริกันจึงออกจะเหี้ยมเกรียมกว่า
เพราะคอร์ดบลูส์มันออกหม่นๆมืดๆ พอเอามาเล่นด้วยพาวเวอร์คอร์ดให้เป็นเมทัล มันเลยหม่นหมองยิ่งขึ้น
เตรียมพบกับวงอื่นๆที่ผมชื่นชอบในรอบหน้าครับ จะมาโม้ให้ฟัง
หมายเหตุ : ข้อมุลเหล่านี้ผมรวบรวมสะสมประสบการณ์ในการเสพมาจากหลายที่
ทั้ง quiet storm , music express , metal pit ,Fanzineต่างๆ ..
รวมทั้งสื่ออินเตอร์เนตทั่วไป และความเห็นส่วนตัวจากประสบการการฟังเพลงของตัวเอง
ผมนำมายำรวมเข้าด้วยกัน ที่ทำขึ้นก็เพื่อระบายความมันส์ส่วนตัวครับ
หากมีข้อมูลใดผิดพลาด หรือ สำนวนไม่เหมาะสมอย่างไร
ขอน้อมรับความผิดทุกประการด้วยตัวผมคนเดียวครับ
ยินดีรับความคิดเห็นเพื่อนๆพี่ๆทุกคนครับ
ทุกวงการมีคำว่าพี่น้องเสมอ
Metal brother Hood , Longlive Metal
สนับสนุนศิลปินด้วยการซื้อแผ่นแท้และไปดูคอนเสิร์ตกันนะจ๊ะนะจ๊ะ