........วันหนึ่ง มีลูกนายทหารกลับจากประเทศ ซาลามองกุ๊ยซ์ มา เพื่อมาเยี่ยมพ่อที่ป่วยเป็นโรตไต
ซึ่งประเทศ '' ซาลามองกุ๊ยซ์ '' เป็นประเทศที่ยิ่งใหญ่่ เจริญกว่า อเมริกา และ อังกฤษซะอีก
พอมาถึงท่าน้ำ ก็เจือเรือแจว ต้องจ้างลุกแก่ๆผู้พายเรือแจว พายไปหาพ่อ
หนุ่ม : ลุงครับ พายไปทางฝั่งตพะวันตกของอ่าวทีครับ '' ไอ้แก่ !!!! หนุ่มคนนั้นคิดในใจ ..''
ลุง : ได้เลยจ้ะ หลานจ๋า
หนุ่ม : ใครหลานมึงว๊ะ หนุ่มคิดในใจ
หนุ่ม : ลุง ๆ ลุงรู้จัก Internet ป้ะ
ลุง : ตัวกินเป็ดหรอ อ้อ ตัวเงินตัวทองไง
หนุ่ม : กรรม !! Internet ครับลุง Internet ไม่ใช่ตัวกินเป็ด
ลุง : อะไรหรอหลาน ลุงไม่รู้จักมันหรอก
หนุ่ม : งั้นชีวิตลุงหายไป 25 % ละ
ลุง : เอ้า --!!
หนุ่ม : ลุงรู้จัก คอมพิวเตอร์มะ
ลุง : ไม่รู้จักอ่ะ หลานไปไหนมาเนี่ย ของที่ลุงไม่รู้จักเต็มเลย
หนุ่ม : งั้นชีวิตลุงหายไป อีก 25 % ละ 50 % แล้วนะลุง
ลุง : เอ้า ชิฟอ๋ายยยย
หนุ่ม : ลุงรู้จัก '' I pad '' ไหมลุง
ลุง : ไม่รู้จักอ่ะหนู อีก 25 % ใช่ไหม
หนุ่ม : Yesser
..... ในขณะนั้น มีพายุเข้ามากระทันหัน
ลุง : ไอ้หนู ไอ้หนู ไอ้หนูเอ้ย !!! เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม
หนุ่ม : ไม่เป็นอะลุง แต่ขับเรือไททานิคเป็นะลุง
ลุง : งั้นชีวิตมึงหายไปละ 100 %
[on_006] [on_006] [on_006] [on_006] [on_006] [on_006] [on_006] [on_006] [on_006] [on_006] [on_006]
|