หน้าหลัก
ค้นหา
บทความ
คำนวณ
ล๊อกอิน
สมัครสมาชิก
Sun 05/Oct/2025
hybrid.jpgปลาขี้ตังเบ็ด (Tang& Surgeonfish)
"ขี้ตังเบ็ด" เป็นชื่อที่คนไทยพื้นบ้าน และนักประดาน้ำใช้เรียกปลาในกลุ่ม Acanthuridae หรือที่นักเลี้ยงปลาชาวไทยนิยมเรียกทับศัพท์กันว่า "แทงก์" ที่มาของชื่อ "Surgeonfish" ในภาษาอังกฤษนั้น มาจากการที่ปลาในกลุ่มนี้ มีเงี่ยงเป็นหนามบริเวณโคนหางทั้งสองข้าง หนามที่ว่านี้สามารถพับเก็บ และนำออกมาไว้สู้กับศัตรูได้ ขี้ตังเบ็ดนั้น เป็นปลาที่พบได้ในมหาสมุทรทั่วไป มีจำนวนกว่า 78 ชนิดจากทั้งหมด 5 สกุล ปลาในนี้อาศัยหากินบริเวณแนวปะการัง และชายฝั่งที่มีแสงแดดส่องถึง
เพราะนั่นหมายความว่าจะมีอาหารหลักของมัน อันได้แก่ตะไคร่ และสาหร่ายชนิดต่างๆ ที่ขึ้นตามโขดหินให้พวกมันได้แทะเล็มขึ้นอยู่ ปลาในกลุ่มนี้มักพบอยู่รวมกันเป็นฝูง ตั้งแต่กลุ่มละไม่กี่ตัว ไปจนถึงฝูงใหญ่ๆ ที่มีปลาเป็นร้อยๆ ตัวอาศัยอยู่รวมกัน
ปลาในกลุ่มนี้ ส่วนมากจะเป็นปลาที่เลี้ยงได้ไม่ยากนัก และปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมในตู้ได้ค่อนข้างดี แต่มีเพียงบางชนิดที่เลี้ยงได้ค่อนข้างยาก เช่น เซอร์เจียน ที่มักจะปรับตัวให้ เข้ากับสภาพแวดล้อมจำเพาะไม่ค่อยได้ อาหารหลักของปลากลุ่มนี้ เดิมในธรรมชาติเป็นพวกสาหร่าย ดังนั้นการให้อาหารในที่เลี้ยง จึงควรให้อาหารที่มีส่วนผสมของผักใบเขียว และสาหร่ายทะเล หรือให้ผักกาดหอมล้างสะอาด ถ่วงลงไปให้ปลาได้ตอดกินบ้างเป็นครั้งคราว ปัจจุบันปลาในกลุ่มนี้นั้น ยังไม่ประสบความสำเร็จในการเพาะพันธุ์
มีหลายแห่งที่สามารถทำให้ปลากลุ่มนี้ออกไข่ได้บ้างแล้ว แต่การอนุบาลลูกปลานั้น เป็นไปด้วยความยากลำบาก และไม่ประสบผลสำเร็จในที่เลี้ยงแล้ว พวกมันเป็นปลาที่ค่อนข้างก้าวร้าว และหวงถิ่นมาก ปลาที่ใส่ลงไปในภายหลัง มักจะถูกเล่นงานจนเกิดบาดแผล และในบางกรณีอาจจะถึงแก่ความตาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับปลาในกลุ่มเดียวกันเอง หรือปลาที่มีรูปร่างลักษณะ และสีสันคล้ายคลึงกัน ดังนั้น ปลาในกลุ่มนี้จึงเป็นปลาที่ควรจะใส่ลงไปเป็นตัวท้ายๆ ของตู้ โดยมีการวางแผนจัดลำดับการใส่ปลาให้ดีก่อนจะเริ่มซื้อปลา
ปลาขี้ตังเบ็ดที่พบทั่วโลกมีทั้งหมด 5 สกุล อันได้แก่
1. Acathurus
2. Ctenochaetus
3. Naso
4. Paracanthurus*
5. Zebrasoma
การเลี้ยงปลาขี้ตังเบ็ด ในระบบปิด
เรารู้ดีกันอยู่แล้วปลาชนิดนี้ เป็นปลาที่ค่อนค่างกินเก่ง กินทั้งวัน ดังนั้นของเสียในระบบ ก็จะเพิ่มพูนขึ้นอย่างรวดเร็ว
อันดับแรกเลยเรื่องระบบกำจัดของเสีย แบคทีเรียต่างๆ ในระบบ ตู้ที่ใช้เลี้ยงควรมีความเสถียร หรือมีอายุไม่ต่ำกว่า 6 เดือนนั่นเอง
อันดับที่ 2 ปลาขี้ตัวเบ็ด มีลักษณะตัวเป็นผิวเรียบ ไม่มีเกร็ด หรือเราเลี้ยงอีกอย่างว่า ปลาหนังนั่นเอง ซึ่งถามว่าเกี่ยวอะไร เพราะว่าไม่มีเกร็ดนี่แหละ เวลาที่อุณภูมิน้ำ เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว อาทิเช่น จาก 29 ลดลง เหลือ 27 ซึ่งจะทำให้ปลาเป็นจุดขาว (ปล. ปลาชนิดนี้ หรือปลาหนังต่างๆ ค่อนค่างเป็นจุดขาวได้ง่าย) แต่ปลาสามารถหายเองได้ ตามธรรมชาติ
อันดับที่ 3 ตู้ที่ใช้เลี้ยง ควรมีความกว้างขวางที่เพียบพอ เพราะปลาพวกนี้ มักว่ายน้ำตลอดเวลา ไม่อยู่นิ่ง และเป็นปลาที่ชอบว่ายน้ำ หรือว่ายทวนกระแสน้ำ ตู้ที่ใช้ควรไม่ต่ำกว่า 30 นิ้ว ( ปล. ถามว่า เพื่อรองรับขนาดปลาในอนาคตมั้ย??? ขอตอบว่าเป็นส่วนหนึ่งครับ เพราะการเลี้ยงปลาในระบบปิด ปลาที่เอามาจะโตค่อนค่างช้า หรือบางทีปลาจะไม่โตเลย จากการจับด้วยยา หรือสิ่งอื่นๆ )
ปลาขี้ตังเบ็ด แทงก์ปราบเซียน จริงหรือ ??? [งง] [งง]
พูดถึงปลาปราบเซียน ขออธิบายก่อน มันมีความหายว่า เป็นปลาที่เลี้ยงได้ค่อนค่างยาก หรือเลี้ยงยาก ในระบบปิด มักตายง่าย ซึ่งเท่าที่ดู มีอยู่ 3 ตัวที่ผมให้เป็นปลาปราบเซียน เพราะได้ยินซื้อเสียงมาหลายปี และส่วนตัวก็เคยเลี้ยงแล้วทั้งหมดนี้ โดยรวมถือว่า(ส่วนตัวนะ) ค่อนค่างกินอาหารเม็ดยาก ตื่นตกใจง่าย เป็นจุดขาวง่าย และมักตายโดยไม่ทราบสาเหตุ ตายแบบตัวเนียนๆ แบบเมื่อวานกินอาหารดีๆ อย่างกับพายุ พอมาอีกวัน ลงไปกองกับพื้นตู้แล้ว
อับดับที่ 1 อชิเรส แทงก์
อชิเรสแทงค์ พบได้ทั่วไป ตามเกาะต่างๆ ในแถบฮาวาย (เพราะที่นำเข้ามา มาจากฮาวายทั้งนั้น เหมือนพวกเฟรมแองเจิ้ล) มีสีดำทั้งลำตัว และมีสีส้มสด บริเวณครีบหลัง ครีบล่าง และโคนหาง
เป็นปลาที่เลี้ยงได้ค่อนค่างยาก ถึงได้ตัวกินอาหารเม็ดมาแล้วก็ยังไว้ใจไม่ได้ เพราะบางทีก็หยุดกิน และตาย โดยไม่ทราบสาเหตุ เป็นปลาที่เอาใจยาก เป็นปลาที่ชอบน้ำเย็น
อันดับที่ 2 เพาเดอร์บลู
เพาเดอร์บลู พบได้ในไทยทางฝั่งอันดามัน และตามเกาะฟิลลิปินส์ อินโด จนถึงทะเลแดง มักพบเป็นฝูง หรือเป็นคู่ หรือเดี่ยวๆ มีสีฟ้า ครีบหลังเหลือง หน้าดำ นิสัยตื่นตกใจง่าย ส่วนเรื่องเลี้ยงนั้น พอๆกับอชิเรสแทงก์เลย
อันดับที่ 3 เซอเจี้ยน
แทงก์ลายสีฟ้า พื้นเหลือง เป็นปลาที่ว่ายน้ำค่อนค่างเร็ว ตื่นตกใจได้ง่าย มักไม่ยอมกินอาหารเม็ดง่ายๆ แต่ตัวนี้ถือว่าเป็นปลาที่เลี้ยงได้ง่ายหน่อย ถ้าได้มากินเม็ดแล้ว และชินกับตู้ สามารถปรับตัวได้แล้ว จะยอมกินอาหารเม็ดกับมืออผู้เลี้ยงได้เลยทีเดียว
***โดยรวมเจ้า 2 ตัวบน มักพบการตายโดยไร้สาเหตุ เหมือนกับผีเสื้อเทวรูป ซึ่งถ้าจุดขาวนั้นมักตัดปัญหาไปได้ เพราะตู้ที่ควรใส่ต้องพร้อม ต้องนิ่งจริงๆ จุดขาวเพียบเล็กน้อยนั้นสามารถหายไปเองได้ โดยมิต้องใส่ยา [on_035] [on_035]
เพิ่มๆ หน่อย ลืม เหอะๆ อาหารตามะรรมชาติของเจ้าพวกนี้ ปลาพวกนี้กินสาหร่ายตามดคนหินเป็หลักครับ เป็นปลากินพืช แต่ไรทะเลก็ซัดไม่เหลือ 036 036 พวงกงุ่น คีโค้ ใบเลื่อน กินหมดนะครับผม ตู้ใครมีในตู้หลักเอาออก ไม่งั้นหมดก้อนแน่ๆ
นอกจากนี้ ในตู้เราอาจใส่ผักกาดหอม ล้างๆแช่น้ำ ด่างทับทิม ให้ปลอดจากสารเคมี แล้วเอาผูกหินให้เขาเป็นอาหารเสริมได้นะครับ และนอกจากนี้ อาจจะให้สาหร่ายแผ่น แบบจืดๆ ที่เราเคยกินแบบเถ้าแก่น้อยไรเนี่ย ไปให้แต่เอาแบบไม่ปรุงรสนะ
ปลาขี้ตัวเบ็ดชนิดต่างๆ + ข้อมูลบางส่วน >> http://www.fufufish.com/fish-n-fact/tangs.html
