พิมพ์หน้านี้ - อุทาหรณ์ เรื่องของคนรักกุ้งแคระ

ก่อนอื่นผมขอไว้อาลัยกุ้งแคระที่จากไป ทุกตัว pra01 จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด beg1

คือมะวันศุกร์ หลังจากผมให้อาหาร ปลาหมอสีด้วย กุ้งสด แต่ม่าม๊า ดันใส่ไปเยอะเกิน เพราะมันอิ่มแล้วเลยไม่กิน(ออกแนวกะทำมัมมี่ไว้ในตู้ปลาหมอสีเยย)
ผมเลยจับออก เลยไม่รู้จะทิ้งไว้ไหน วางไว้บนตู้เดี๋ยวมดก็มารุมอีกเลย จับยัดตุ้กุ้งแคระ
กุ้งแคระ ที่มะรุ้อิโน่อิเหน่ พอได้เห็น ของสดที่มะค่อยได้กินเท่าไหร่นัก ก็ พากันมะรุมมะตุ้ม ศพ พวกเดียวกัน อย่างอิ่มหนำสำราญ

ตัวผมเองก็ลืมไปว่า พรุ่งนี้ต้องไป กทม 2วัน1คืน (ด้วยธุระของศาลาเฉลิมกรุง)
ขอรวบรัด เข้าสู่วันกลับ พอลงจากรถวินมอไซด์ ก็ เดิน ตี่ เข้าไปหาตู้กุ้งสุดที่รัก
ทันใดนั้นเอง สายตาของผมก็ หันไปเห็น ก้อนสีชมพูๆ พริ้วเหมือน ปะการังน้ำลึก ชนิดหนึ่ง แต่ อันนี้มันเล็กประมาน1cm

ปะการังทะเล มินิ อันนี้ไม่ใช่ อะไร ลองพิจารณาดูแล้ว มันคือ เชื้อรา - - ที่มากับกุ้งสดที่ใส่ ในวันศุกร์
โอ้วแม่เจ้า ซากกุ้ง ที่เกลื่อนกลาด ราว สงครามพึ่งสงบ มันทำให้ผมต้องร้องว่า โอ้ว! พระพุทธเจ้า!
เพราะความสับเพร่า ของผมแท้ๆ จึงทำให้กุ้งทั้งหลาย ได้จากไปก่อนวัยอันควร surrender

- - กุ้งแคระผมตอนนี้เลยเหลือเพียงไม่กี่ตัว ส่วน กุ้ง เรดโนส กุ้งฟ้า กุ้งmtbee ป๋าอ้นเรา หายเรียบ เพราะเป็นกุ้ง แอคทีฟหว่า กุ้งเชอรี่
จบแล้วครับพี่น้อง ขอบคุณที่ทนอ่านที่ผม นั่งแพ่มผ่านนิ้วมือมานาน อยากให้เรื่องนี้ เป็นอุทาหรณ์ให้คนรักกุ้งทุกๆคน

Aqua.c1ub.net

Shrimp Club => กุ้งแคระ => ข้อความที่เริ่มโดย: ~Bank~ ที่ 03/09/07, [11:05:10]