มีเด็กน้อยคนหนึ่ง มีสีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ค่อยจะดีนัก หงุดหงิด และฉุนเฉียวอยู่เสมอ
วันหนึ่ง พ่อของเขาได้ให้ตะปูกับเขา 1 ถุงและบอกเขาว่า
"ทุกครั้งที่ลูกรู้สึกโมโห หรือโกรธใครก็ตาม ให้ตอกตะปู 1 ตัว เข้าไปกับรั้วที่หลังบ้าน"
พ่อให้เด็กน้อยสัญญาว่าจะทำตามที่บอก เด็กน้อยรับคำและเดินจากไป
วันแรกผ่านไป เด็กน้อยคนนั้น ตอกตะปูเข้าไปที่รั้วหลังบ้าน ถึง 40 ตัว
และก็ค่อยๆลดจำนวนลงเรื่อยๆในแต่ละวันที่ผ่านไปก็ลดจำนวนลง น้อยลง น้อยลง
เพราะเขารู้สึกว่าการรู้จักควบคุมอารมณ์ของตนเองให้สงบนั้น ง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ
และเเล้วหลังจากที่เด็กน้อยสามารถควบคุมตนเองได้ดีขึ้นแล้ว ใจเย็นมากขึ้นแล้ว
เขาจึงเข้าไปพบกับพ่อ และบอกกับพ่อของเขาว่า
เขาสามารถควบคุมอารมณ์ของตนเองได้แล้ว ไม่มุทะลุ เจ้าโมโหเหมือนแต่ก่อนที่เคยเป็นมาแล้ว
พ่อของเขาได้ฟัง จึงยิ้ม และบอกกับเด็กน้อยว่า
"ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง เจ้าต้องพิสูจน์ให้พ่อรู้ โดยทุกๆครั้งที่เจ้าสามารถควบคุมอารมณ์ฉุนเฉียวของตนเองได้ ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้าน 1 ตัว ทุกๆครั้ง"
วันแล้ววันเล่า เด็กน้อยคนนั้นก็ค่อยๆถอนตะปู ออกทีละตัว จาก 1 เป็น 2 เป็น 3 จนในที่สุด
ตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออกจากรั้วบ้านจนหมด เด็กน้อยดีใจมาก จึงรีบวิ่งไปบอกกับพ่อของเขาว่า
เขาทำได้แล้ว เขาทำสำเร็จแล้ว
พ่อของเด็กน้อย ไม่ได้พูดอะไร แต่จูงมือลูกของเขาออกไปที่รั้วหลังบ้าน และบอกกับลูกว่า
"ทำได้ดีมาก ลูกพ่อ และเจ้าลองมองกลับไปที่รั้วเหล่านั้นสิ เจ้าเห็นหรือไม่ว่า รั้วนั้นมันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว จำไว้นะลูกว่า เมื่อใดก็ตามที่เจ้าทำอะไรลงไปโดยใช้อารมณ์ สิ่งนั้น มันจะเกิดเป็นรอยแผล
เหมือนกับการเอามีดที่แหลมคม กรีดหรือแทงไปที่ใครสักคน ต่อให้ใช้คำพูด ว่า ขอโทษ สักกี่หน
ก็ไม่อาจลบความเจ็บปวด ไม่อาจลบรอยแผลที่เกิดขึ้นกับเขาคนนั้นได้"
จาก fb http://www.facebook.com/thaithink.good
|