ร้านกาแฟ

[T777]

พ่อแม่วางแผนว่าอย่างไร แล้วจะไปอเมริกาเพื่อเรียนอะไรที่นั้น [งง]

[IICEzz*]

สู้สู้น่ะครับ ใช้ชีวิตให้สนุกกับสิ่งทีเราเป็นอยู่ ถึงแล้วก็เ้ข้ามาบอกกันด้วยน้า

[Sankus]

มันคือโอกาศที่ล้ำค่ายิ่งในชีวิต เพราะกว่า40ล้านคน ไม่ได้แม้แต่จะฝันที่จะได้ไป
คิดดูดีๆนะ

[Solucky]

โอกาศ มาแล้ว ไปเลย  [on_055]  [on_055]

ไม่ต้องมีเหตุผล อะไรทั้งนั้น (ผมยังไม่เห็นจะมีเหตุผลไหนข้อที่ไม่ควรไปเลย ยกเว้นไปแล้วจะโรบินฮูดอันนี้ไม่ควรเสียชื่อประเทศ หลานสาวที่รู้จักทำไปแล้ว เห็นมันว่าหลบอยู่ครบ 2 ปีจะกลับคืนส่งเงินกลับมาบ้านให้แม่เดือนละ ประมาณ 60k+ บาท)

ถ้าผ่านไปจะเสียใจที่หลังนะคับ  อยากไปมั้ง  [on_007]

น่าสนุกออกครับ

ไปเมืองนอกมันก็มีประโยชน์เยอะน่ะครับ ผมว่าพ่อแม่เราคงอยากให้ไปหาประสบการชีวิต ได้ไปเห็นอะไรใหม่ๆ ได้ไปเห็นชีวิตแบบที่เป็ฯระบบของเค้า
กลับมาแล้วจะเข้าใจว่าได้อะไรเยอะมากกมาย
ปล. ไม่มีคนคุมที่นู่นอย่าเริ่งร่าจนเกินตัวน่ะครับ

ผมว่าดีแล้วครับ ไปเถอะ โอกาสมันไม่ได้มีมาง่ายๆนะครับ

ยังไงก็สู้สู้เน้อ  [เจ๋ง]

โอกาส, ความท้าทาย และโลกอีกใบหนึ่ง [on_055]

ไปเหอะ  ครับ
โอกาส  บางคนอยากไปยังไม่ได้ ไปเลย  มีโอกาสแล้วคว้าไว้ดีกว่าครับ  [on_035]

อยากไป มากๆ แต่ไม่มีโอกาสได้ไป
ไปเถอะ แล้วจะได้รู้โลกภายนอกเป็นอย่างไร

ไปโลดดดดดดดดดดดด
จะได้หวดฝรั่ง [on_055]
สาวผมบลอนด์    อันนี้ชอบจัง emb01 [ตกหลุมรัก]

ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นนะครับสำหรับแนวคิดดีๆอีกมุมนึงที่ผมมองไม่เห็นทำให้ผมกระจ่างขึ้นมาได้ขอบคุณมากครับ [on_066]

[Narita]

พี่เป็นคนนึงที่ไปเรียนต่างประเทศนะ

ได้ทุนไป ไปเรียนแล้วอยากกลับ(หลังรู้ว่าเอนท์ติดคณะที่ชอบ)

แต่พ่อแม่กึ่งๆบอกกึ่งสอนแกมบังคับให้เราอยู่เมืองนอกต่อ

จะบอกว่าสิ่งที่ได้...........มันคุ้มค่าจริงๆนะ ด้านประสบการณ์ ภาษา และความคิด

รวมทั้งการที่เราได้ลองเห็นสังคมต่างๆเพิ่มขึ้น  ที่สำคัญโอกาสเราเพิ่มขึ้นเยอะมากในอนาคต เช่นสมัครงาน ฯลฯ

------------------------------------------------------------------------------------------

ไปอยู่โน้น ไม่มีใครคุมเรา เราต้องคุมตัวเอง ถ้าทำได้เราก็ผ่านมันได้ด้วยดี

ถ้าทำไม่ได้ผลลัพท์มันก็ไม่สวยหรูเท่าไหร่หรอก.......

มีอะไรอยากปรึกษา พีเอ็มมาได้จ้า ยินดีตอบ

[Solucky]

ไม่อยากไป



ต้องถามก่อนครับ ว่า ไม่อยากไปเพราะอะไร ทำไมถึงไม่อยากไป เหตุผลที่ไม่อยากไปเพราะอะไร


หรือไม่อยากไป เฉยๆ   


ถ้าเหตุผลฟังได้ ฟังขึ้น ก็ลองคุยกับผู้ใหญ่ดูครับ ถ้าไม่อยากไปเฉย ก็ไม่ต้องไปคุยนะครับ






..
ที่ตอนแรกไม่อยากไปเพราะคือผมไปแบบโรบินฮู้ดเลยครับไม่มีใครตอนแรกก็กลัวๆแต่ลองนั่งอ่านความคิดเห็นพี่ๆแล้วนั่งคิดดูมันเป็นอีกมุมมองนึงเลยที่ผมคิดยังไม่ถึงเลยตัดสินใจลองดูครั้งนึง เป้าหมายมีไว้พุ่งชน(นมฝรั่ง [on_026] [on_026])

แล้วอย่าลืมภาษาไทยสำเนียงไทยนะครับ บางคนไปนอกมาพูดอังกฤษสำเนียงไทย อันนี้รับได้ แต่ภาษาไทยสำเนียงดัชท์เนี่ย ปวดหัว

ปล. ขอให้เดินทางปลอดภัยนะครับ
ขอบคุณมากแคร๊บ ้hahaha ้hahaha

อยากไป.........  cryingrun
ไปสิครับมาเป็นเพื่อนกันกับผมไหม [on_055] [on_055]

โอกาศ มาแล้ว ไปเลย  [on_055]  [on_055]

ไม่ต้องมีเหตุผล อะไรทั้งนั้น (ผมยังไม่เห็นจะมีเหตุผลไหนข้อที่ไม่ควรไปเลย ยกเว้นไปแล้วจะโรบินฮูดอันนี้ไม่ควรเสียชื่อประเทศ หลานสาวที่รู้จักทำไปแล้ว เห็นมันว่าหลบอยู่ครบ 2 ปีจะกลับคืนส่งเงินกลับมาบ้านให้แม่เดือนละ ประมาณ 60k+ บาท)

ถ้าผ่านไปจะเสียใจที่หลังนะคับ  อยากไปมั้ง  [on_007]
อันนี้แหละที่กลัวครับเพราะวันนี้นั่งศึกษาเกี่ยวกับเรื่องโรบินฮู้ดนี่แหละช่วงนี้คนไทยถูกส่งกลับมาเยอะจังล่าสุดนี่ก็เพิ่งส่งกลับอีก40คนแถมนอนคุกก่อนส่งกลับด้วยเพราะโรบินฮู้ดเนี่ยแหละครับ [on_065] [on_065]

ไปเลยน้อง ไม่ต้องกลัว

ผมก็กำลังเตรียมตัวไปอังกฤษอยู่
โลกใหม่ๆกำลังรออยู่ครับ

ชีวิตมีแค่ครั้งเดียวครับ ใช้ให้คุ้มไปเลย
โลกใหม่ สิ่งแวดล้อมใหม่ สาวๆแบบใหม่นิโกรผมชอบ ้hahaha ้hahaha ้hahaha

เป็นผม ไปนะ
 [เจ๋ง] [เจ๋ง]

ไปเถอะ  จะได้เจอโอบามา
โอบามาช่วยแต่คนcitizen ไม่ช่วยคนasianต่างด้าวเลยครับ [on_009] [on_009]

สู้ๆนะค่ะ

ลองมองอีกมุมว่า ถ้าไปแล้วเราก็จะได้มีโอกาสมากกว่าคนอื่นๆ

คนหลายคนก็อยากไปแต่ไม่มีโอกาสได้ไป  [on_024]

ขอบคุณมากนะครับ ไปนับหนึ่งใหม่ที่นู่นแล้วยิ่งฟังจากความคิดเห็นมาก็ทำให้ใจชื้นขึ้นเยอะครับ emb01 emb01

พ่อแม่วางแผนว่าอย่างไร แล้วจะไปอเมริกาเพื่อเรียนอะไรที่นั้น [งง]
วางแผนให้ไปเรียนป.ตรีกับป.โทที่นู่นสัก2ใบแล้วก็ทำงานไปเรื่อยๆเลยครับที่สำคัญคือไปเพื่อปูทางให้น้องๆในบ้านอีกครับ asspain asspain

สู้สู้น่ะครับ ใช้ชีวิตให้สนุกกับสิ่งทีเราเป็นอยู่ ถึงแล้วก็เ้ข้ามาบอกกันด้วยน้า
ขอบคุณมากนะครับ emb01 emb01

มันคือโอกาศที่ล้ำค่ายิ่งในชีวิต เพราะกว่า40ล้านคน ไม่ได้แม้แต่จะฝันที่จะได้ไป
คิดดูดีๆนะ
เท่าที่ได้อ่าน คคห.ต่างๆจากพี่ๆนี่แหละครับทำให้ผมนั่งคิดและได้มุมมองใหม่ๆตรึมตอนนี้เลยเตรียมยื่นใบสมัครละครับ emb01

พี่เป็นคนนึงที่ไปเรียนต่างประเทศนะ

ได้ทุนไป ไปเรียนแล้วอยากกลับ(หลังรู้ว่าเอนท์ติดคณะที่ชอบ)

แต่พ่อแม่กึ่งๆบอกกึ่งสอนแกมบังคับให้เราอยู่เมืองนอกต่อ

จะบอกว่าสิ่งที่ได้...........มันคุ้มค่าจริงๆนะ ด้านประสบการณ์ ภาษา และความคิด

รวมทั้งการที่เราได้ลองเห็นสังคมต่างๆเพิ่มขึ้น  ที่สำคัญโอกาสเราเพิ่มขึ้นเยอะมากในอนาคต เช่นสมัครงาน ฯลฯ

------------------------------------------------------------------------------------------

ไปอยู่โน้น ไม่มีใครคุมเรา เราต้องคุมตัวเอง ถ้าทำได้เราก็ผ่านมันได้ด้วยดี

ถ้าทำไม่ได้ผลลัพท์มันก็ไม่สวยหรูเท่าไหร่หรอก.......

มีอะไรอยากปรึกษา พีเอ็มมาได้จ้า ยินดีตอบ

ขอบคุณมากๆนะครับเท่าที่ทราบมาไม่รู้จริงไหมนะครับอย่างที่พี่บอกอ่ะครับคือเราคุมตัวเองนี่ถ้ามันรุ่งก็รุ่งเลยแต่ถ้าไม่รุ่งนี่ดับอนาจเลยใช่ไหมครับ อีกอย่างนะครับที่อยากรู้คือแม่แลกเงินให้8000$ติดตัวไปที่นู่นเริ่มใช้ชีวิตใหม่ๆเองมันจะพอไหมครับถ้าทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เพราะค่าเช่าก็เดือนละ500$ละ

[Narita]

พออะมันพอนะ.......คือตอนที่พี่ไปอ่ะ พี่ก็ไปอยู่แบบไม่มีใคร ตัวคนเดียวเลย(ไปญี่ปุ่นนะ อาจจะเทียบยากหน่อย) คนโน้นคนนี้ก็ว่าของแพง   เดือนนึงต่ำๆประหยัดๆต้องสามหมื่นบาทขึ้นไป

แต่พอพี่ไปอยู่จริงๆนะเดือนละหมื่นบาทเอง บางเดือนไม่ถึงด้วย คือมันอยู่ที่ตัวบุคคลและวิธีการจัดการเงิน
ถ้าคุณมีเงินก้อนนึง 10 บาท ไปซื้อผักซื้อเนื้อเลือกแบบถูกๆมาทำกับข้าว(จ่ายไป 10 บาท) ทำกินได้ 3 - 4 มื้อ
แต่ถ้าไปกินที่ร้านตกมื้อละ 7 - 9 บาท

คือมันอยู่ที่การเลือกใช้ ซื้อของให้เป็น ไม่ใช่ไปซื้อผักแพงๆ อย่างพี่จะไปซื้อตอนลดราคา แล้วก็ดูหน้าว่าช่วงนี้ผักอะไรถูก ก็กินแบบนั้น   ผลไม้อะไรถูกแบบนานๆทีมันก็มีแบบลดราคามาขายที ถูกๆ เน่าบ้างนิดหน่อย เราก็ซื้อมา
เอามาล้างเฉือนที่เน่าทิ้ง ก็กินได้อร่อยเหมือนกัน แถมประหยัดด้วย

ถามว่าพอไหม พี่คิดว่าพอนะคะ ถ้าเทียบจากค่าเช่าที่พัก แต่น้องต้องใช้เงินให้เป็นด้วยนะคะ

ปล. เรื่องรุ่งไม่รุ่ง มันอยู่ที่ไหนก็เหมือนกันแหละ เพียงแต่ที่ไทย เรามีพ่อแม่คอยดูแลให้เราอยู่ในเส้นทางที่ดี
แต่ถ้าอยู่ต่างประเทศไม่มีใครดูแลเราแล้ว เราต้องดูแลตัวเอง ถ้าเราไปเส้นทางผิดก็มีแต่เราที่ต้องดึงตัวเองกลับมาให้ไวที่สุด หรือทางที่ดีคือหลีกเลี่ยงเส้นทางไม่ดีทั้งหมดไว้เลย

[Maymay]

ไปที่โน่นเดวก็มีเพื่อน ไปอยู่รัฐอะไรอ่ะ

เพื่อนเมย์อยู่ฟอริดา มีเพื่อนเป็นเด็กไทยเต็มเลย มีมีทติ้งด้วยหนุกหนาน มีอะไรก็ช่วยเหลือกัน

ถ้ายังไม่มีเพื่อนที่นู่นเดวแนะนำให้ ค่ะ [on_055]

[boguzz_18]

ผมว่าน่าสนุกออกนะครับ

[T777]

หากมีโอกาสไป ก็ไปดีกว่าครับ แต่เมื่อได้ไปแล้วอยากให้คิดอย่างมีเป้าหมาย ยิ่งพ่อแม่อยากเอาคุณมาปูทางให้น้อง คุณยิ่งต้องทำให้ดี ในคิดผม ผมอยากให้คุณคิดแผนการศึกษาอาจปรึกษาศูนย์แนะนำที่แบงค์กรุงเทพสำนักงานใหญ่ และเตรียมตัวก่อนไปเพื่อร่นระยะเวลาการปรับตัว เพราะยิ่งนานวันที่นั้นคือค่าใช้จ่าย แรงกดดันอยู่อย่างไร้เป้าหมาย ทั้งความเหงา และที่ยังเข้า U ดีๆไม่ได้มันโหดร้ายมาก หากหาทางออกไม่ได้ท้ายสุดก็ต้องไปอยู่ในมหาลัยธรรมดาที่คนเอเชียเขาเรียนกัน ก็เหมือนไปเรียนพวก ESL แต่เป็นวิชาการหน่อย เพราะช่วงผมไปต่อโท ผมเคยคิดว่าภาษาเราแม่นแล้ว ดูหนังรู้เรื่อง แต่ตอนเรียนจริงนี่สิแตกต่าง ในห้องมีผมคนเดียวที่เป็นคนไทยส่วนคนเอเชียไม่เกิน 5 เข้าใจเลยว่าการอยู่ในโลกมนุษย์ต่างดาวเป็นอย่างไร แรกๆพูดเลยว่าใบ้จริง การบ้านไม่ได้ทำ ไม่มีใครเตือนเรื่องเรียน ที่นั้นต้องพึ่งตนเองเป็นหลัก หลงทิศไปพักใหญ่ ฉะนั้นการเตรียมตัวไปก่อนสำคัญที่สุด
 
ทำงาน ส่วนใหญ่เด็กไทยจะทำที่ร้านอาหาร แต่เข้าทำได้ง่ายหรือยากขึ้นอยู่ที่โอกาส แล้วและสถานที่ๆไป แต่ส่วนมากแล้วถ้าไม่รู้จักคนใน งานมักจะเต็ม ช่วงเรียน ESL ปรับภาษาจะทำงานไปด้วยไม่น่ามีปัญหา แต่ถ้าเข้า U แล้วยิ่งหากได้เรียนที่ดีๆการบ้านเยอะมาก ภาษาไม่ดีทำให้เหนื่อยเป็นสองเท่า เวลาทำงานหาตังค์ก็น้อย ดังนั้นถ้าครอบครัวสนับสนุนได้อยากให้คิดว่าเรียนเต็มที่ไว้ก่อน มีหลายคนที่คิดทำแบบนี้เหมือนกัน แต่ทำจริงหวังทางนี้มากไม่ได้ ช่วงที่ผมอยู่ที่นั้น ผมเลือกทำงานในมหาลัย แล็ปคอม เพราะอยากได้ Social Security ซึ่งช่วยทำให้อะไรง่ายขึ้นอย่างซื้อประกัน มือถือ บ้าน และมีโอกาสใช้คอม ผมเลือกที่จะเรียนให้จบเร็วๆ เพราะวิชาที่เรียนนั้นแตกต่าง จากวิศวะไปเป็นสาขาบริหาร ความรู้สึกมันคล้ายเป็นช่างซ่อมรถแล้วไปขายก๋วยเตี๋ยว ต้องกลับไปเรียนวิชาพื้นฐานของบริหารทั้งหมดทำให้เสียเวลามาก ดังนั้นหากคุณวางแผนไว้ก่อน อาจเรียนวิชาที่โอนหน่วยจากไทยไปได้ก็ประหยัดและจบเร็วขึ้น มีเพื่อนผมหลายคนทำแบบนี้

ไปอยู่ที่นั่นมันคือการลงทุนที่ต้องแลกมาด้วย เวลา สังคมที่ขาด ความรู้สึกกดดัน ความเหงา เพื่อแลกกับอนาคตที่ดีกว่า ดังนั้นช่วงปรับภาษาพยายามหลีกเลี่ยงการจับกลุ่มคนไทย ยิ่งที่นั้นอินเตอร์เนตดี เข้าเวปไทยได้ง่าย จบกลุ่มคนไทยเยอะๆ ดูหนังไทย เหมือนอยู่เมืองไทยเลยครับ สิ่งเหล่านี้จะทำให้คุณพัฒนาภาษาได้ช้า

ที่พักให้ดูทำเล บางสถานที่ในอเมริกามีความเสี่ยงไม่เหมาะในการคอยรถ ถ้าไม่รู้น่าอยู่ Host familyสัก 2 เดือน แล้วคอยเดินหาเอาที่นั้น บางที่เขาไม่ลงโฆษณา ที่สำคัญอย่าลืมติดดิกชั่นนารี่รูปภาพไปเพราะบางอย่างอธิบายยาก มีอะไรก็ PM มาถ้าได้

[Wich]

หากมีโอกาสไป ก็ไปดีกว่าครับ แต่เมื่อได้ไปแล้วอยากให้คิดอย่างมีเป้าหมาย ยิ่งพ่อแม่อยากเอาคุณมาปูทางให้น้อง คุณยิ่งต้องทำให้ดี ในคิดผม ผมอยากให้คุณคิดแผนการศึกษาอาจปรึกษาศูนย์แนะนำที่แบงค์กรุงเทพสำนักงานใหญ่ และเตรียมตัวก่อนไปเพื่อร่นระยะเวลาการปรับตัว เพราะยิ่งนานวันที่นั้นคือค่าใช้จ่าย แรงกดดันอยู่อย่างไร้เป้าหมาย ทั้งความเหงา และที่ยังเข้า U ดีๆไม่ได้มันโหดร้ายมาก หากหาทางออกไม่ได้ท้ายสุดก็ต้องไปอยู่ในมหาลัยธรรมดาที่คนเอเชียเขาเรียนกัน ก็เหมือนไปเรียนพวก ESL แต่เป็นวิชาการหน่อย เพราะช่วงผมไปต่อโท ผมเคยคิดว่าภาษาเราแม่นแล้ว ดูหนังรู้เรื่อง แต่ตอนเรียนจริงนี่สิแตกต่าง ในห้องมีผมคนเดียวที่เป็นคนไทยส่วนคนเอเชียไม่เกิน 5 เข้าใจเลยว่าการอยู่ในโลกมนุษย์ต่างดาวเป็นอย่างไร แรกๆพูดเลยว่าใบ้จริง การบ้านไม่ได้ทำ ไม่มีใครเตือนเรื่องเรียน ที่นั้นต้องพึ่งตนเองเป็นหลัก หลงทิศไปพักใหญ่ ฉะนั้นการเตรียมตัวไปก่อนสำคัญที่สุด
 
ทำงาน ส่วนใหญ่เด็กไทยจะทำที่ร้านอาหาร แต่เข้าทำได้ง่ายหรือยากขึ้นอยู่ที่โอกาส แล้วและสถานที่ๆไป แต่ส่วนมากแล้วถ้าไม่รู้จักคนใน งานมักจะเต็ม ช่วงเรียน ESL ปรับภาษาจะทำงานไปด้วยไม่น่ามีปัญหา แต่ถ้าเข้า U แล้วยิ่งหากได้เรียนที่ดีๆการบ้านเยอะมาก ภาษาไม่ดีทำให้เหนื่อยเป็นสองเท่า เวลาทำงานหาตังค์ก็น้อย ดังนั้นถ้าครอบครัวสนับสนุนได้อยากให้คิดว่าเรียนเต็มที่ไว้ก่อน มีหลายคนที่คิดทำแบบนี้เหมือนกัน แต่ทำจริงหวังทางนี้มากไม่ได้ ช่วงที่ผมอยู่ที่นั้น ผมเลือกทำงานในมหาลัย แล็ปคอม เพราะอยากได้ Social Security ซึ่งช่วยทำให้อะไรง่ายขึ้นอย่างซื้อประกัน มือถือ บ้าน และมีโอกาสใช้คอม ผมเลือกที่จะเรียนให้จบเร็วๆ เพราะวิชาที่เรียนนั้นแตกต่าง จากวิศวะไปเป็นสาขาบริหาร ความรู้สึกมันคล้ายเป็นช่างซ่อมรถแล้วไปขายก๋วยเตี๋ยว ต้องกลับไปเรียนวิชาพื้นฐานของบริหารทั้งหมดทำให้เสียเวลามาก ดังนั้นหากคุณวางแผนไว้ก่อน อาจเรียนวิชาที่โอนหน่วยจากไทยไปได้ก็ประหยัดและจบเร็วขึ้น มีเพื่อนผมหลายคนทำแบบนี้

ไปอยู่ที่นั่นมันคือการลงทุนที่ต้องแลกมาด้วย เวลา สังคมที่ขาด ความรู้สึกกดดัน ความเหงา เพื่อแลกกับอนาคตที่ดีกว่า ดังนั้นช่วงปรับภาษาพยายามหลีกเลี่ยงการจับกลุ่มคนไทย ยิ่งที่นั้นอินเตอร์เนตดี เข้าเวปไทยได้ง่าย จบกลุ่มคนไทยเยอะๆ ดูหนังไทย เหมือนอยู่เมืองไทยเลยครับ สิ่งเหล่านี้จะทำให้คุณพัฒนาภาษาได้ช้า

ที่พักให้ดูทำเล บางสถานที่ในอเมริกามีความเสี่ยงไม่เหมาะในการคอยรถ ถ้าไม่รู้น่าอยู่ Host familyสัก 2 เดือน แล้วคอยเดินหาเอาที่นั้น บางที่เขาไม่ลงโฆษณา ที่สำคัญอย่าลืมติดดิกชั่นนารี่รูปภาพไปเพราะบางอย่างอธิบายยาก มีอะไรก็ PM มาถ้าได้

แนะนำได้ดีมากมายเลยครับ  [เจ๋ง]

ฟังแล้วก็อยากได้มีโอกาสไปบ้างจังนิ  ้hahaha

[falysan]

ตอนแรกที่อยู่เมืองนอกอาจะเหงา
บ้างครั้งแอบนั่งร้องไห้คิดถึงบ้าน
แต่ถ้าเราเริ่มปรับตัวได้ มีเพื่อน เริ่มที่พูดภาษาได้คล่องขึ้น
ก็จะเริ่มสนุก ได้ไปเที่ยวเปิดหู เปิดตา ดีไม่ดีกลายเป็นไม่อยากกลับไปอยู่เมืองไทยนะคะ

ดูอย่างเราสิ ที่บ้านส่งมาเรียน เรียนไปเรียนมา เริ่มทำงาน แต่งงานกลายเป็นว่าต้องอยู่ที่นี่ถาวร [on_026]

[Solucky]

พออะมันพอนะ.......คือตอนที่พี่ไปอ่ะ พี่ก็ไปอยู่แบบไม่มีใคร ตัวคนเดียวเลย(ไปญี่ปุ่นนะ อาจจะเทียบยากหน่อย) คนโน้นคนนี้ก็ว่าของแพง   เดือนนึงต่ำๆประหยัดๆต้องสามหมื่นบาทขึ้นไป

แต่พอพี่ไปอยู่จริงๆนะเดือนละหมื่นบาทเอง บางเดือนไม่ถึงด้วย คือมันอยู่ที่ตัวบุคคลและวิธีการจัดการเงิน
ถ้าคุณมีเงินก้อนนึง 10 บาท ไปซื้อผักซื้อเนื้อเลือกแบบถูกๆมาทำกับข้าว(จ่ายไป 10 บาท) ทำกินได้ 3 - 4 มื้อ
แต่ถ้าไปกินที่ร้านตกมื้อละ 7 - 9 บาท

คือมันอยู่ที่การเลือกใช้ ซื้อของให้เป็น ไม่ใช่ไปซื้อผักแพงๆ อย่างพี่จะไปซื้อตอนลดราคา แล้วก็ดูหน้าว่าช่วงนี้ผักอะไรถูก ก็กินแบบนั้น   ผลไม้อะไรถูกแบบนานๆทีมันก็มีแบบลดราคามาขายที ถูกๆ เน่าบ้างนิดหน่อย เราก็ซื้อมา
เอามาล้างเฉือนที่เน่าทิ้ง ก็กินได้อร่อยเหมือนกัน แถมประหยัดด้วย

ถามว่าพอไหม พี่คิดว่าพอนะคะ ถ้าเทียบจากค่าเช่าที่พัก แต่น้องต้องใช้เงินให้เป็นด้วยนะคะ

ปล. เรื่องรุ่งไม่รุ่ง มันอยู่ที่ไหนก็เหมือนกันแหละ เพียงแต่ที่ไทย เรามีพ่อแม่คอยดูแลให้เราอยู่ในเส้นทางที่ดี
แต่ถ้าอยู่ต่างประเทศไม่มีใครดูแลเราแล้ว เราต้องดูแลตัวเอง ถ้าเราไปเส้นทางผิดก็มีแต่เราที่ต้องดึงตัวเองกลับมาให้ไวที่สุด หรือทางที่ดีคือหลีกเลี่ยงเส้นทางไม่ดีทั้งหมดไว้เลย
ขอบคุณมากครับเหอะๆตอนแรกคิดว่ากินแต่ข้างนอกอย่างเดียวคงสะดวกกว่าแต่พออ่านของพี่คิดไปอีกแบบนึงเลย [เจ๋ง] [เจ๋ง]

ไปที่โน่นเดวก็มีเพื่อน ไปอยู่รัฐอะไรอ่ะ

เพื่อนเมย์อยู่ฟอริดา มีเพื่อนเป็นเด็กไทยเต็มเลย มีมีทติ้งด้วยหนุกหนาน มีอะไรก็ช่วยเหลือกัน

ถ้ายังไม่มีเพื่อนที่นู่นเดวแนะนำให้ ค่ะ [on_055]
คงจะNorth hollywoodมั้งครับ emb01 emb01

ผมว่าน่าสนุกออกนะครับ
สนุกแน่ๆครับ [on_026] [on_026]

หากมีโอกาสไป ก็ไปดีกว่าครับ แต่เมื่อได้ไปแล้วอยากให้คิดอย่างมีเป้าหมาย ยิ่งพ่อแม่อยากเอาคุณมาปูทางให้น้อง คุณยิ่งต้องทำให้ดี ในคิดผม ผมอยากให้คุณคิดแผนการศึกษาอาจปรึกษาศูนย์แนะนำที่แบงค์กรุงเทพสำนักงานใหญ่ และเตรียมตัวก่อนไปเพื่อร่นระยะเวลาการปรับตัว เพราะยิ่งนานวันที่นั้นคือค่าใช้จ่าย แรงกดดันอยู่อย่างไร้เป้าหมาย ทั้งความเหงา และที่ยังเข้า U ดีๆไม่ได้มันโหดร้ายมาก หากหาทางออกไม่ได้ท้ายสุดก็ต้องไปอยู่ในมหาลัยธรรมดาที่คนเอเชียเขาเรียนกัน ก็เหมือนไปเรียนพวก ESL แต่เป็นวิชาการหน่อย เพราะช่วงผมไปต่อโท ผมเคยคิดว่าภาษาเราแม่นแล้ว ดูหนังรู้เรื่อง แต่ตอนเรียนจริงนี่สิแตกต่าง ในห้องมีผมคนเดียวที่เป็นคนไทยส่วนคนเอเชียไม่เกิน 5 เข้าใจเลยว่าการอยู่ในโลกมนุษย์ต่างดาวเป็นอย่างไร แรกๆพูดเลยว่าใบ้จริง การบ้านไม่ได้ทำ ไม่มีใครเตือนเรื่องเรียน ที่นั้นต้องพึ่งตนเองเป็นหลัก หลงทิศไปพักใหญ่ ฉะนั้นการเตรียมตัวไปก่อนสำคัญที่สุด
 
ทำงาน ส่วนใหญ่เด็กไทยจะทำที่ร้านอาหาร แต่เข้าทำได้ง่ายหรือยากขึ้นอยู่ที่โอกาส แล้วและสถานที่ๆไป แต่ส่วนมากแล้วถ้าไม่รู้จักคนใน งานมักจะเต็ม ช่วงเรียน ESL ปรับภาษาจะทำงานไปด้วยไม่น่ามีปัญหา แต่ถ้าเข้า U แล้วยิ่งหากได้เรียนที่ดีๆการบ้านเยอะมาก ภาษาไม่ดีทำให้เหนื่อยเป็นสองเท่า เวลาทำงานหาตังค์ก็น้อย ดังนั้นถ้าครอบครัวสนับสนุนได้อยากให้คิดว่าเรียนเต็มที่ไว้ก่อน มีหลายคนที่คิดทำแบบนี้เหมือนกัน แต่ทำจริงหวังทางนี้มากไม่ได้ ช่วงที่ผมอยู่ที่นั้น ผมเลือกทำงานในมหาลัย แล็ปคอม เพราะอยากได้ Social Security ซึ่งช่วยทำให้อะไรง่ายขึ้นอย่างซื้อประกัน มือถือ บ้าน และมีโอกาสใช้คอม ผมเลือกที่จะเรียนให้จบเร็วๆ เพราะวิชาที่เรียนนั้นแตกต่าง จากวิศวะไปเป็นสาขาบริหาร ความรู้สึกมันคล้ายเป็นช่างซ่อมรถแล้วไปขายก๋วยเตี๋ยว ต้องกลับไปเรียนวิชาพื้นฐานของบริหารทั้งหมดทำให้เสียเวลามาก ดังนั้นหากคุณวางแผนไว้ก่อน อาจเรียนวิชาที่โอนหน่วยจากไทยไปได้ก็ประหยัดและจบเร็วขึ้น มีเพื่อนผมหลายคนทำแบบนี้

ไปอยู่ที่นั่นมันคือการลงทุนที่ต้องแลกมาด้วย เวลา สังคมที่ขาด ความรู้สึกกดดัน ความเหงา เพื่อแลกกับอนาคตที่ดีกว่า ดังนั้นช่วงปรับภาษาพยายามหลีกเลี่ยงการจับกลุ่มคนไทย ยิ่งที่นั้นอินเตอร์เนตดี เข้าเวปไทยได้ง่าย จบกลุ่มคนไทยเยอะๆ ดูหนังไทย เหมือนอยู่เมืองไทยเลยครับ สิ่งเหล่านี้จะทำให้คุณพัฒนาภาษาได้ช้า

ที่พักให้ดูทำเล บางสถานที่ในอเมริกามีความเสี่ยงไม่เหมาะในการคอยรถ ถ้าไม่รู้น่าอยู่ Host familyสัก 2 เดือน แล้วคอยเดินหาเอาที่นั้น บางที่เขาไม่ลงโฆษณา ที่สำคัญอย่าลืมติดดิกชั่นนารี่รูปภาพไปเพราะบางอย่างอธิบายยาก มีอะไรก็ PM มาถ้าได้
ขอบคุณมากนะครับพี่สำหรับคำแนะนำที่ดีมากๆเลยครับตอนนี้ก็กำลังดูพวกแผนระบบการศึกษาเนี่ยแหละครับว่าจะร่นได้เร็วขนาดไหนใจจริงอยากไปอยู่ไกลคนไทยเลยครับจะได้ภาษาจริงๆเพราะผมคิดว่าอยู่กับพวกคนไทยด้วยกันสู้อยู่ไทยเลยดีกว่าแบบที่พี่คิดเลยครับ ้hahaha ้hahaha

ตอนแรกที่อยู่เมืองนอกอาจะเหงา
บ้างครั้งแอบนั่งร้องไห้คิดถึงบ้าน
แต่ถ้าเราเริ่มปรับตัวได้ มีเพื่อน เริ่มที่พูดภาษาได้คล่องขึ้น
ก็จะเริ่มสนุก ได้ไปเที่ยวเปิดหู เปิดตา ดีไม่ดีกลายเป็นไม่อยากกลับไปอยู่เมืองไทยนะคะ

ดูอย่างเราสิ ที่บ้านส่งมาเรียน เรียนไปเรียนมา เริ่มทำงาน แต่งงานกลายเป็นว่าต้องอยู่ที่นี่ถาวร [on_026]
มีแต่คนรู้จักพูดแบบนี้ทั้งนั้นเลยครับ ้hahaha ้hahaha

[tazan]

ถ้ามีเงินทุนและโอกาศ  น่าสนใจน่ะ

[~ n a t ~]

ประสบการณ์ผมว่าดีนะ
เรื่องโรงเรียนที่คนไทยเรียนเยอะๆ อย่างพวก george washington หรือ city univ. อย่าไปมองมันเลย เสียเงินเสียเวลา โรงเรียนพวกนี้คนไทยมันเยอะจนแทบจะสอนเป็นภาษาไทยแล้ว
ถ้าคุณเรียนโรงเรียนที่คนไทยไม่เยอะยังไงคุณก็ต้องใช้ภาษาไปเองแหละ
ปล เรียนโทหรือตรีครับ

[PinGku]

ไปเถอะครับ
ผมคนนึงแหละที่ถูกส่งไปออสเตรเลีย [on_024] ตอนแรกก็ไม่อยากไปครับ
แต่พอไปอยู่ซักระยะนึงแล้วไม่อยากกลับบ้านเลย [on_062]

[Solucky]

ถ้ามีเงินทุนและโอกาศ  น่าสนใจน่ะ
ขอบคุณมากครับก่อนไปขายอิม2คันให้ดีไหม emb01 emb01

ประสบการณ์ผมว่าดีนะ
เรื่องโรงเรียนที่คนไทยเรียนเยอะๆ อย่างพวก george washington หรือ city univ. อย่าไปมองมันเลย เสียเงินเสียเวลา โรงเรียนพวกนี้คนไทยมันเยอะจนแทบจะสอนเป็นภาษาไทยแล้ว
ถ้าคุณเรียนโรงเรียนที่คนไทยไม่เยอะยังไงคุณก็ต้องใช้ภาษาไปเองแหละ
ปล เรียนโทหรือตรีครับ
เรียนทั้ง ตรี และโทเลยครับ

ไปเถอะครับ
ผมคนนึงแหละที่ถูกส่งไปออสเตรเลีย [on_024] ตอนแรกก็ไม่อยากไปครับ
แต่พอไปอยู่ซักระยะนึงแล้วไม่อยากกลับบ้านเลย [on_062]
ประโยคนี้ผมเห็นหลายคนพูดกันเยอะมากๆเลยสงสัยมันมีอะไรที่ดีกว่าจริงๆ [เอ๊ะ!!!]

[Raph]

การเริ่มต้นใหม่อาจดูยาก แต่ขอให้ลองก้าวเดินแรกเท่านั้น ที่เหลืออ่ะ สบาย [เจ๋ง]

[mookendo]

ถ้ามีโอกาสไปก็น่าจะดีครับ มันเป็นโอกาสที่อีกหลายคนอยากจะไปแต่ก็ไม่ได้ไป ตัวผมเองก็ถูกส่งไปเรียนแต่ดีที่

ไม่นานมากประมาณปีกว่าๆได้ ตอนก่อนไปก็รู้สึกเซ็งๆเหมือนกันครับ แต่พอกลับมาก็รู้สึกว่าได้รับโอกาสบางอย่าง

ที่ถ้าไม่ได้ไปคงไม่ได้รับ

[คนที่คุณก็รู้ว่าใคร...]

ดีครับ จะได้มีคนคอยช่วยตีIkariam ใน Time zone อื่นบ้าง Hahahahaa

โชคดีนะคร้าบบ !

[Mr.Devil]

ไม่เกิน 3 เดือนครับ  เชื่อผม  ทุกอย่างที่คิดอยู่ตอนนี้จะหายไปเลยครับ  ถามหน่อยครับว่าอายุเท่าไหร่
ตอนผมไปผม 15 ครับ   

ปล.ผมอยู่สวิซมา 7 ปี ครับ   

[อ๊อด Melanochromis]

ขอบคุณมากนะครับพี่สำหรับคำแนะนำ ที่ดีมากๆเลยครับตอนนี้ก็กำลังดูพวกแผนระบบการศึกษาเนี่ยแหละครับว่าจะร่น ได้เร็วขนาดไหนใจจริงอยากไปอยู่ไกลคนไทยเลยครับจะได้ภาษาจริงๆเพราะผมคิดว่า อยู่กับพวกคนไทยด้วยกันสู้อยู่ไทยเลยดีกว่าแบบที่พี่คิดเลยครับ

แต่ไม่ใช่ไม่คบคนไทยเลยนะครับ
เวลาอยู่เมืองนอก ก็คนไทยด้วยกันนี่แหล่ะที่พึ่งพาได้มากที่สุดในยามจำเป็น

ช่วงแรกที่ไป การรู้จักคนไทยที่อยู่มาก่อนแล้วจะสำคัญมาก
มหาลัยบางที่จะมีสมาคมนักเรียนไทย ก็หาวิธีติดต่อ อีเมลไปคุยกับเขา
เพราะเขาจะสามารถให้คำแนะนำเรื่องต่างๆ เช่น เรื่องที่อยู่
บางทีถ้าสมาคมทางโน้นใจดีหน่อย ก็อาจช่วยหาที่อยู่ให้เลย และมารับเราถึงสนามบิน
ดีใจไม่ดี จะได้พี่เลี้ยงใจดีคอยช่วยเรื่องโน้นเรื่องนี้
บอกได้ว่า วิธีนี้จะสะดวกและสบายใจกว่ากันมากๆครับ
แบบว่าแบกกระเป๋าขึ้นเครื่อง แล้วหวังไปลุยเองคนเดียวนี่จะเหนื่อยกายและใจมากๆๆๆ (ผมทำมาแล้ว)

แต่พอเริ่มเรียนแล้ว ก็ต้องรู้จักหาเพื่อนฝรั่งด้วย
อันนี้ช่วงแรกๆ ก็ยากมากครับ เพราะฝรั่งเองมันก็เรียนแบบตัวใครตัวมัน ออกจากคลาสก็แยกย้ายกันไป
ก็ต้องหาช่องทางหาเพื่อนเอาเองครับ ใครชวนไปปาร์ตี้ที่ไหน ก็สมควรไปอย่างยิ่ง
แต่ต้องคุมตัวเองให้ได้ด้วย เพราะเด็กฝรั่งมันไม่ได้หน่อมแน้ม
พอได้เพื่อนแล้ว ก็จะรู้จักคนเยอะขึ้นเรื่อยๆ สังคมเราก็จะขยายเอง

 [เจ๋ง] [เจ๋ง]

[...ภมร...]

ไปเหอะถ้ามีโอกาส

[ImThai]

มีโอกาสได้ไป ก็ควรไปครับ ดีกว่าบางคนที่อยากจะไปแต่ทางบ้านไม่สามารถส่งไปได้ ไปเก็บประสบการณ์แล้วกลับมาพัฒนาประเทศครับ

ผมก็เป็นคนนึงที่ทางบ้านอยากให้ไปเรียนต่อ แต่ตัวผมเองไม่ไป โดยอ้างนู้นอ้างนี่มานาน จนตอนนี้อยากไป ก็รู้สึกแก่เกินไปละ  [on_026]

[Chupy]

แต่ไม่ใช่ไม่คบคนไทยเลยนะครับ
เวลาอยู่เมืองนอก ก็คนไทยด้วยกันนี่แหล่ะที่พึ่งพาได้มากที่สุดในยามจำเป็น

ช่วงแรกที่ไป การรู้จักคนไทยที่อยู่มาก่อนแล้วจะสำคัญมาก
มหาลัยบางที่จะมีสมาคมนักเรียนไทย ก็หาวิธีติดต่อ อีเมลไปคุยกับเขา
เพราะเขาจะสามารถให้คำแนะนำเรื่องต่างๆ เช่น เรื่องที่อยู่
บางทีถ้าสมาคมทางโน้นใจดีหน่อย ก็อาจช่วยหาที่อยู่ให้เลย และมารับเราถึงสนามบิน
ดีใจไม่ดี จะได้พี่เลี้ยงใจดีคอยช่วยเรื่องโน้นเรื่องนี้
บอกได้ว่า วิธีนี้จะสะดวกและสบายใจกว่ากันมากๆครับ
แบบว่าแบกกระเป๋าขึ้นเครื่อง แล้วหวังไปลุยเองคนเดียวนี่จะเหนื่อยกายและใจมากๆๆๆ (ผมทำมาแล้ว)

แต่พอเริ่มเรียนแล้ว ก็ต้องรู้จักหาเพื่อนฝรั่งด้วย
อันนี้ช่วงแรกๆ ก็ยากมากครับ เพราะฝรั่งเองมันก็เรียนแบบตัวใครตัวมัน ออกจากคลาสก็แยกย้ายกันไป
ก็ต้องหาช่องทางหาเพื่อนเอาเองครับ ใครชวนไปปาร์ตี้ที่ไหน ก็สมควรไปอย่างยิ่ง
แต่ต้องคุมตัวเองให้ได้ด้วย เพราะเด็กฝรั่งมันไม่ได้หน่อมแน้ม
พอได้เพื่อนแล้ว ก็จะรู้จักคนเยอะขึ้นเรื่อยๆ สังคมเราก็จะขยายเอง

 [เจ๋ง] [เจ๋ง]

คนไทยที่นู้นใจดีมากๆเลย
ไปวัดไทยก็ได้มีเยอะมาก ถ้าอยากกินกับข้าวไทยๆนะเผื่อเบื่ออาหารฝรั่ง อาหารไทยที่นู้นแพงมากกก

[~~aMMy~~]

มีโอกาสได้ไปเรียนโชคดีแล้วไปเหอะค่ะ

เดียวอายุมากๆจะไม่อยากเรียน แต่อยากไป  [on_003]

[cuter-lalla]

มีโอกาสก็ไปเถอะ มีคนอีกมากมายที่เค้าอยากไปแต่มะมีโอกาสน้าาาาาาาาา emb01

[TòóN™]

เป็นเรานะ จะรีบแพ็คกระเป๋าให้ไว...ชอบไปลัลล้า ชอบไปดน่นมานี่ ได้ประสบการณ์ใหม่ ๆ ดีออก สังคมก็กว้างขึ้นด้วย นาน ๆ ทีคิดถึงบ้านก็โทรมา หรือ เมล์มาก็ได้ ไปละโอกาสงานที่เมืองไทย มันมีเครดิตมากขึ้นอีกหลายเปอร์เซ็นต์เลยทีเดียว ไปเหอะค่ะ เผื่อเราจะได้เจอกัน  ้hahaha ้hahaha ้hahaha ้hahaha

[Ryuknight™]

การเปลี่ยนแปลง มาพร้อมกับความเจ็บปวดเสมอ

มีโอกาสก้าวไปเถอะครับ
สักวันแล้วเราจะตอบตัวเองว่าคิดไม่ผิดที่้ไปเรียนเมืองนอก

[โอ๋]

พี่ทำงานเกี่ยวกับแนะแนวศึกษาต่อต่างประเทศอ่ะ
บอกตรงๆนะ ว่า อย่าปฎิเสธโอกาสดีๆแบบนี้เล้ยยย
ไปเถอะๆ เรามีโอกาสดีกว่าคนอื่นๆ ตั้งเยอะ ตั้งแยะ
สงสัยอะไร สอบถามได้น่ะๆๆ

^_^